Tessa had me nog geappt toen ik bij Joep was, maar daar had ik mooi nog niet op gereageerd. Ik had Joep zijn telefoon ook horen piepen, maar dat had hij ook laten gaan. Toen ik thuis was had ik nog snel gereageerd dat het leuk was geweest, maar meer niet. Ik ging haar sowieso niet alles vertellen, dat was voor mij wel duidelijk. Tessa appte me zondagochtend weer opnieuw. Ik stuurde niets terug, dat werd toch bellen. Binnen een paar tellen zag ik haar gezicht op mijn schermpje.
‘Wat zit je haar leuk,’ begon ik.
‘Bek dicht Levy, ik ben net wakker.’
‘App dan ook niet.’
‘Ik lig nog in bed zelfs.’
‘Ik ook.’
‘Lekker geslapen?’
‘Ja hoor,’ grijnsde ik.
‘Nog laat geworden?’
‘Ben nog even bij hem geweest, niet zo al te laat.’
‘Nog iets gebeurd?’
‘Over jullie zitten roddelen vooral.’
Tessa lachte. ‘Verder nog iets?’
‘Mwoh…’
‘Levy, jullie zagen er gewoon uit als een verliefd stelletje.’
‘Echt?’
‘Eline vond het ook.’
‘Heb je die nog gebeld?’
‘Nee, hadden we het over toen we de bioscoop uit gingen. Je moet me wel een keer haar nummer geven.’
‘Heb ik ook niet. Ik denk niet dat Joep en ik het een goed idee gaan vinden als jullie gaan bellen.’
‘Ik vind haar wel op Insta of zo.’
Ik zuchtte.
‘Leuke jongen Levy, echt. Als je niets gezegd had zou ik niet gedacht hebben dat hij eigenlijk… Je weet wel.’
‘Dat had ik ook,’ grijnsde ik.
‘Jullie zagen er leuk uit samen. Hing hij nou met zijn hoofd op jouw schouder tijdens de film?’
‘Even,’ glimlachte ik.
‘En dan is er verder niets gebeurd?’
‘Tess, ik ga je niet alle details vertellen hoor.’
‘Hoeft ook niet. Maar leuk Levy.’
‘Tess, je weet hoe hij over relaties denkt, dat heb je al uitgelegd. Ik ga me niets in mijn hoofd halen.’
Ze glimlachte. ‘Weet ik Levy, maar ik mag het er toch wel leuk uit vinden zien?’
Dat raakte me. ‘Tuurlijk.’
Tessa gaapte. ‘Ik ga eens ontbijten.’
‘Doe dat, ik ook denk ik.’
‘Zie je morgen.’
‘Ja, zie je morgen.’
‘Hij is leuk, Levy,’ grijnsde ze.
‘Ja, weet ik,’ lachte ik terug.
Ja, dat wist ik zelf ook wel. Alsof ik daar al niet genoeg aan had gedacht afgelopen nacht. Ik was verbaasd dat het gebeurde, maar aan de andere kant ook niet. Hij was nieuwsgierig, dat wist ik. Maar het was de manier waarop. Het was niet alleen maar onderzoeken. Vooral niet het afscheid bij de deur, toen hij daar opnieuw voelde wond me dat net zo hard op als op zijn kamer. En hem ook volgens mij.
‘Rustig aan jongens, het is niet veel vandaag.’
Joep en ik keken tegelijk naar het kantoor van Martin, terwijl we onze jas in de kluisjes propten.
‘Dan drinken we eerst even wat het komende uur,’ grinnikte Joep.
‘Geen misbruik van maken,’ lachte Martin.
Joep lachte, duwde me toen we richting de karren liepen.
‘En jullie zijn alleen vandaag,’ hoorden we achter ons.
Ik keek verbaasd om. ‘Alleen?’
‘Ik heb Mo vrij gegeven, anders krijg ik nog gedoe om zijn uren.’
Ik glimlachte, pakte een kar.
‘Dan is het nog best veel, als we dit alleen moeten doen.’
‘Valt wel mee denk ik,’ zei ik.
Joep gaf me een duw met zijn schouder. ‘Nou, kom op dan.’
‘Rustig aan smurf.’
‘Piemelknijper.’
Voor ik het wist kneep hij. Zachtjes, bijna knedend.
Mijn blik schoot naar het kantoor. ‘Doe normaal, gek.’
Joep keek balorig, grinnikte. En was weg, naar de klapdeuren. Ik keek hem grijnzend na. Ik zag het kratje nog in het magazijn liggen en legde dat op mijn kar. In de gang waar hij begonnen was liep ik hem voorbij en gooide het kratje bij zijn voeten.
‘Hier,’ lachte ik, ‘kun je nog nodig hebben.’
Ik keek nog een keer om en zag hem lachend kijken. Pretoogjes, warme blik. Ik liep glimlachend door. Ik had het warm door die blik.
Ik keek naar hem, hoe hij tegenover me aan de tafel op zijn telefoon zat te spelen. Ik dacht aan afgelopen weekend en dat was iets waar ik eigenlijk even niet aan moest denken aan tafel op mijn werk. Hij keek even op en glimlachte. Weer die warme blik.
‘Wat kijk je?’ vroeg hij.
‘Gewoon…’
‘Gewoon?’
‘Ja.’
Hij keek weer op zijn telefoon. Bloosde hij nou? Ik had het weer warm, voelde mijn gezicht gloeien. Joep zag het ook en glimlachte. Hij stopte zijn telefoon in zijn broekzak, dronk zijn bekertje verder leeg en keek me aan.
‘Laatste karren?’
Ik knikte. Hij stond op, gooide zijn bekertje weg en liep achter me langs naar de deur. Ik voelde ineens zijn vingers kort kriebelen in mijn nek.
‘Kom.’
Ik glimlachte, stond op en liep naar de prullenbak. Hij stond met zijn kar bij de klapdeur te wachten waardoor ik glimlachte. Hij glimlachte terug, waardoor ik het weer warm kreeg. Hij keek gewoon verliefd.
Ik kwam er stil van thuis. Toen we weg gingen deed hij weer alsof er niets aan de hand was, gewoon de vrolijke grappige Joep zoals altijd. Oké, hij kneep even in mijn onderarm vlak voor we weg fietsten. Met weer die blik. Ik probeerde me voor te stellen wat hij dacht, wat hij voelde. Wat hij wilde. Ik dacht het wel te snappen, maar zeker weten wist ik het niet. Wilde hij eigenlijk wel, maar deed hij het niet omdat hij niet durfde, niet kon? Als dat zo was moest ik uit gaan kijken. Zorgen dat het zo bleef, stapje voor stapje vooruit misschien wel. Deden we dat al niet? In het begin werd hij al nerveus als ik hem kort aanraakte, afgelopen keer waren we al veel verder gegaan, hij was zelf begonnen met zoenen toen ik naar huis ging. Ik wilde die laatste stap zo graag zetten, maar wist niet hoe snel ik dat moest doen. Ik sprong onder de douche, trok een joggingbroek aan en ging op mijn bed liggen. Die trok ik niet veel later weer uit en kroop onder mijn dekbed. Mijn telefoon piepte. Ik keek en glimlachte.
“Welterusten.”
Ik zuchtte. Voelde onder mijn dekbed en dacht aan het moment dat Joep hem vast had. Ik had niet veel meer nodig. Pas na een lange tijd viel ik in slaap.
‘Levy?’
Ik keek om naar de huiskamer terwijl ik mijn jas uit deed.
‘Zit je te werken?’
Mijn moeder knikte. ‘Paar laatste dingen. Ben je zondag thuis?’
‘Geen idee, nog geen plannen.’
‘Helga en Erik komen zondag.’
‘Komt Melle mee?’
‘Natuurlijk. Het is wel leuk als jij er dan ook bent.’
Ik knikte. ‘Is goed. Leuk.’
Ik liep glimlachend naar boven. Daar had ik wel zin in. Het was al een tijdje geleden dat ik hem gezien had, en zoveel spraken we elkaar ook niet via WhatsApp. Af en toe een update, maar veel meer niet. Ik had hem nog genoeg te vertellen. Ik hoopte voor hem hij ook.
Joep en ik zaten te lachen met Mo in de pauze. David zat er bij, maar die keek alleen maar stil naar zijn telefoon. Af en toe een schuine blik naar ons, het leek wel alsof hij zich buitengesloten voelde. Martin liep met een jongen rond, kwam even kort met hem langs de koffiekamer en liep toen weer door. Toen we opstonden om weer verder te gaan kwam hij alleen terug het magazijn in.
‘Nieuwe?’ vroeg Mo.
‘Ja, waarschijnlijk wel.’
Ik zag David kijken.
‘Hebben we die nodig dan?’ vroeg Mo verder.
‘Ik kom soms iemand te kort. Als er iemand ziek is dan wordt het al krap.’
Martin zei het met een blik naar David. Die pakte een kar en duwde die door de deuren de supermarkt in. Die had de hint wel begrepen. Joep keek naar me en grijnsde. Wat Mo ook deed. Martin probeerde zijn gezicht neutraal te houden, wat hem maar slecht lukte. Zeker toen hij knipoogde naar me.
‘Zou hij hem buiten flikkeren?’ vroeg Mo toen we met zijn drieën het gangpad in liepen.
‘Geen idee,’ zei ik.
‘Van mij mag hij,’ mompelde Joep.
Ik grijnsde. Mo lachte en sloeg een volgend gangpad in. Ik gaapte, en zette mijn kar aan de kant.
‘Morgen bezoek,’ zei ik voor me uit.
Joep keek me aan. ‘Wie?’
‘Melle.’
Hij keek verrast. ‘Ow?’
‘Ja, zijn ouders komen op bezoek en hij en zijn zusje komen mee.’
Hij keek meteen wat vrolijker. ‘Dus niet zelf met hem afgesproken?’
‘Nee, mijn moeder vertelde het me.’
‘Ik dacht al, die heeft zin in gruwelijke seks en heeft Melle gebeld.’
Ik lachte. ‘Nee, gek. En kijk een beetje uit hoe hard je praat in de winkel.’
Joep grinnikte. ‘Nou ja, kon toch?’
‘Nah…’
Ik keek naast me en zag Joep glimlachend kijken. Dit wilde ik testen.
‘Maar ja, je weet maar nooit natuurlijk,’ zei ik er achteraan.
Joep haalde zijn schouders op. We werkten alles weg en reden samen naar huis.
‘Veel plezier morgen,’ grijnsde hij toen ik rechtsaf sloeg.
Ik lachte.
‘Levy!’ riep hij daarna.
Ik keek om, stopte met trappen.
‘Gedraag je, geen foute dingen doen.’ Hij lachte.
Oké, ik was nerveus geweest. En niet voor niets. Ik lag op mijn bed, handen achter mijn hoofd, in het donker staarde ik naar mijn plafond. Ik was benieuwd geweest, hoe het zou gaan. Ik had er zin in. Gewoon in de hele dag, maar ook in Melle. Hij vroeg me meteen naar Joep, toen we op mijn kamer waren. Ik heb hem niet alles verteld., maar wel genoeg. Hij had me verteld over Thimo, hoe hij hem regelmatig onder de douche zag bij zijn tennisvereniging. Maar er was niets gebeurd. Het was hem wel duidelijk dat Thimo dat niet zag zitten. ‘Hetero as hell’, had hij daar lachend aan toegevoegd. Terwijl hij dat allemaal vertelde kroop hij dichter tegen me aan, terwijl we op mijn bed zaten. Stiekem had ik daar op gehoopt maar het voelde ongemakkelijk, tot mijn verbazing. Ik hield het van me af. Een beetje met de smoes dat Noah en Mirthe dichtbij waren, maar ik wist wel beter wat er dwars zat. Het was raar allemaal. Ook toen ze weggingen. Melle had me feilloos door. Bij de deur keek hij me nog een keer grijnzend aan, pakte me even vast.
‘Maak werk van Joep, Levy,’ fluisterde hij bijna lachend.
En nu lag ik op mijn bed na te denken. Joep had me nog een appje gestuurd, maar veel had ik niet losgelaten. Wat moest ik hem ook vertellen? Dat ik me bijna schuldig had gevoeld? Want dat was wel wat er aan de hand was eigenlijk. Zijn opmerking “gedraag je” had wel zijn effect gehad. Ik was onrustig, wist niet wat ik er mee moest. Dat was ook te merken aan me de volgende ochtend. Ik trapte lusteloos naar school, Tessa was er al, dus ik was laat. Ze keek naar me, zag meteen aan mijn gezicht dat er wat was. Ik schudde mijn hoofd, wilde het er nog niet over hebben.
‘Vertel,’ zei ze in de eerstvolgende pauze. ‘Wat is er gebeurd?’
‘Niets.’
‘Niets?’
‘Nee.’
‘En daar baal jij van?’
‘Nee, het lag aan mij dat er niets gebeurde. Melle wilde wel volgens mij.’
‘Maar jij wilde niet.’
‘Nee.’
‘Joep?’
‘Ik voelde me bijna schuldig, Tes.’
Ze glimlachte. ‘Jij bent echt verliefd hè?’
Ik grijnsde en knikte. Ze sloeg een arm om me heen en trok me tegen zich aan. Adam kwam naar ons toelopen en keek lachend naar ons.
‘Knus momentje?’
‘Zoiets,’ zei Tessa.
Ik staarde nog even in de verte.
‘Alles goed Levy?’ vroeg Adam.
‘Jawel…’
‘Ik merk het,’ lachte hij.
We keken elkaar even aan.
‘Oké, goed. Hoe heet ie?’
Ik keek Adam verschikt aan. ‘Huh?’
Hij grijnsde. Ik zag de blik van Tessa.
‘Ja, hoe heet ie?’ ging hij verder. ‘Je kijkt, ik weet niet, verliefd. Bovendien zijn jullie al een tijdje met elkaar aan het overleggen waar ik duidelijk niet bij mag zijn. Dat betekent vaak maar één ding. Net als met de ene jongen laatst. Is hij het?’
‘Nee,’ zei ik half afwezig, ‘die spreek ik echt nooit meer.’ Ik grijnsde. ‘Gelukkig.’
‘Wie is het dan?’
‘Jongen van mijn werk.’
‘Weet ie dat jij…?’
‘Ja, dat weet hij wel. Denk ik.’
Adam lachte. ‘Lekker vaag Levy.’
‘Dat is het ook.’
Hij trok zijn wenkbrauwen omhoog.
‘Ik leg het nog wel eens uit.’
‘Nou, ik wil op zijn minste weten hoe hij heet,’ grinnikte hij.
‘Joep. En hij is leuk. En we kunnen het goed met elkaar vinden. Maar hij wil geen relatie.’
‘Hmm.’
‘Ja, mooie samenvatting.’
Hij sloeg ineens zijn arm om me heen en gaf me een kus op mijn wang. ‘Had je mij ook niet moeten dumpen.’
Ik lachte. ‘Ja, Adam. Had ik nooit moeten doen.’
‘Maar jullie kunnen het goed met elkaar vinden?’
‘Zeker.’
‘Is hij gay?’
‘Yup.’
‘Komt wel goed.’
‘Ooit Adam, ooit.’
‘Maak er werk van. Als hij leuk genoeg is tenminste.’
‘Hij is oké…’
‘Lul niet Levy,’ onderbrak Tessa me, ‘hij is echt leuk.’
Adam keek verbaasd naar Tessa. ‘Wow, wacht… Jij hebt hem gezien?’
Tessa kreeg een rood hoofd en keek schuldig naar mij.
Ik zuchtte. ‘Verbaast je dat? Die is zo nieuwsgierig, dat hou je niet tegen.’
Tessa deed haar mond open maar toen ze me zag grijnzen hield ze haar mond.
‘Daar heb je wel een punt. Maar als dat zo is… Als ik nu heel nieuwsgierig ga doen dan kan ik hem ook ontmoeten?’
‘Misschien Adam. Ooit, toevallig. Ik ga geen date of zoiets afspreken, omdat een vriend van mij hem wil ontmoeten. Nogmaals, Joep en ik hebben verder niets. Dat zou wel heel raar staan, dan weet hij meteen dat er wat is.’
Adam lachte. ‘Jij gaat heel snel iets toevalligs regelen.’
Tessa trok aan mijn arm toen ik naar huis wilde fietsen.
‘Levy, sorry.’
‘Nee, geeft niet.’
‘Echt, meteen toen ik het zei wist ik dat ik het verraadde.’
‘Maakt niet uit. Adam is mijn beste vriend hier.’ Ik sloeg mijn arm om haar heen en lachte. ‘Na jou dan. Ik had het hem anders toch wel een keer verteld.’
‘In de pauze kwam hij al meteen naar me toe. Begon hij van alles over Joep te vragen.’ Ze keek me weer schuldig aan. ‘Ik heb verteld dat we naar de film zijn geweest.’
Ik glimlachte.
‘Ik vind het lastig, Levy.’
‘Echt?’
‘Hij vroeg me ook waarom Joep dan geen relatie wil, als jullie het zo goed met elkaar kunnen vinden. En dat kan ik niet zeggen. Tenminste, niet waarom het echt zo is.’
‘Nee…’
‘Dus lastig.’
‘Snap ik.’
‘Levy, dat moet je hem echt vertellen.’
‘Weet ik. Maar nu nog niet.’
‘Maar er is echt niets gebeurd?’ vroeg Joep terwijl we naar huis fietsten na het werk.
‘Nee, dat heb ik je al verteld.’
Ik zag hem tevreden glimlachen. Dat was al de derde keer misschien dat hij zat te vissen wat er allemaal gebeurd was toen Melle op bezoek was. Het ergerde me een beetje. Alsof hij me niet vertrouwde. Ik wilde dat hij me gewoon vertrouwde. Joep zweeg.
‘Wat kijk je nou?’ vroeg ik.
‘Niks.’
‘Joep, je blijft maar vragen over Melle.’
‘Na wat er gebeurd is… Het verbaast me gewoon.’
‘En die grijns van je?’
‘Grijns?’
‘Ja, je kijkt tevreden dat er niets gebeurd is. Jaloers of zo?’
Hij keek ineens een stuk serieuzer. Ik wist genoeg.
© 2021 Oliver
Ik ben altijd nieuwsgierig naar jullie reacties. Klik op de link en laat eens een berichtje achter op het forum of facebook!