‘Hey Adam.’
Hij keek me aan. ‘De week gaat weer beginnen.’
‘Zeker.’
‘Wat heb jij goede zin?’
Ik glimlachte.
‘O ja, ga geheimzinnig doen.’
‘Volgens mij heb ik een vriendje.’
Zijn mond viel open. ‘Wat?’
Ik knikte. Ik kreeg een kus op mijn wang.
‘Gaaf man. Die collega van je?’
‘Joep? Uhu.’
‘Nice. Zei het je toch?’
Ik lachte. ‘Even je mond houden tegen Tessa, die weet nog niets. Vertel ik haar liever zelf.’
‘Ik weet het eerder dan Tes?’
‘Yup.’
Hij keek even voor zich uit. ‘Gaaf.’
Ik had haar nog niets laten weten. Ik was die zaterdag nog lang bij Joep gebleven, ook toen zijn ouders en broer al weer thuis waren. Zondag hadden we opnieuw afgesproken. Niet veel gebeurd toen, iedereen was thuis, maar we waren gewoon bij elkaar. Voelde goed. Gewoon samen zijn, af en toe elkaar aanraken, een kus als er even niemand bij was. Niet veel gepraat, gewoon genieten van het moment. Ik had nog veel vragen, maar ik had ook geen zin om moeilijk te doen. Joep en ik hadden een relatie! Dat was wat telde op dit moment en verder zouden we wel zien.
‘Zul je d’r hebben,’ haalde Adam me uit mijn gedachten.
‘Hey,’ zei ze vrolijk.
‘Hey,’ glimlachte ik.
‘Zo, er is er eentje vrolijk en wakker vandaag.’
‘Kun je wel stellen,’ zei Adam grijnzend.
Ze keek naar hem en daarna naar mij. ‘Mis ik iets?’
Ik grijnsde. ‘Vertel ik je nog wel.’
‘O ja, gaan we op die toer. Vertel.’
‘Later Tes, we moeten naar binnen.’
Bij de kluisjes trok ze aan mijn arm. ‘Wat is er?’
Ik glimlachte. ‘Joep noemde mij zijn vriendje.’
Haar mond viel open. ‘Wat? En?’
‘En toen vroeg ik wat hij dan was. “Jouw vriendje,” zei hij.’
Ik glunderde, Tessa gaf me een kus op mijn wang.
‘Dat deed Adam net ook,’ lachte ik.
‘Hij weet het?’
‘Net verteld ja.’
‘Maar, hoe kwam dit zo ineens?’
Ik bloosde en grijnsde. ‘Zei hij ineens.’
‘Zomaar?’
‘Nadat we seks hadden gehad ja.’
‘Nu keek ze me helemaal met grote ogen aan. ‘Echt?’
Ik knikte lachend.
‘Damn. Hoe dan?’
‘Op bed. Verder geen details.’
Ze lachte. ‘Ik zit met zoveel vragen nu.’
‘Ik ga je niet alles vertellen. Maar het was gaaf. Apart. Ik wist niet wat er gebeurde.’
‘Ik ben jaloers, Levy.’
‘Sorry schat. Ik blijf echt bij Joep nu.’
Ze lachte, sloeg me tegen mijn hoofd. ‘Duh, gek.’
Ik lachte. Ze liep weg keek nog een keer om, bekeek me uitdagend van top tot teen.
‘Jammer,’ grijnsde ze.
Het was raar om weer samen te werken. Niets laten merken, vaak naar elkaar kijken.
‘Waar is de nieuwe?’ vroeg Mo.
‘Die komt zaterdag weer,’ zei Martin.
‘David er niet?’
‘Nee, zaterdag.’
‘Oké. Niet dat we hem missen.’
Mo liep door, ik keek naar Martin en glimlachte. Hij lachte terug en ging weer verder. Joep pakte een kar, keek even om of er niemand was en gaf me toen snel een kus. Ik lachte, liep met hem de winkel in.
‘Vriend van mij is nieuwsgierig naar je.’
‘Hoe bedoel je?’
‘Beste vriend van mij op school. Heb hem over je verteld.’
‘Over mij?’
‘Ja, leuke jongen op het werk. Vriendje. Dat soort dingen.’
Hij lachte. ‘En? Wat vond ie?’
‘Dat ik een vriendje heb? Leuk, super. Tessa ook trouwens.’
Hij glimlachte. ‘Eline ook. “Eindelijk”, zei ze.’
Ik lachte.
Joep had goede zin, en ik niet minder. Joep had de zuivel. Hij stond op een kratje, deur open en vulde het rek bij. We keken naar elkaar, Ik zag de bult voor in zijn broek toen hij zich uitrekte. Ineens stapte hij naar achter.
‘Kut!’
Ik keek en lachte. Voor hem was een beker yoghurt opengesprongen, zijn shirt zat helemaal onder. En paar spatten op zijn gezicht. Ik liep naar hem toe, hij stond naar zijn shirt te kijken met zijn armen wijd. Ik haalde mijn vinger langs zijn kin en stak hem in mijn mond.
‘Hmm, aardbeien.’
‘Niet leuk Levy.’
Ik grijnsde. ‘Jawel. Pak even een nieuw shirt, ruim ik het hier wel op.’
Joep ging naar het magazijn, ik zette snel de laatste dingen nog in de koeling. Daarna maar even een dweil halen. Ik nam de lege kar van Joep mee en zag Mo uit het magazijn komen, blik op verbazing, schuldig bijna. Ik duwde de kar door de klapdeuren en zag Joep staan, in paniek.
‘Hey,’ zei ik bijna vragend.
‘Mo heeft me gezien,’ ramde Joep eruit.
‘Gezien?’
‘Het zat ook op mijn T-shirt, die had ik net uit toen Mo ineens de hoek om kwam. Hij heeft mijn…’ Hij zuchtte. ‘Ik had alleen mijn binder aan,’ kwam er bijna jammerend achteraan.
‘Fuck.’
‘Volgens mij had hij meteen door hoe het zit.’
‘Ik ga wel even naar hem toe.’
Ik vulde de emmer met heet water en duwde het karretje naar de deur.
‘Gaat het?’
Joep haalde zijn schouders op.
‘Ga even wat drinken, ik ben zo terug.’
Ik ging de supermarkt in en zag Mo staan, schuine blik naar de deur.
‘Mo, kom even helpen.’
Hij keek bijna opgelucht leek het wel.
‘Wat was er gebeurd?’ vroeg hij.
‘Beker yoghurt knapte, hij zat helemaal onder.’
‘Ik kwam hem net tegen in het magazijn,’ zij hij.
Hij was serieus, terwijl we normaal nog dagen zouden lachen als zoiets gebeurde.
‘Schrok je?’ vroeg ik.
‘Levy… Hij had ehmm…’
‘Een binder aan?’
‘Een wat?’
‘Een soort sport-bh.’
‘Ehh, ja. En… En die was niet helemaal leeg, als je snapt wat ik bedoel.’
Ik glimlachte maar.
‘Is Joep…? Is hij eigenlijk een meisje?’
‘Ooit. Vroeger.’
‘Fuck. Wist jij dit?’
Ik knikte en dweilde. Ik keek hem aan.
‘Fuck man.’
Ik haalde mijn schouders op. ‘Joep is gewoon een jongen nu.’
‘Maar eigenlijk ook weer niet. Damn, nooit gemerkt.’
Ik glimlachte. ‘Ik ook niet in het begin.’
Mo staarde nog voor zich uit, keek hoe ik de dweil uitspoelde.
‘Verder oké toch?’ vroeg ik.
‘Ja. Denk ik.’
‘Loop even mee, gaan we wat drinken. Joep schrok zich kapot toen jij hem ineens zo zag.’
Hij knikte. ‘Ik maak jouw kar even af. Twee dingen nog zie ik.’
Ik liep terug, zag Joep zitten, voor zich uit starend. Hij zag me met de emmer en kwam naar me toe.
‘Kom maar, was mijn yoghurt.’
Hij wilde de emmer over nemen om hem uit te spoelen.
‘Het is goed Joep. Gaat het?’
‘Wat zei hij?’
‘Verbaasd. Vooral verbaasd. Ik zag het eigenlijk al aan zijn gezicht toen hij net naar buiten kwam.’
Joep zuchtte. Ik zette de emmer weg en sloeg tegen zijn arm. ‘Kom, we gaan wat drinken.’
We zaten net toen Mo binnen kwam.
‘Hey,’ zei hij terwijl hij naar de koelkast liep.
Hij ging zitten, nadat hij achter Joep langs was gelopen en hem een keer op zijn schouder had geslagen. Joep keek gespannen.
‘Sorry man,’ zei Mo, ‘dat ik zo ineens binnen kwam.’
Joep keek strak, in gedachten nog.
‘Ey, het is oké hè?’
Joep keek hem even kort aan.
‘Ik snap er niks van, maar het is oké.’
‘Dank je,’ mompelde Joep.
‘Altijd gedacht dat je een jongen was. Je doet ook gewoon jongensdingen enzo. Ik wist het echt niet.’
‘Ben ik ook gewoon,’ zei Joep een beetje stuurs.
‘Weet Martin dit?’
Joep knikte. ‘Tuurlijk. Dat moest ik hem wel vertellen.’
‘Ben ik de enige die dit nog niet wist, of weet David ook van niks?’
‘Martin weet het en Levy. En jij nu. Verder niemand. David al helemaal niet.’
Mo lachte. ‘Dat gaat die sukkel ook helemaal niets aan.’
Joep grijnsde. ‘Nee.’
‘Gaan we hem ook mooi niet vertellen, of wel?’
‘Nee,’ zei Joep. ‘Gaat hem geen donder aan.’
‘Goed man. Snapte ie toch niet. De sukkel.’
Mo stond op, gooide zijn blikje weg. ‘Ik ga weer verder. Doe maar even rustig.’
Joep keek me aan toen hij weg was. Hij kon met moeite glimlachen.
‘Volgens mij wel oké zo,’ zei ik.
Hij haalde zijn schouders op. ‘Ik denk het.’
‘Mo is wel oké.’
Joep stond op om weer wat te gaan doen. Ineens pakte hij me vast toen ik bij hem stond, zijn hoofd in mijn nek.
‘Ik vind dit moeilijk Levy.’
‘Ey, snap ik. Is ook niet gek. Maar Mo snapt het wel.’
Hij trok zijn armen samen. ‘Ik hoop het.’
Ik gaf hem een kus op zijn hoofd. ‘Wil je eerder naar huis?’
Hij haalde zijn schouders op. ‘Weet ik niet. Dan is het helemaal raar als ik de volgende keer weer terug kom.’
‘Heb je ook weer gelijk in.’
‘We gaan het gewoon afmaken.’
Ik bleef hem in de gaten houden. De vrolijkheid waar we mee begonnen was wel weg. Straks met hem samen naar huis, ik wilde hem even niet alleen laten. Mo kwam het gangpad in.
‘Ey, gast, jij spoort niet hè?’
Joep keek hem half verschrikt aan.
‘Pakken appelsap. Wil je nog een douche of zo? Een keer per dag is wel genoeg toch? Lekker door Levy laten doen, jij die zakken chips. Denk na man.’
Hij lachte, Joep lachte gelukkig mee.
Mo had zijn jas al aan, toen Joep zijn jas pakte. Hij zag Martin kijken.
‘Ongelukje gehad, ik hou deze even aan, neem ik de volgende keer wel mee terug.’
‘Wat is er gebeurd?’
‘Dit is een nieuwe,’ zei Joep terwijl hij aan zijn jasje trok. ‘De vorige was een beetje vies. Yoghurt. Ik heb hem uitgespoeld, hangt daar te drogen. Ik neem mijn T-shirt mee, maar die zit ook vol yoghurt.’
‘Oké. Goed onder gezeten?’
Mo lachte. ‘Flink. Wandelende aardbei.’
Martin lachte. Mo sloeg Joep een keer tegen zijn schouder.
‘Tot zaterdag.’
Joep glimlachte. ‘Tot zaterdag.’
Ik fietste met hem naar huis, bleef ook nog even. Hij was stil.
‘Oma’s, yoghurt… Je mag het ook op een gewone manier aan mensen vertellen hoor,’ probeerde ik.
Hij kroop tegen me aan op zijn bed. Ik zat met mijn rug tegen de muur, hij zat naast me, leunend tegen mijn arm. ‘Ik vind het eng allemaal,’ mompelde hij. ‘Ik ging kapot toen ik hem zag kijken.’
‘Hij was echt verbaasd, of niet?’
‘Nogal. Hij schrok misschien wel net zo hard als ik. Ik zag hem nadenken. En ineens draaide hij zich om en was weg. Ik wist echt niet wat hij dacht.’
‘Ik moest het er ook een beetje uittrekken bij hem.’
‘Hij wist ook niet of jij het wist of niet.’
‘Nee.’
‘Dank je dat je er was,’ zei hij met een kus.
Ik glimlachte, kuste hem terug.
Joep keek naar zijn broek.
‘Gatverdamme, daar zit het ook op zie ik nu.’
Hij stond op, trok zijn spijkerbroek uit en gooide die in een hoek. Het verbaasde me een beetje, maar hij had ook al zijn supermarktjasje uitgetrokken waar ik bij was om een ander shirt aan te trekken. Oké, met zijn rug naar me toe, maar toch. Nu draaide hij zich niet meteen van me af, ik keek naar zijn boxer. Met bult. Prima bult nog steeds. Ik was er blij mee. Niet zozeer om hem zo te zien, maar ook dat hij dat nu gewoon deed, en durfde. Alsof het heel normaal was. Stap voor stap werd het meer normaal. Vertrouwder. Toen hij een andere broek aan had ging hij op mijn benen zitten en kuste me. Ik viel op mijn zij, hij kroop tegen me aan, zijn gezicht in mijn nek. Af en toe aaide hij mijn rug, ik bij hem. Kus in mijn nek. Zo bleven we liggen.
‘En nog een collega weet het,’ zei ik voor me uit de dag erna toen ik even alleen stond met Tessa.
‘Heeft hij het verteld?’
‘Nee…,’ zei ik veelbetekenend. ‘Hij had yoghurt over zich heen geknoeid, snel even shirt wisselen in het magazijn en toen kwam net Mo binnen lopen.’
‘En?’
‘Joep in paniek, Mo helemaal verbaasd. Maar hij vond het wel oké geloof ik. Die wist niet wat hij zag geloof ik.’
Ik kreeg ineens een arm om me heen. Adam lachte achter me.
‘Hoe is het, loverboy?’
‘Goed.’
Tessa knipoogde nog snel.
‘Goed? Met Joep ook?’
‘Zeker,’ zei ik maar.
‘Ik zat te denken, je zei laatst dat je geen date of zoiets ging regelen, omdat dat raar zou staan omdat jullie verder niets hadden. Maar dat is nou veranderd toch?’
‘Adam, ik heb weinig zin om heel dubbelzinnig “mijn vriendje” voor te stellen.’
Hij lachte. ‘Dan doe je het toevallig. Niet dubbelzinnig.’
‘Ik ga mijn best doen.’
Adam ging naar binnen, Tessa lachte naar me. ‘Ik wil wel weer een keer naar de film.’
‘Ik zal het eens voorstellen.’
‘Vrijdag?’
‘Ga ik overleggen.’
‘App hem even.’
Dat had ik gedaan, en een uurtje of wat later kreeg ik bericht terug. “Eline kan niet dit weekend.”
‘Ik zag het in de pauze en stootte Tessa aan.
‘Eline kan niet dit weekend.’
‘Hm, jammer.’
‘We kijken volgende week wel.’
‘Is het een idee om Adam mee te nemen?’
‘Adam?’
‘Ja. Jij kunt hem voorstellen aan Joep, en als het awkward wordt ben ik er ook nog gewoon bij.’
Ik blies lucht tussen mijn lippen door. ‘Geen idee wat Joep er van vindt.’
‘Vraag het hem.’
Ik begon weer te appen en kreeg niet veel later antwoord terug.
“Die jongen die je verteld hebt dat we een relatie hebben?”
Ik kreeg het warm toen ik het zo zag staan.
“Yup” typte ik terug. “Tes wil naar de film, kwam op het idee hem dan te vragen als Eline niet kan.”
“Double date?”
“Ja. Maar laat Tes het niet horen.”
Ik kreeg een smiley terug. Niet veel later nog een berichtje.
“Weet hij het van mij?”
“Nee. Of wil je dat ik dat nog vooraf vertel?”
“Nee. Ik wil weer eens testen of mensen het zien.”
“Dus we hebben een double date?”
“Yup. We gaan ze koppelen.” Met een smiley.
Ik lachte en keek naar Tessa.
‘Oké. Joep vindt het prima. Vraag jij Adam?’
‘Nee, echt niet. Dat doe jij maar.’
Ik lachte.
‘Vrijdag wat te doen?’ vroeg ik toen hij aan kwam lopen.
‘Nee, nog niet. Hoezo?’
‘Zijn in de film?’
‘Gaan we met zijn allen?’
‘Nee, alleen jij. En Tessa en Joep.’
Hij glimlachte breed. ‘Daar maak ik tijd voor.’
© 2021 Oliver
Ik ben altijd nieuwsgierig naar jullie reacties. Klik op de link en laat eens een berichtje achter op het forum of facebook!