Maand: oktober 2015

Ik had als een blok geslapen. Die laatste avond in Zwitserland, die reis terug naar huis, dat gemaal in mijn kop over wat er allemaal gebeurd was de laatste week; ik was even op. Ik kwam pas aan het einde van de ochtend mijn bed uit. Gapend zat ik aan de tafel in de keuken, mijn moeder bekeek me met een grijns. Ik glimlachte maar een keer veelbetekenend terug. Met een blik op de klok wist ik dat ik nog tijd genoeg had, ik had [ verder lezen ]

Ze keek nog een keer rond. ‘Natuurlijk mag je dat vragen,’ zei ik. ‘Jij en Auke? Ehhh, niet boos worden hoor, maar wat hebben jullie samen?’ Ik verslikte me bijna in mijn bier. ‘Hoe bedoel je?’ ‘Gewoon, jij en Auke. Jullie zijn niet zomaar goede vrienden.’ Ik keek haar alleen maar aan. ‘Jij en Kjeld, Jelle, jullie zijn gewoon goede vrienden. Dat zie je. Ook al die verhalen die Kjeld al verteld heeft over je. Maar jij en Auke, ik weet niet hoe ik het [ verder lezen ]

Jelle lachte. ‘Leuk, Mark.’ Ik dronk mijn flesje verder leeg en zette het met een klap op tafel. ‘Doe er nog maar een,’ zuchtte ik. Jelle keek me aan met een serieuze blik. Ik keek terug en pakte het nieuwe flesje. ‘Het is zo, Jelle,’ zei ik toen zacht. ‘Jeumig…’ ‘Af en toe,’ probeerde ik te grijnzen. ‘Weet Auke dit?’ Ik knikte. ‘Je houdt je mond tegen iedereen hè?’ ‘Natuurlijk. Is hij ook eh…’ ‘Ja.’ ‘Vandaar dat jij zo vrolijk was de laatste tijd. Maar…’ [ verder lezen ]

Ik wist dat ik hem niet kon bellen. Die zat nu waarschijnlijk ergens in een kroegje of op de fiets met haar terug naar huis. Maar ik was nieuwsgierig. Zelfs Auke viel het op, hij keek maar vroeg wijselijk niets. Iedereen ging laat in de middag weer terug naar huis. We spraken af om elkaar die avond weer te zien, bij Martijn en Auke thuis. Ik beloofde om Kjeld te bellen. Ik reed nog een stukje met Auke mee. ‘Wat was dat net met dat [ verder lezen ]

Ik keek lachend naar Kjeld. ‘Mooi man.’ Hij keek verlegen. Ik sloeg een arm om hem heen en gaf hem een kus op zijn wang. ‘Ik gun het je, echt waar.’ Hij haalde een keer lachend zijn schouders op, zijn ogen schitterden, hij glunderde. ‘Vertel op, waar ken je haar van?’ ‘Ze is de dochter van die man waar ik mee handel.’ ‘Ze zit ook in de konijnen?’ Hij lachte. ‘Ze heeft er ook een paar.’ ‘Maar dan ken je haar al lang.’ ‘Al zolang [ verder lezen ]

Auke was teleurgesteld dat ik onze afspraak afzegde, maar toen hij hoorde waarom was hij meteen enthousiast. ‘Gaaf man. Dat zou echt te gek zijn als dat zou lukken.’ Ik lachte. ‘Zeker weten. Ik weet alleen niet wat er morgen gaat gebeuren. Ik ga straks Jeroen bellen, die weet vast meer.’ ‘Je houdt me wel op de hoogte hè?’ ‘Wat dacht je dan? Ik kom morgen meteen daarna naar je toe.’ ‘Is goed.’ ‘Hou wel je mond tegen de rest. Volgens mij weet dit verder [ verder lezen ]

‘Hey.’ Ik schrok. Ik had hem al weken niet meer online gehad. ‘Hey. Lang geleden.’ Hij klikte zijn webcam aan en ik zag hem glimlachen. ‘Ik moest aan je denken, eigenlijk zou je nou hier moeten zijn.’ ‘Ja,’ typte ik terug. ‘Je hebt nou toch een week vakantie?’ ‘Goed onthouden,’ glimlachte ik en zette ook mijn cam aan. Ik keek naar hem, glimlachte en genoot van zijn glimlach terug. Goede herinneringen kwamen boven. ‘Jammer dat je hier niet bent, er ligt veel sneeuw en het [ verder lezen ]

Auke ging doodnerveus achter mij aan naar beneden, maar mijn ouders deden normaal tegen hem. Hij zei schuchter hallo en was al op weg naar de deur. Ik glimlachte, liet hem uit. ‘Relax,’ fluisterde ik toen hij op zijn fiets zat, ‘ze hebben niets in de gaten, geloof me.’ Hij haalde zijn schouders op, probeerde te glimlachen. ‘Ik wil je snel weer zien.’ ‘Ik jou ook,’ zei hij met een rood gezicht. ‘Jij moet me nog een hoop leren.’ Ik drukte snel een kus op [ verder lezen ]

‘Wat is er gebeurd, Auke?’ ‘Niks bijzonders. Wim had woorden met die gasten van Hendrik, en dat liep uit de hand. Ik ben er tussen gesprongen, dat is alles.’ Martijn keek naar zijn voorhoofd. ‘Zo te zien valt het wel mee.’ ‘Dat doet het ook. Klein gaatje, verder niets.’ Martijn keek naar de proppen papier die rood waren van het bloed. Auke volgde zijn blik. ‘Dat stop ik zometeen wel onder in de afvalbak. Hou je mond maar tegen pa en ma. Je weet hoe [ verder lezen ]

Auke liep voor me terug het huis in, trok de koelkast open en keek me vragend aan. Ik knikte en kreeg een flesje van hem. Ze tikten tegen elkaar, hij lachte naar me. Daarna ging hij de kamer in. Ik volgde, ging bij Kjeld op de grond zitten. Ik zat met mijn gedachten nog helemaal buiten, achter de garage. Het gloeide in mijn buik, mijn hoofd was licht. Mijn blik schoot iedere keer naar Auke, die af en toe stiekem terug keek. Ik kon niets [ verder lezen ]