Ging ik Mitchel nog appen dat ik al klaar was met werken? Nee, even niet. Ik was moe, wilde gewoon onderuit in de bank hangen. Ik trapte snel naar huis, het was fris. Een stuk anders dan afgelopen weekend.
‘Hoi!’ riep ik toen ik de achterdeur binnen kwam.
‘Hoi,’ hoorde ik mijn ouders vanuit de kamer.
Ik ging meteen naar boven, even douchen. In een oude joggingbroek en shirt ging ik weer naar beneden, nam meteen een glas cola mee.
‘Hoe was het?’
‘Leuk,’ zei ik enthousiast.
Ze keken me verbaasd aan.
‘Er was een nieuwe, leuke gast. Gelachen vandaag. Ik mag hem inwerken.’
‘Zo. Dat doet die andere toch meestal?’
‘David? Ja, die is ziek,’ zei ik spottend.
‘O, die,’ zei mijn vader.
‘Ja, die. Dus nou mag ik Joep inwerken. Zaterdag weer.’
‘Ga je zaterdag weer werken?’ vroeg mijn moeder.
‘Ja, dan is Joep er ook weer. Martin vroeg of ik er dan ook kon zijn, hij wil dat ik hem verder inwerk.’
‘Zo,’ glimlachte mijn vader, ‘promotie?’
‘Ja,’ zei ik tevreden.
Ik had gezien dat Mitchel nog wat appjes had gestuurd, maar ik had er nog even niet op gereageerd. Bovendien, als we aan het werk zijn moeten telefoons in de locker. Ze waren wel lief op zich. Hij wenste me succes met werken. Later was hij wel verbaasd dat ik er niet op reageerde. Op mijn kamer stuurde ik er meteen eentje terug. Uitleggen dat ik op mijn werk mijn telefoon niet bij me mag hebben. Ik kreeg meteen een berichtje terug.
“Even snel Facetime?”
Ik glimlachte en klikte. Hij zat op zijn bed zag ik, kussen in zijn rug.
‘Hey! Lekker gewerkt?’
‘Ja hoor. Was leuk vandaag. Nieuwe jongen ingewerkt.’
‘Wat voor werk doe je?’
‘Vakken vullen.’
‘Is dat niet saai?’
‘Beetje, maar het verdient. Altijd lekker.’
‘Morgen weer toch?’
‘Ja, tot laat.’ Geen zin om te zeggen hoe laat precies.
‘Zullen we zaterdag wat gaan doen?’
‘Dan moet ik ook werken. Die nieuwe inwerken.’
‘O, jammer.’
‘Ja, kan even niet anders.’
Ik zag hem grijnzen. ‘Die nieuwe? Leuke jongen?’
‘Wel een gezellige gast om mee te werken,’ lachte ik.
‘Beetje knappe jongen?’
‘Gewoon,’ zei ik.
Hij lachte.
‘Ey, ik ga zo slapen. Ben moe.’
‘Is goed.’ Hij kuste naar het scherm. ‘Slaap lekker.’
Ik glimlachte, zwaaide. Ik poetste mijn tanden, legde alles klaar voor de volgende dag en dook mijn bed in. Toen ik het licht uit deed rekte ik me een keer uit en draaide mezelf in mijn dekbed. Ik dacht na over zijn vraag. Was Joep een leuke jongen?
Ik had onrustig geslapen. Mitchel was nog voorbij gekomen. En Joep. Leuk vrolijk gastje, lekker ongecompliceerd. En ik moest toegeven, leuk om naar te kijken. Ik had zin om weer met hem te werken zaterdag. Tessa zag het aan me toen ik op school kwam.
‘Wat heb jij vandaag?’
‘Slecht geslapen,’ mompelde ik. ‘Gewerkt gister. En vanavond weer. Geen zin in.’
‘Ik dacht even dat je over die Mitchel aan het piekeren was.’
‘Nee.’ Ik wachtte even. ‘Ja, ook. Tes, hij blijft maar appen, volgens mij ziet hij het al helemaal zitten allemaal.’
‘Is het zo erg?’
Ik pakte mijn telefoon en keek erop. ‘Ik heb… nog zes ongelezen berichten van hem. En dat is sinds vanmorgen.’
‘Jeuj…’
‘Beetje eng, Tes.’
‘Ging je nog met hem afspreken zaterdag?’
‘Nee, dan moet ik werken.’
‘Alweer?’
‘Er is een nieuwe, die moet ik inwerken.’
‘Leuk.’
‘Ja, ik vraag me alleen wel af hoe hij de bovenste schappen gaat doen.’
‘Is hij zo klein?’
‘Een smurfje, ik weet dat hij vijftien is, maar als je hem ziet denk je dat het een brugklassertje is. Maar hij is wel grappig.’
‘Grappig?’
Ik grijnsde. ‘Hij heeft leuke humor volgens mij.’
Ze keek naar me, spottend.
‘Wat?’
‘Hoe je over hem praat. Is hij “leuk”-leuk?’
Ik lachte. ‘Dat vroeg Mitchel ook al.’
‘En?’
Ik bloosde, wat ik anders nooit deed. ‘Ja, hij is leuk.’
Tessa lachte met haar speciale blik.
‘Nee, Tes, hou op. Ik weet verder helemaal niets van hem.’
‘Is hij leuker dan Mitchel?’
‘Ophouden Tessa.’
‘Oké, als je zou moeten daten, en de keus is tussen Mitchel en hem, en je weet verder weinig van ze, wie zou je kiezen?’
‘Tes…’
‘Nou?’ daagde ze uit.
‘Niet Mitchel.’
‘Hoe heet hij eigenlijk?’
‘Joep.’
Ze lachte. ‘Dat klinkt al gewoon vrolijk.’
‘Is ie ook,’ zei ik voor me uit.
Damn, door dat hele gedoe met Tessa zat ik nog meer aan hem te denken. Daar moest ik eens heel snel mee ophouden. Ik was er niet helemaal bij tijdens de lessen. Ik was blij toen het pauze was. Even afleiding. Het was lekker genoeg om buiten te zitten. Ik zat op de grond, mijn rug tegen de muur. Ik zat met mijn vaste vriendengroepje buiten te eten, had mijn thermosmok gevuld met thee.
‘Ga jij nog wat doen dit weekend?’ vroeg Adam.
‘Werken zaterdag,’ zei ik.
‘De hele dag?’
‘Nee, vanaf 12, dus ik kan uitslapen.’
‘En dan de hele dag verder?’
‘Nee. Tot vijf denk ik.’
‘Zullen we vrijdag naar de film gaan?’
Ik keek naar Jayden. ‘Welke?’
‘Geen idee.’
Ik lachte. ‘Mij best, op zich.’
De rest knikte. Jayden rekte zich uit.
‘Vooraf snacken, daarna film, ik heb er gewoon zin in.’
‘Ik wil wel weten waar we naar toe gaan,’ zei Adam. ‘Zoek jij iets uit?’
‘Best.’
‘Mooi.’
Ik frommelde mijn aluminiumfolie op en boerde. Adam lachte en keek me aan.
‘Wat het lekker?’
‘Ik kan nou wel nee zeggen, maar ik heb het zelf klaargemaakt.’
Aan mijn telefoon voelde ik dat Mitchel ook pauze had. Ik keek even snel. Nietszeggende berichtjes, geen idee wat ik terug moest typen. Smiley dan maar. Adam leunde kort tegen me aan.
‘Wie is Mitchel?’
Ik keek opzij.
‘Date.’
‘O?’ Hij glimlachte.
‘Vertel ik je nog wel.’
‘Leuk?’
‘Weet ik nog niet.’
Hij grijnsde. ‘Waar ken je hem van?’
‘Internet.’
Adam glimlachte. ‘Waar woont ie?’
‘Hier in de stad. Eergister de stad in geweest met hem.’
De rest zat op de telefoon van Jayden te kijken welke films er draaiden.
‘Was het wat?’
‘Weet ik nog niet. Echt, leuke gast hoor, maar hij is een beetje druk.’ Mijn telefoon piepte. ‘En hij appt een beetje veel.’
‘We zijn eruit jongens,’ hoorde ik naast me.
Actiefilm, ik vond het prima.
Ik was moe na het werken. Ik lag op mijn bed en bladerde door mijn telefoon. Een paar van Mitchel.
“Lekker gewerkt?” was de laatste.
“Gewoon,” typte ik terug.
Hij belde. Vooruit dan maar.
‘Hey.’
‘Lekker gewerkt?’
‘Ja hoor, beetje laat vandaag.’
‘En nu relaxen?’
‘Ik lig al in bed.’
Hij lachte. ‘Ik zie het.’
Ik lachte, trok mijn dekbed wat hoger, zette mijn kussen omhoog tegen de muur.
‘Moet je morgen ook werken?’
‘Nee, zaterdag weer.’
‘Zullen we morgen naar de film gaan?’
‘Ik ga met vrienden de stad in,’ zei ik.
‘O. Jammer.’
Ik zag zijn glimlach, maar daar kwam ook iets van een teleurstelling doorheen.
‘Was het wat?’
‘Mwoh,’ mompelde ik.
‘Ik wil er ook nog naar toe gaan,’ hoorde ik achter me.
Ik duwde de kar door het pad heen, maar het was druk. Joep duwde kar twee, ik hoorde een wieltje protesteren. Ik zette mijn kar aan de kant, volgde Joep verder met die van hem. Hij keek naar wat bovenop lag en stopte halverwege de koeling.
‘Jij weet echt precies waar alles ligt hier hè?’
Hij grijnsde. ‘Zei ik je toch al?’
Hij trok een deur open en begon een paar dingen aan de kant te schuiven terwijl hij naar de houdbaarheidsdatum keek.
‘Maar het was dus geen leuke film?’
‘Jawel.’
Hij keek verbaasd. ‘Dus wel.’
‘Jawel, zeker naar toe gaan als je dat al wilde.’
Hij lachte, terwijl hij de bakjes yoghurt aanvulde en daarna alles weer echt zette. ‘Je klonk net niet echt enthousiast.’
‘Dat lag niet aan de film.’
Hij deed de deur van de koeling dicht en keek me aan.
‘Laat maar, het was een leuke film.’
Hij trok de kar een stukje verder en deed de volgende deur open. Zonder nog wat te zeggen gingen we door. Ik dacht ondertussen aan de avond ervoor. Het was zeker wel een goede film. En het was een leuke avond. Totdat Mitchel begon te appen. Hij had me blijkbaar gezien. Ik was er nog steeds niet achter of hij in dezelfde zaal zat of dat hij me op straat had gezien. Hij wist in ieder geval wel dat ik naar de film was geweest, hij zal me wel naar binnen hebben zien gaan. Vragen over hoe de film was. In het begin kon ik er nog wel om lachen. Tot de vragen gerichter werden. Wie die leuke jongen was? Of we samen iets hadden. Volgens mij had hij het over Adam. Dat kon bijna niet anders. Adam was mijn beste vriend, en soms gingen we ook best vrij met elkaar om. Ik zal vast wel ergens lachend mijn arm om hem heen hebben geslagen terwijl we naar de bioscoop liepen. Ik reageerde pas laat op de appjes van Mitchel, korte tekstjes omdat we nog door de stad liepen, vlak voor ik op de fiets stapte om met Adam terug naar huis te fietsen. Ik had de vraag of Adam misschien mijn vriendje was dus niet meer gezien. En omdat het bijna een uur duurde voor ik daar op reageerde ging Mitchel daar weel allerlei conclusies aan hangen. Ik kon nog appen wat ik wilde, maar het leek wel of ik hem niet kon overtuigen dat ik gewoon met een paar goede vrienden naar de film was geweest. En dat ik dat al had afgesproken voordat hij zelf met het voorstel kwam om naar de film te gaan.
‘Ik zei, pak jij die andere kar, dan rij ik deze lege terug naar het magazijn.’
Ik keek op en keek in het grijnzende gezicht van Joep.
‘Ja, is goed.’
Hij liep lachend weg terwijl ik hem na keek. Joep kwam net terug door de klapdeuren toen ik de andere kar de gang in duwde.
‘Ben je er weer?’
‘Ja hoor,’ grijnsde ik.
‘Maar het was een leuke film dus?’
‘Zeker wel.’
‘Wat was er dan niet goed gegaan als je er zo over na staat te denken de hele tijd?’
‘Hm, heel verhaal.’
Hij zat op zijn hurken met een volle doos koekjes. Hij keek nog een keer omhoog, half vragend, maar ook gewoon geïnteresseerd.
‘Laat maar, ik ben met een paar vrienden naar de film geweest.’
‘Joh…’
‘Had ik al afgesproken, maar daarna vroeg iemand anders of ik zin had om naar de film te gaan, maar ik had al met die vrienden afgesproken. En die reageerde een beetje jaloers geloof ik.’
Joep glimlachte. “Jaloers?’
‘Ja, zoiets.’
Hij trok de doos verder open toen die leeg was en vouwde hem plat. ‘Wow. Stille aanbidster?’
‘Geen idee. Misschien. Eén keer mee gedate, gewoon een keer de stad in, maar daarna appt hij als een idioot.’
‘Hij?’ Joep keek me met opgetrokken wenkbrauwen aan.
‘Ow, eh, ja. Hij.’
‘Oké, cool,’ zei hij terwijl hij de volgende doos uit de kar trok. ‘Kan ook.’
‘Ja, vertel mij wat,’ zei ik spottend.
Hij keek lachend om. ‘Ja, dat zul je zelf wel weten ja.’
Hij ging gewoon door met aanvullen, ik stond naast hem. Hij wachtte even tot een klant wat had gepakt en keek die na tot die een eindje weg was.
‘Had het niet van je verwacht,’ zei hij toen.
‘Ow,’ grijnsde ik, ‘je hebt er verstand van?’
‘Meestal zie ik het wel.’
‘Waar haal jij die radar vandaan?’
‘Geen idee. Heb ik gewoon.’
Zei hij dat nou afwijkend? Ik moest uitkijken dat ik hem niet als dat beginnend pubertje moest bekijken die het allemaal nog moest ontdekken. Hij was net zo oud als ik. Maar het maakte hem wel aandoenlijk en dat ging voor mijn gevoel helemaal de verkeerde kant op. Dat moest ik niet gaan denken. Hij was zo al mooi en leuk genoeg om het ongemakkelijk te maken. Hij ging er verder niet op in en dat vond ik wel even prima.
‘Na deze kar gaan we even wat drinken.’
‘Mooi,’ zei hij resoluut. ‘Lekker.’
David kwam er bij staan. Ik had hem al zien lopen, met een neutraal gezicht.
‘Joep, dit is David, die had je nog niet gezien geloof ik.’
Joep keek op en ging staan. ‘Hey.’ Hij stak zijn hand uit. ‘Ik ben Joep.’
‘David.’
Daarna keek hij naar mij. ‘Hoe gaat het?’
Ook lekker handig, om het op die manier te vragen waar Joep bij stond.
‘Goed,’ zei ik.
Ik zag dat hij nog wat wilde zeggen over hoe Joep werkte, maar ik praatte meteen door.
‘Tweede keer dat hij nu meeloopt, dus de snelheid komt nog wel. Hij weet al een hoop te staan, dat scheelt.’
‘Mooi,’ zei David, voordat hij weer doorliep.
Joep voelde de halve spanning, maar liet dat verder niet merken. Ik tikte tegen zijn arm.
‘Kom, die ontbijtkoek nog, en dan gaan we wat drinken.’
Hij stond naast me bij de lockers, ik pakte er een zakje met een broodje uit. Hij trok zijn jasje open, hing die aan het deurtje en trok zijn shirt met lange mouwen uit. Het T-shirt eronder kroop mee omhoog. Strak buikje, zag ik. Rand van zijn boxer stak boven de rand van zijn broek uit. Hij trok het T-shirt weer naar beneden, trok daarna zijn jasje weer aan.
‘Warm,’ grijnsde hij toen hij me zag kijken, en pakte een Mars uit zijn rugzakje.
Ik glimlachte, pakte wat te drinken uit de koffieautomaat en ging aan de tafel zitten, in het kantoor van Martin. Aparte kantine hadden we niet, zo groot was de supermarkt niet. We hadden ook maar een kleine vulploeg. Ik vond het juist wel leuk zo, niet te groot, overzichtelijk. Knus bijna, veel vaste klanten die je na een tijdje wel van gezicht kende. Joep dronk en keek me aan op een manier waarop het leek alsof hij me helemaal doorhad. Ik moest daar toch eens mee uit gaan kijken. Ik keek op mijn telefoon en zuchtte. Joep keek me vragend aan. Ik hield mijn telefoon omhoog.
’15 ongelezen appjes?’
Ik knikte. ‘Ik kan wel raden van wie.’
Hij grijnsde. ‘Echt?’
Ik opende de app. ‘Ja. Nou ja, 7 ervan.’
‘Lekker dan.’
Ik keek omhoog van mijn telefoon. ‘Nee.’
Hij lachte. ‘Wat ga je er mee doen?’
Ik reageerde even op de appjes van Adam en sloot daarna mijn telefoon af.
‘Even helemaal niets,’ zei ik terwijl ik mijn telefoon op tafel legde.
‘Zo, dat was het,’ zei ik twee uur later toen we de laatste kar bij de roldeur zette. ‘Lijst aftekenen en dan is het weer gedaan voor vandaag.’
Joep lachte, ging met mij het kantoortje in. We tekenden af, ik keek naar zijn hand toen hij de tijd invulde en een krabbel zette. Mooie slanke vingers. Mo en David kwamen ook binnen. Martin zat achter zijn bureau.
‘Bedankt weer jongens. Levy, kun jij woensdag weer?’
‘Is goed.’
‘Dan is Joep er ook weer.’
‘Werkt Levy Joep nu in?’ vroeg David.
‘Ja,’ zei Martin nuchter. ‘Hij heeft hem de eerste dag ingewerkt, dus dat maakt hij nu af.’
‘Oké,’ zei David, met een ondertoon waaruit je duidelijk kon horen dat hij het er niet mee eens was.
Ik zag Mo grijnzen, Joep hield zich overduidelijk afwezig. Ik pakte mijn jas. David had die van hem al aan en ging. We keken hem een beetje verbaasd na, die was het er duidelijk niet mee eens.
‘Nou, fijn weekend jongens.’
‘Joe, fijn weekend,’ zei Mo, ‘zie jullie volgende week boys.’
Joep en ik liepen samen naar buiten.
‘Wat was dat net?’
‘Wat? Met David?’
‘Uhu.’
‘Hij werkt hier het langste, eigenlijk werkt hij altijd nieuwe in, maar toen jij begon was hij ziek.’
Joep knikte en grijnsde. Hij pakte zijn fiets, sloeg zijn been eroverheen.
‘Blij dat jij het doet en niet hij.’
Ik glimlachte.
‘Jij bent leuker,’ zei hij. ‘Nou, fijn weekend, zie je woensdag.’
En weg was hij.
Ik keek hem nog lang na.
© 2021 Oliver
Ik ben altijd nieuwsgierig naar jullie reacties. Klik op de link en laat eens een berichtje achter op het forum of facebook!