Jaar: 2015

00:25 Ik vroeg me af of ik nog kon slapen die nacht. Ik voelde me super. 00:29 Ik dacht terug aan Michiel. Ik had hetzelfde gevoel als ik bij Marco had. Anders dan bij Dwayne, Arnoud of Chef. Het was een te gekke avond geweest. Alles, de film, de kroeg, het praten met elkaar. De boomstronk. Ik wilde eigenlijk meteen weer terug, hem opnieuw vasthouden. 00:35 We hadden afgesproken elkaar zondag weer te zien. Mijn ouders zouden die middag weg zijn, ik had hem uitgenodigd. [ verder lezen ]

23:30 Ik staarde naar mijn computerscherm. Van schrik had ik msn uitgezet. Ik voelde me niet op mijn gemak. Wie was dit? Was het een flauwe grap van iemand? 23:42 Ik deed het licht uit en trok het dekbed strak om me heen. Er spookte van alles door mijn hoofd. Wie zou het kunnen zijn? Ik zat te denken aan zijn naam; RuiterEmmen. Zou het iemand zijn die kon paardrijden? Als je naar zijn naam keek moest dat haast wel. Ik kon zo niemand bedenken [ verder lezen ]

11:25 Ik schrok. Nu kwam het er op aan. Ik durfde niet door te lopen. Ik deed net of ik ook stond te kijken tot hij weer doorliep. 11:31 Ik volgde hem. Hij leek sprekend op de foto. Hij keek vrolijk. 11:47 Ik had weer spijt van deze flauwekul. Waarom deed ik dit nou eigenlijk? Ik leek wel gek. Hij was twee keer zo oud, wat haalde ik me in mijn hoofd? 11:58 Ik liep nog steeds een flink stuk achter hem. Was ik verliefd? [ verder lezen ]

21:30. Ik zat achter mijn computer en staarde naar mijn scherm. ‘Hé, ben je er nog? Problemen op school?’ vroeg Chef. ‘Ik had je toch verteld van Arnoud?’ ‘Ja.’ ‘Er gaan verhalen in het dorp dat we iets met elkaar hebben. Mijn moeder vertelde het.’ ‘Ai.’ ‘Idd, mijn ouders weten het nu.’ ‘Hoe reageerden ze?’ ‘Goed.’ ‘Zie je nou wel.’ Ik glimlachte. Hij had wel gelijk. Ik staarde naar mijn beeldscherm en startte een game op. 21:52. Het spel schoot niet op. Ik kon er [ verder lezen ]

Wat een dag. Ik lag in bed, diep weggedoken. 21:55 Het was nog vroeg maar ik wilde maar één ding. Mijn bed in. Niets hoeven te doen, niets hoeven te zeggen. Ik was thuis gebracht door de leraar, gelukkig waren mijn ouders niet thuis. De hele tijd had ik in zijn auto gezeten met de angst dat hij mijn moeder zou vertellen wat er gebeurd was. Ik had nu gewoon kunnen vertellen dat ik gevallen was met de fiets. Geen vragen, niets hoeven uit te [ verder lezen ]

23:35 Ik lag in bed en had hoofdpijn. Voelde me beroerd. Marco met Irene. Waarom zou hij dat nou weer gedaan hebben? Het voelde als een messteek in mijn rug. Ik draaide me nog een keer om. 00:10 Ik had ook mijn computer niet meer aangezet. Ik had even geen zin om Dwayne te spreken. Leuk voor hem hoor, en hij had eigenlijk ook wel gelijk. We woonden ook te ver uit elkaar. Toch had ik gehoopt dat ik meer voor hem zou betekenen. Hij [ verder lezen ]

01:25 Ik lag al twee uur in bed en had nog geen oog dicht gedaan. Ik had het gesprek met Marco al honderd keer opnieuw beleefd. Er was geen twijfel over mogelijk, hij was dus geen homo. Dat deed al zeer genoeg. Alle hoop van de afgelopen maanden de grond in geboord. Ik draaide weer een keer om: 01:44. Maar waarom reageerde hij zo bot? We hadden zoveel samen, konden het altijd zo goed met elkaar vinden. Ik kon me voorstellen dat hij er van [ verder lezen ]

Met een zucht knipte ik het licht uit. Mijn slaapkamer was nu even aardedonker, tot mijn ogen konden wennen aan de duisternis. Langzaam werden de contouren van de dingen zichtbaar door het flauwe licht dat altijd van buiten kwam. Ik draaide op mijn zij en kon niet in slaap komen. Ik keek naar de rode cijfers van mijn wekkerradio; 23:06. Ik draaide naar mijn andere zij en sloot mijn ogen. Waarom had ik toch altijd zo’n moeite om in slaap te komen? Ik heb weer [ verder lezen ]

Ik had er zin in. Maandagochtend en drie dagen op cursus voor mijn werk. Ik zou er samen met mijn collega naar toe gaan. We hadden afgesproken dat ik hem op zou komen halen, Ik kwam toch bijna bij hem langs als ik daar naar toe reed. Drie dagen even weg van het werk, al had de cursus daar wel mee te maken. Twee nachten in een hotel, eten dat voor je neus werd neergezet zonder dat je er zelf iets voor moest doen, het [ verder lezen ]

Weken gingen voorbij. Iedere dag school. Ieder weekend bij elkaar. Martijn wist het ondertussen ook. Voor zover hij het kon begrijpen. Hij vond het allemaal wel best. Hans en de moeder van Lars hebben het hem op een gegeven moment verteld, waar Gerben en Lars niet bij waren. Hij snapte niet echt waarom het nou zo serieus verteld moest worden en wilde al binnen twee minuten gaan spelen. Ze hebben het zo maar gelaten. Hij heeft één keer gezien dat Lars en Gerben elkaar een [ verder lezen ]