Maand: oktober 2015

Met tegenzin hielp ik mijn vader met het leeghalen van de auto. Het was een te gekke vakantie geweest, maar hij was nu toch echt voorbij. Over twee weken begon de school alweer. Daar wilde ik al helemaal niet aan denken. Ik zuchtte een keer en liet de bagage met een plof in de gang op de grond vallen. Nog twee, dan was eindelijk de auto leeg. ‘Tent hangen we morgen wel uit,’ zei mijn vader zonder dat ik er veel erg in had. ‘Gelukkig,’ [ verder lezen ]

Het was zeker geen verkeerd bandje wat na ons speelde. Ik stond er op mijn gemak naar te kijken. Paul was nergens meer te zien en ik had geen idee waar Agnes was. Er waren wat vriendinnen bij komen staan en ze ging even weg, zoals ze me met een kus op mijn wang verteld had. Winkelstraat in, dat kon niet missen. Eddy kwam bij me staan. ‘Zag ik dat net nou goed?’ Ik keek in zijn grijnzende gezicht en deed vrolijk mee. ‘Eindelijk,’ zei [ verder lezen ]

Paul had zich gewoon omgedraaid met een “tot morgen”. Ik zag nog net zijn droevige ogen. Ik heb er nog lang wakker van gelegen maar de wekker had me nu weer bruut wakker gemaakt. Ik dacht terug aan gisteravond, kreeg een glimlach van het optreden, maar een moeilijk gevoel van Paul en het afscheid. Ik had al ontbeten en begon mijn drumstel naar boven te sjouwen. Paul had er eigenlijk al moeten zijn, maar hij was er niet. Hij kwam helemaal niet opdagen. Ik fietste [ verder lezen ]

‘Rammen, Otje.’ Ik grijnsde en begon te trappen. Heerlijk om te doen dit. Eén van mijn favoriete nummers. Ik begon met een strak ritme met mijn basdrum, bijvallen met de snare, daarna twee keer de snare, sloeg op beide bekkens en begon een strak en snel ritme te slaan. Keith viel vanzelf in, raakte zijn snaren in dezelfde cadans. We hadden eerst even onze bedenkingen met een Nederlandstalig nummer, maar Alles is Liefde viel goed in de smaak. Otje was mijn bijnaam. Echt erg vond [ verder lezen ]

‘Mijn jongens,’ zei Jeroen’s moeder zacht. Nick en ik keken ze glimlachend aan. ‘Ik weet even niet wat ik moet zeggen,’ zei Jeroen’s vader. ‘Hoeft ook niet,’ zei ik. ‘Denk er eerst maar gewoon over na. We willen nu wel gezegd hebben dat jullie ons moeten behandelen zoals jullie dat bij iemand anders ook zouden doen. Geen vriendenprijsje of zoiets. En als het niet doorgaat, even goede vrienden. Maar dan kunnen we tenminste zeggen dat we het hebben geprobeerd.’ Nick tilde zijn glas op. Zachtjes [ verder lezen ]

Met een diepe zucht lieten we ons op bed vallen. Het was een beetje chaotisch begonnen, onze vakantie, maar we waren nu echt alleen. Onze bagage stond nog midden in de woonkamer, op de bank. Nick had het bed opgemaakt en had mij met zich meegetrokken, in een vrije val. Hij kuste me. Ik wreef met mijn neus langs zijn wang en kuste hem in zijn nek. ‘Dit voelt goed,’ grinnikte hij. ‘Tot vrijdag helemaal alleen, wij tweeën.’ ‘Die kop van hem,’ lachte hij. Ik [ verder lezen ]

Ik vloekte, tierde. Liep onrustig door de kamer heen. ‘Ik ga hem zoeken, ik maak hem af!’ schreeuwde ik. ‘En daarom vertelden we het je hier pas,’ zei Suzanne. ‘Ga even zitten.’ Ze stond op en gebaarde naar de plek die ze achterliet. Ik liet me in de bank vallen, sloeg mijn arm om Nick heen. Hij zat nog steeds met zijn gezicht in zijn handen en liet zich tegen mij aan vallen. Ik kuste zijn kruin. ‘Hebben jullie de politie gebeld?’ ‘Die zijn vanmiddag [ verder lezen ]

Suzanne en Bram waren tussen Steven en Jack in gaan staan, anders waren ze elkaar aangevlogen. Ik heb nog geprobeerd me er mee te bemoeien om alles te sussen maar dat hielp niet. De twee broers hadden ruzie zoals alleen broers dat konden hebben. Zwijgend keken we hoe ze vertrokken. Zonder ook nog maar iets tegen ons te zeggen. ‘Dat was niet handig, Jack,’ zei Suzanne toen ze weg waren. ‘Moet ie maar normaal doen.’ ‘Ik ga er morgen wel mee praten,’ zei Bram. Hij [ verder lezen ]

Suzanne’s stem in de telefoon haalde me uit mijn gedachten. ‘Wouter? Ben je er nog?’ Ik knipperde een keer met mijn ogen. ‘Ja,’ antwoordde ik verslagen. ‘Wie is die gek?’ ‘Collega van mij. Heel verhaal.’ ‘Is dat die collega waar je me toen eens iets over verteld hebt?’ ‘Ja die.’ ‘Hebben jullie iets met elkaar gehad?’ ‘Nee, maar het scheelde niet veel, zeg ik eerlijk. Het is dat Nick er tussendoor kwam.’ ‘En dat neemt die Jurgen nogal slecht?’ ‘Blijkbaar. Hij was af en toe [ verder lezen ]

Ik voelde me ongemakkelijk. Wilde eigenlijk weg maar wist dat het niet kon. Nick keek me hulpeloos aan. Alsof ik nog wel stevig in mijn schoenen stond. Dit kon alle kanten op. Of het ging laat worden, of we stonden binnen een paar minuten buiten. Misschien was dit wel de laatste keer dat ik met ze zou spreken. Wat zouden Trudy en Ben er van zeggen als ze dit hoorden? Zou dit een kloof tussen Nick en zijn broer betekenen? Mijn maag protesteerde. ‘Het ging [ verder lezen ]