Geen categorie

Ik zat verdwaasd op mijn kamer. Kaj was weg en ik had spijt. Waarom had ik niet gewoon alles door laten gaan? Hij had me begrepen, gaf me eigenlijk ook wel gelijk. “Even goede vrienden verder”. Daar was ik wel blij mee. Maar hij was nu wel weg. Goed, dat kwam ook omdat het al laat was, maar als ik hem niet had tegen gehouden dan hadden we een uur erg leuke dingen kunnen doen in plaats van het uur dat we hadden zitten praten. [ verder lezen ]

Alleen maar een uitnodiging, meer niet. Ik klikte meteen op accepteren. Ik snapte het niet. Hoe had hij mij gevonden? Ik ging door naar zijn profiel, maar daar stond niets nieuws. Terwijl ik naar het scherm bleef kijken pakte mijn hand mijn telefoon. Half kijkend naar mijn computer en met een half oog naar mijn telefoon stuurde ik een berichtje naar Roos. Waar ben je? Ik kreeg binnen een minuut een breedlachende smiley terug. Thuis. Ik glimlachte en belde haar. ‘Wat is er?’ vroeg ze [ verder lezen ]

Er was iets met hem. De opmerking van Roos echode door mijn hoofd. “Het zou zo maar eens kunnen.” Eigenlijk moest ik nu iets laten merken, maar dat durfde ik niet. Zag ik niet wat ik gewoon wilde zien? Kon ik wel nuchter oordelen? Maar hij was leuk, lief en breekbaar. Aanhankelijk leek het wel. Alles wat ik zei vond hij leuk, interessant. Ik leunde op de bar met mijn elleboog, hij stond voor me en keek me af en toe aan, staarde in mijn [ verder lezen ]

Ik probeerde Freek te pakken te krijgen de volgende dag maar dat lukte me niet. Hij nam zijn telefoon niet op. Ik had iets gezien in zijn ogen de avond ervoor, er broeide wat. Ook de houding van Rianne vertelde me veel. Ik wilde weten hoe het afgelopen was. Halverwege de middag kreeg ik een sms. Ik zie je vanavond op MSN. Druk bezig nu. Rianne!! Ik glimlachte. Dat zag er veelbelovend uit. Ik ging verder met mijn huiswerk, maar dat was niet veel meer. [ verder lezen ]

Roos grijnsde nog steeds, haar arm lag half om me heen. Ze praatte gewoon door. ‘Ik dacht het al een tijdje.’ ‘Ik had het nooit achter je gezocht. Echt niet.’ Ze lachte. ‘Ik weet het goed te camoufleren, net zoals jij.’ Ik grinnikte toen ik weer in haar ogen keek. ‘Ik moet toegeven… Toen ik die verhalen hoorde van Joris en Senna over jou, ik geloofde het ook wel een beetje. Ik wist echt niet wat ik moest denken.’ ‘Ik wist dat ik het er [ verder lezen ]

Ik klikte verder. Dat wilde ik weten. Hoezo ‘wanneer kom je weer thuis’? Hij had nog niet op het berichtje gereageerd zag ik. Bij die vriend van hem stond nog geen antwoord. Damn, nu wist ik nog niets. Morgen nog maar een keer kijken, of nadat Freek weg was. O ja, Freek kwam langs. Ik keek mijn kamer rond en vond dat het zo wel kon. Opruimen was niet nodig. Ik rekte me uit, wiste de geschiedenis van mijn internet en liet de computer aan [ verder lezen ]

Ik kreeg het steeds warmer. Ik bekeek zijn hele profiel. Veel foto’s waar ik er een hoop van opsloeg. Nieuw mapje Kaj had ik al gemaakt. Leuke foto’s. Mooie jongen. Mooier dan Joris? Ik wist het niet. Anders. Hij was van mijn leeftijd ongeveer, maar dat stond niet vermeld. Hij had nog wel iets afgeschermd blijkbaar. Net als zijn achternaam. Ik ging er tenminste van uit dat Vermeulen niet zijn achternaam was maar alleen die van zijn moeder. Verder zoeken op Google had dus geen [ verder lezen ]

Ik was gaan slapen met één besluit: ik moest Joris zo snel mogelijk uit mijn hoofd zetten. Toen ik wakker werd dacht mijn ochtendstijve daar anders over. Of ik wilde of niet, ik moest er aan toegeven. Met gesloten ogen trok ik me af. Mijn gedachten dwaalden en Joris maakte het karwijtje verder af. En ik bij hem. Dat voelde toch goed. Het voelde vertrouwd. Ik deed het ook al een flinke tijd samen met hem. Dat vergeet je niet zo snel. Nadat ik ons [ verder lezen ]

Ik lag op mijn bed en keek naar het plafond. Als ik mijn hoofd iets optilde kon ik naar buiten kijken, naar de flat die aan de overkant van de straat stond. Ver genoeg weg, er zat nog een parkeerplaats tussen, waardoor ons huis voor een deel in de schaduw stond. Echt heet werd het nooit in mijn kamer, zelfs midden in de zomer niet. De ramen stonden open. Er waaide een fris windje, op het hekwerk voor de open ramen zat een vogeltje dat [ verder lezen ]

Ik reed een beetje verward weg bij Loïc. Zijn opmerking over dat beschermen spookte nog door mijn hoofd. Zag hij het echt zo? Op mijn fiets belde ik Gert dat ik er aan kwam, daarna mijn moeder dat ik niet meteen naar huis kwam. Ik gaapte een keer. Ik was nog niet helemaal wakker. De wijn zat nog in mijn hoofd. Als er één ding was wat ik geleerd had in Frankrijk dan was het wel veel wijn drinken. Ik trapte op de automatische piloot [ verder lezen ]