‘Leef je nog?’
Ik glimlachte om de spottende manier waarop Robert het vroeg. Ik had hem een tijdje niet gezien, niets van me laten horen. Teveel met mijn gedachten ergens anders.
‘Jawel,’ antwoordde ik vrolijk, wetende dat hij het me niet kwalijk nam.
‘Alles onder controle wel?’
‘Het gaat,’ zei ik ontwijkend.
‘Hmm, blijf zitten, ik pak nog wat te drinken en dan ga je me alles vertellen.’
Ik grijnsde naar hem. Ik kon ook niets verborgen houden. Hij had me altijd meteen door als er iets was. Niet lang daarna kwam hij weer terug uit zijn keuken en zette twee glazen op de tuintafel.
‘Vertel, hoe is het met die collega van je? Hoe heette hij ook alweer, Jurgen?’
‘Jurgen ja. Gaat goed met hem. Heeft het goed naar zijn zin bij ons op het werk.’
‘Dat bedoelde ik niet, Wout,’ protesteerde hij lachend. ‘Hoe gaat het tussen jullie?’
‘Gewoon,’ ontweek ik.
‘Gewoon?’ Sarcastische blik. ‘Wat moet ik me daar bij voorstellen?’
‘Niets. Gewoon, goede collega.’
‘Je bent er toch al een paar keer iets mee gaan drinken?’
Ik knikte.
‘Geen klik?’
‘Jawel…’
‘Maar?’
Ik haalde mijn schouders op.
‘Oude tijden?’ Hij ontweek Jeroen’s naam.
‘Zoiets.’
‘Wouter, Wouter,’ schudde hij lachend zijn hoofd. Meteen daarna keek hij weer serieus. ‘Ik begrijp het wel.’
‘Kom ik daar ooit nog van af?’
‘Dat is aan jou.’
‘Op een of andere manier kan ik het niet. Jurgen is heel begripvol daarover, geeft me alle tijd en ruimte.’
‘Maar je vindt hem leuk?’
‘Hij is zeker leuk.’
‘Wat houdt je dan tegen? Sorry dat ik het zeg, maar het is wel een kans om het achter je te laten. Hij weet er van, heeft er begrip voor, hij is leuk. Klinkt als de ideale situatie.’
‘Misschien wel,’ zei ik.
‘Of speelt er meer?’
Ik haalde mijn schouders op. ‘Het zal zijn tijd wel nodig hebben.’
Meer wilde ik niet vertellen. Ik had het allemaal wel op een rijtje, maar ik had geen zin om het te vertellen. Bang voor een afkeurend advies misschien. Ik wist het niet. Mocht mijn plan dat ik toen die nacht had bedacht werken, dan kon ik het hem altijd nog wel vertellen. Hoe dan ook, ik wilde het op mijn manier oplossen.
Ik stond al op de parkeerplaats toen Nick aan kwam rijden. Hij lachte, zwaaide even en zette zijn auto naast die van mij. We hadden elkaar sinds die ene nacht niet meer gezien. Daarna nog één keer gesproken en toen een hele tijd niet. Ik had hem weer eens gebeld en hij had voorgesteld om een eind te gaan lopen. Veluwe, zelfde parkeerplaats, zelfde restaurant. Ik wist de weg ondertussen. Het terras was open, we besloten buiten wat te drinken voor we zouden gaan lopen.
‘Hoe is ie?’
‘Goed,’ zei ik vrolijk.
‘Dat komt er vrolijk uit.’
Ik glimlachte breed.
‘Hoe komt het?’
‘Gewoon een opgeruimd gevoel in mijn hoofd.’
‘Die collega waar je me over vertelde?’
‘Zoiets.’
‘Hebben jullie nu iets met elkaar?’
Ik schudde mijn hoofd. ‘Nee, maar ik heb er een paar goede gesprekken mee gehad. Hij is heel begripvol.’
‘Klinkt goed.’
‘Zonder dat hij het wist heeft hij me goed geholpen.’
‘Ben je toe aan een nieuwe relatie?’
‘Geen idee, maar ik denk dat ik er niet ver vanaf zit.’
Nick staarde even voor zich uit. Pijnlijke stilte.
‘Je hebt eigenlijk groot gelijk,’ zei hij na een tijdje, ‘maar het blijft raar.’
‘Dat is het zeker. Ik moet er ook wel langzaam naar toe groeien.’
‘Als hij maar begrijpt wie Jeroen was,’ zei hij toen zacht zonder me aan te kijken.
‘Dat zal hij nooit helemaal kunnen begrijpen, Nick.’
‘Niemand.’
‘Alleen jij en ik.’
‘Alleen jij en ik,’ knikte hij.
Zwijgend dronken we onze koffie verder. We bleven nog even zitten en stonden toen op om te gaan lopen. Toen we de parkeerplaats over staken keek hij me even aan.
‘Wat je ook beslist, mijn goedkeuring heb je. Hoe moeilijk het ook is, we zullen verder moeten.’
‘Dat betekent veel voor me, Nick.’
Glimlachend sloeg hij een arm om me heen en trok me even dicht tegen hem aan. Daarna liet hij me weer los en liep door. Zonder veel te zeggen wandelden we een flink stuk.
‘Straks wat eten op de bekende plek?’
Ik lachte. ‘Is prima.’
‘Goede ideeën moet je niet veranderen.’
‘Zo is het,’ zei ik.
Een uur later ploften we op het terras van het bungalowpark.
‘Maar hoe staat het met jouw liefdesleven?’ vroeg ik. ‘We hebben het wel over mij gehad, maar hoe staat het bij jou?’
Nick haalde zijn schouders op. ‘Leeg. Ik heb het ook even gehad met dat blind daten. Echt vrolijk word je er niet van.’
Ik lachte.
‘Nee, echt. Die ene vent met die vriendin mailde me laatst weer. Hij miste me.’
Nick trok een raar gezicht.
‘Even snelle wip en weer weg?’
‘Zoiets denk ik. Ik sla even over.’
‘Kan lekker zijn hoor,’ grijnsde ik.
‘Hoor je mij zeggen dat dat niet zo is? Ik heb alleen geen zin in het idee dat hij meteen daarna de schijnheilige thuis uit gaat zitten hangen.’
We lachten allebei.
‘Kom,’ ze hij, ‘we gaan weer eens verder.’
Lachend verlieten we het terras. We kochten nog een flesje water voor onderweg. Buiten het park ging zijn telefoon.
‘Waarom bellen mensen mij altijd als ik hier ben?’ vroeg hij toen hij zijn telefoon uit zijn broekzak viste. Hij keek op het schermpje en glimlachte. ‘Jack,’ zei hij tegen mij terwijl hij even zijn telefoon omhoog hield.
‘Hee, jongen,’ lachte hij toen hij opnam. ‘Met mij goed. Daar ook?’ ‘Mooi.’ ‘Wat? Barbecue? Eten jullie wel eens wat anders?’ Hij lachte. ‘Wanneer?’ ‘Vanavond?’ Hij keek me even vragend aan.
Ik knikte. Ik vond het jammer, ik was graag nog ergens met hem gaan eten, maar dit moest hij gewoon doen, vond ik. Ik redde me wel.
‘Is goed. Jullie zien me wel binnen vallen,’ hoorde ik hem verder praten. ‘Yo, tot vanavond.’
Hij hing op, stopte zijn telefoon weer weg.
‘Vind je toch niet erg hè? Als je liever ergens met zijn tweeën was gaan eten moet je het gewoon zeggen hoor.’
‘Nee, moet je doen, Nick. Ik red me wel.’
Hij keek me afkeurend aan.
‘Dat bedoelde ik niet. Jij gaat gewoon mee. Je kunt blijven slapen.’
Ik keek twijfelend.
‘Waarom denk je anders dat ik je net vragend aan keek. Ik wilde weten of je zin had in die barbecue. Bovendien, ik heb een nieuw logeerbed, dat moet je uitproberen.’
‘Wow,’ lachte ik.
‘Je gaat wakker liggen van de stilte, ik weet het zeker,’ grijnsde hij.
‘Ik vind het best,’ zei ik. ‘Ik heb alleen verder niets bij me.’
‘Ik heb nog wel een handdoek over hoor, gek.’
‘Nee, echt?’ Ik lachte.
‘Mooi,’ zei hij met een arm over mijn schouder. ‘Gezellig.’
‘Ik heb nog iemand meegenomen,’ zei Nick toen hij ineens Suzanne vastpakte.
Ze stond met haar rug naar ons toe, had ons niet binnen zien komen. Ze draaide zich om en lachte.
‘Wouter!’
Even keek ze ons vragend aan.
‘We waren aan het lopen toen jullie me belde. Hij keek zo hongerig, ik kon hem niet laten staan.’
‘Leuk,’ zei ze en gaf me een kus.
Iedereen was er, gezellige drukte. Het gaf me een raar gevoel, om samen met Nick aan te komen. Net als vroeger, met Jeroen. Ik probeerde er niet aan te denken, maar op een of andere manier zag ik Suzanne op een rare manier naar me kijken. Volgens mij dacht ze precies hetzelfde. Ik knipperde een keer met mijn ogen, keek naar Nick. Die zat in een stoel, voorover, zijn armen leunend op zijn knieën. Ik besloot Jack even te gaan helpen. Al snel liet ik me opnemen in de sfeer van de avond. Nergens meer aan denken. Niet moeilijk doen. Niet teveel piekeren. Dat deed ik met Jeroen ook nooit.
Het was al laat toen we terug bij het huis van Nick waren. Nog een laatste glas voor we gingen slapen. Ik stond op en rekte me uit.
‘Bed staat al kaar, heb ik net gedaan voor we naar Jack gingen.’
‘Ik spring nog even onder de douche.’
‘Is goed.’
Ik sloeg een keer zacht tegen zijn rug en ging naar boven. In de slaapkamer legde ik mijn kleren op een stoel en keek even naar het bed. Stevig, geen opklapellende. Glimlachend liep ik de badkamer binnen en draaide de kraan open. Kort daarna ging de deur open.
‘Handdoek,’ lachte hij.
Ik keek door de beslagen ruit van de douchecabine. Ik zag zijn schim een handdoek neerleggen. Hij keek even naar me en verdween toen weer. Met mijn hoofd achterover spoelde ik alles van me af. Ik draaide de kraan dicht en droogde me af. Met de handdoek om mijn middel kwam ik Nick tegen op de gang. Hij verdween de badkamer in, ik de slaapkamer. Ik hing de handdoek over een stoel en dook onder het dekbed. Prima bed, ik probeerde het even, maar geen kraak te horen. Naast me stopte de kraan en even later kwam Nick de badkamer weer uit. Hij keek mijn slaapkamer in en lachte.
‘En?’
Ik veerde een keer overdreven in het bed.
‘Prima,’ zei ik.
Nick zette een paar stappen in de slaapkamer.
‘Is mijn oude bed van thuis. Dat stond daar toch maar niks te doen. Stom eigenlijk dat ik dat niet meteen heb meegenomen.’
‘Het ligt prima.’
‘Mooi,’ grijnsde hij.
Ik bleef hem aankijken, hij treuzelde. Verlegen glimlach.
‘Ik vond het een raar idee om daar samen met jou aan te komen lopen,’ zei ik.
Hij zei niets, trok een keer een raar maar begripvol gezicht, hij begreep me wel. Hij draaide zich om.
‘Welterusten,’ zei hij.
‘Nick?’
‘Ja?’
Hij draaide zich weer om. Ik strekte mijn arm naar hem uit.
‘Wat?’ vroeg hij verbaasd, terwijl hij naar me toe liep.
‘Ik heb een leuke dag gehad.’
Hij glimlachte, als vanzelf pakte hij mijn uitgestrekte hand. Ik trok hem zachtjes naar me toe. Hij bukte, liet mij een kus op zijn wang geven.
‘Ik ook,’ zei hij zacht en kuste mijn voorhoofd. Ik sloeg mijn arm om hem heen en hield hem even vast. Hij zakte op zijn knieën naast mijn bed, zijn hand lag op het dekbed.
‘Even vasthouden,’ zuchtte ik.
Hij lag met zijn gezicht naast me in het kussen, zijn kin tegen mijn schouder.
‘Wouter…’
‘Niets zeggen.’
Even bleven we zo liggen, daarna stond hij op.
‘Slapen,’ zei hij kort.
Ik hield zijn hand vast toen hij weg wilde lopen. Hij lachte en trok me half mee. Ik trok hem een klein stukje terug en ging toen zitten, mijn voeten op de grond. Het dekbed lag half over me heen. Ik keek hem aan alsof ik wilde zeggen; ‘trek me eens omhoog’. Hij glimlachte weer en trok zijn arm langzaam terug. Ik ging mee, stond op, het dekbed viel van me af. Ik zag hem kijken. Naakt viel ik tegen hem aan, kuste hem. Hij zei niets, liep naar zijn slaapkamer. Ik hield zijn hand vast, volgde hem. Bij zijn bed liet hij zijn handdoek op de grond vallen en plofte op het bed. Ik viel er naast, sloeg mijn arm om hem heen. Zonder weerstand kusten we elkaar lang. Ik kroop dichter tegen hem aan, wilde zoveel mogelijk contact met zijn huid.
‘Wouter, niet doen.’
‘Waarom niet.’
‘Dat weet je best.’
‘Waarom blijf je me dan vast houden?’
Stilte.
‘Nou?’ drong ik aan. ‘Waarom kan het niet?’
‘Schuldgevoel.’
‘Nick…’
‘Niet alleen naar Jeroen toe. Ik heb het gevoel alsof ik misbruik maak van jou en jouw situatie. Ik vind gewoon dat ik het niet kan maken, ook niet tegenover jou.’
‘Maar ik begin toch zelf?’
‘Daarom juist. Jij mist hem, hebt armen om je heen nodig. Jack kan je dat geven, Suzanne, Robert, die kunnen troosten. Als ik het doe klopt het niet. Bij mij is er de kans dat ik er meer bij voel. En dat kan ik niet maken.’
‘En is dat ook zo?’
Weer stilte.
‘Nick, als ik het nou gewoon wil?’
Ik gaf hem een kus op zijn wang.
‘En die collega van je dan?’
‘Die heeft me aan het denken gezet. Die kan nooit begrijpen wat ik voel. Bij hem zal ik me ook altijd moeilijk blijven voelen, omdat ik toch aan Jeroen blijf denken. Jij kunt me begrijpen, denkt en voelt hetzelfde. Jij mist hem net zo hard als ik. Bij jou zou ik me er niet schuldig over voelen. Weet je nog dat je vanmiddag zei “als hij maar begrijpt wie Jeroen was”? Dat kan hij nooit, niemand. En wat zei ik daarna?’
‘Alleen jij en ik.’
‘Alleen jij en ik, Nick.’
Ik hoorde hem denken.
‘Nick, je bent leuk. Lief. Jij snapt mij. En je bent nog leuk om naar te kijken ook.’
Hij lachte om die laatste opmerking.
‘Nick, als er iemand is die Jeroen kan vervangen, als er iemand is die zijn plaats in kan nemen, dan ben jij het wel.’
Nick lag op zijn rug, staarde naar boven.
‘Hoe lang denk jij dit al?’ vroeg hij.
‘Eigelijk kort na de vorige keer dat ik hier ben blijven slapen. Ik heb er veel over liggen nadenken, wilde er eerst niet aan, maar ik kwam iedere keer weer tot dezelfde conclusie.’
Ik ging op mijn buik liggen, met mijn gezicht boven die van hem. We keken elkaar aan. Hij glimlachte, zijn ogen fonkelden. Ik gaf hem een snelle kus. Zijn hand pakte mijn schouder.
‘Ik ben er eindelijk klaar voor Nick, ik wil nu eindelijk verder. Maar dan wel met jou.’
Nick zei niets meer. Kuste me, hield onze lippen op elkaar. Hij pakte me stevig vast en rolde me op mijn zij. Ik wilde hem op me hebben, zijn kruis tegen die van mij. Ik wilde alles van hem. Eindelijk. We waren voorzichtig, onwennig. Rare gewaarwording. Maar het gebeurde. Geen opmerkingen meer over dat we het niet konden maken. Hij was zacht, teder. Hij streelde me alsof ik breekbaar was. Het voelde goed. Zijn warme kruis lag zwaar op die van mij. Hij nam het initiatief. Hij bewoog, hij bepaalde hoe snel het ging. Ik kon ook niets meer. Ik liet het maar gebeuren. Het warme lichaam van Nick, zijn harde paal die langs die van mij heen en weer gleed, flitsbeelden van Jeroen. Ik kon het niet tegenhouden en deed er ook geen moeite voor. Ik sloeg mijn benen om hem heen, kneep in zijn rug, mijn mond stevig op die van hem gedrukt, lange zoen. Hij bewoog steeds wilder. Ik wurmde mijn hand tussen ons in, ik wilde hem vast houden. Toen ik hem pakte hield hij stil. Hij richtte zijn hoofd iets op en keek me aan met zijn mond een stukje open, alsof hij adem te kort kwam. Ik trok hem langzaam af. Zijn ogen staarden in die van mij. Korte vluchtige kus. Hij leunde op zijn gestrekte armen, holle rug. Hij ging op zijn knieën zitten, pakte mijn paal die nat was van zijn voorvocht. Samen trokken we elkaar in hetzelfde tempo. De ontlading liet niet lang op zich wachten. Een paar tellen na mij kreunde hij en liet zijn warme melk op me neerkomen. Ik trok hem naar me toe en drukte mijn lippen op zijn mond. Zijn tong werkte zich naar binnen en zoende me. Ik zuchtte door mijn neus. Ik liet hem niet meer los, deze hele nacht niet meer. Dit was het, dit was het helemaal.
Dicht tegen elkaar aan gekropen werden we wakker. Het was nog donker. Veel te vroeg om op te staan. Ik zag vaag zijn gezicht vlak voor me. Ik wist waar ik moest zijn om hem te kussen. Hij kneep zijn vingers in mijn rug. Een lange zoen volgde. Zijn huid lag over de hele lengte van zijn lichaam tegen die van mij. Mijn hoofd knetterde. Nick was als in trance, alles bewoog automatisch, onbewust, nog half verdoofd door de slaap. Traag draaide zijn tong met die van mij. Hij kreunde zachtjes. Ik voelde me hard worden, hij kroop langs zijn lichaam omhoog. Nick kreunde wat harder, een lachstootje in mijn mond. Ik gniffelde, pakte hem steviger vast en draaide me op hem. Ik pakte zijn handen en hield die naast zijn hoofd op het matras. Weerloos liet hij zich kussen, zijn mond, zijn voorhoofd, zijn nek, zijn borst en tepels. Zijn mond was weer half open, hij zoog lucht naar binnen. Zijn harde paal lag klem onder mijn ballen. Hij duwde zijn bekken wat omhoog om de druk te vergroten. Ik glimlachte, liet me helemaal op hem vallen. Meteen schoten zijn handen naar mijn rug en streelden me. Ineens kneep hij hard in mijn billen, van schrik duwde ik mijn heupen hard naar beneden. Ze lagen klem tegen elkaar. Ik kreunde. Hij kneep weer een keer, weer klem tegen elkaar. Ik bleef de druk op zijn kruis vasthouden. Traag begon ik heen en weer te bewegen. Hij strekte zijn armen en legde ze naast zijn hoofd neer. Ik had de controle. Ik bewoog steeds sneller, kuste hem weer. Ik pakte zijn handen weer vast en hield ze strak tegen het matras. Ik kuste zijn nek, zijn borst. Zijn paal gleed langs mijn buik. Steeds verder, zijn voorvocht trok een spoor naar mijn borst. Ik keek even naar beneden. Zijn eikel glom in het donker. Ik kuste zijn buik en nam hem toen in mijn mond. Eerst alleen zijn eikel, rondjes er omheen met mijn tong. Hij kreunde weer. Ik liet hem wat dieper in mijn mond glijden, likte langs de lengte van zijn warmte. Ik had zijn handen los gelaten, ze graaiden nu op mijn hoofd door mijn haar. Langzaam bewoog mijn mond op en neer, mijn tong tegen de onderkant van zijn paal gedrukt. Toen ik zijn eikel bijna uit mijn mond liet gaan stopte ik. Ik bewoog mijn tong snel heen en weer langs de overgang van zijn eikel naar zijn voorhuid. Hij kreunde hard. Ik zoog op zijn eikel en liet hem toen in één lange beweging dieper in mijn mond glijden. Hij had mijn haren nu stevig vast. Ik kneep in zijn heupen, ging met mijn handen naar zijn billen. Masseerde ze met mijn vingers zover ze er onder konden komen. Hij tilde zijn heupen even iets op zodat ik zijn hele billen in mijn handen had. Daarna duwde hij ze diep in het matras. Ik proefde zijn voorvocht, de weeïge smaak vulde mijn hele hoofd, mijn hele denken. Zuigend en knedend ging ik door. Hij trok zijn benen naast me iets op, mijn vingers gleden verder, ze raakten elkaar bij zijn bilnaad. Hij zuchtte, trok zijn benen nog iets verder op, zijn voeten vlak naast mijn schouders. Ik hield mijn hoofd stil, alleen zijn eikel nog tussen mijn lippen. Mijn vingers zochten en vonden zijn gaatje. Ik masseerde het. Zijn ademhaling ging sneller. Hij pakte mijn hand, stak mijn vinger in zijn mond en maakte het nat met zijn speeksel. Daarna legde hij mijn hand terug op zijn billen. Ik masseerde zijn gaatje weer, met iets meer druk. Hij zuchtte en ik voelde hem ontspannen. Langzaam drukte ik door en voelde mijn vinger naar binnen glijden. Hij hapte naar lucht, zijn kringspier trok zich samen om mijn vinger. Even maar, daarna ontspande hij zich weer en liet hij me dieper gaan. Ik liet zijn paal dieper in mijn mond glijden, dezelfde beweging als mijn vinger. Heen en weer, langzaam maar stevig. Hij hijgde, trok bijna aan mijn haren. Snel haalde ik mijn vinger uit zijn gaatje en maakte meer vingers nat. Ik masseerde hem weer met twee vingers en liet ze naar binnen gaan. Zijn heupen kwamen even omhoog, zijn paal dieper in mijn mond stotend. Hij ontspande, liet mijn vingers helemaal toe. Ik likte zijn eikel weer, zoog er aan.
‘Oh,’ zuchtte hij. ‘Wouter…’
Zijn eikel gleed tussen mijn lippen uit en ik kuste zijn buik. Met mijn vingers nog diep in hem kuste ik zijn mond.
‘Wouter,’ fluisterde hij.
Ik gniffelde en kuste hem weer.
‘Alsjeblieft.’
‘Wat?’
‘Wil je me…?’
‘Ik wil alles,’ zei ik zacht.
Hij duwde me iets van zich af en draaide op zijn zij. Zijn hand zocht in een la van een nachtkastje en haalde er een tube glijmiddel en condooms uit. Ik keek hem verbaasd aan.
‘Ooit wel gepland, maar nooit gedurfd.’
Ik lachte.
‘Het idee van zijn vriendin hield me tegen.’
Mijn vingers gleden uit hem. Ik ging op mijn knieën zitten en samen deden we bij mij een condoom om. Hij smeerde het in met glijmiddel. Ik pakte de tube en gleed met mijn vingers terug bij hem naar binnen. Hij kreunde. Hij pakte me vast en liet merken dat hij niet langer wilde wachten. Ik lag op hem, hij had mijn paal vast en richtte die op zijn gaatje. Ik drukte iets naar voren. Hij zuchtte en liet me een klein stukje binnen.
‘Dit wilde ik al zo lang,’ fluisterde hij.
Traag ging ik verder. Hij siste lucht naar binnen.
‘Gaat het?’
‘Langzaam, Wouter, ga door.’
Ik wist wat hij voelde. Even pijn, daarna een hemels gevoel. Toen mijn eikel binnen was wachtte ik even. Hij kuste me. Daarna ging ik een stukje verder. Een klein stukje terug en daarna weer dieper. Even later voelde ik zijn billen tegen me aan.
‘Shit…’ zuchtte hij.
Ik kuste hem weer en begon toen traag heen en weer te bewegen. Langzaam er bijna helemaal uit en daarna weer helemaal er in. Hij had zijn armen stevig om me heen geslagen. Ik voerde het tempo iets op, probeerde in de gaten te houden wat hij kon hebben. Hij keek me diep in mijn ogen aan en glimlachte. Ik ging weer wat sneller totdat ik hem lekker neukte.
‘Man, wat is dit lekker.’
Ik werd zo geil als het maar zijn kon, wist dat ik dit niet erg lang vol zou houden. Ik hield even stil om het einde uit te stellen.
‘Ga door,’ zuchtte hij.
Ik deed wat hij wilde. Ik voelde de tintelingen steeds heviger worden en bewoog steeds sneller. Mijn ademhaling ging wilder en harder. Ik kreunde.
‘Nick…’ kreunde ik.
Hij kuste me, hield zijn mond tegen de mijne gedrukt. Ik voelde mijn orgasme komen, trok mezelf voor de laatste keer terug en wachtte even. Met een laatste stevige diepe stoot kwam ik kreunend klaar. Mijn hele onderlichaam tintelde, knallend vuurwerk in mijn hoofd. Ik liet me op hem vallen. Hij hield me stevig vast. Mijn benen trilden. Ik wilde terugtrekken, wilde zijn paal weer in mijn mond.
‘Wacht, nog niet er uit gaan.’
Hij kneep zijn spier samen, alsof hij de laatste restjes er uit wilde persen. Ik bewoog wat, voelde zijn paal tegen mijn buik glijden.
‘Ik kom bijna,’ zuchtte hij.
Dat liet ik niet zomaar gebeuren. Ik gleed langzaam uit hem onder zijn protest en nam hem in mijn mond. Ik zoog hard, likte langs de rand van zijn eikel. Hij sidderde. Ik ging met mijn hoofd op en neer terwijl ik zoog. Bij iedere neerwaartse beweging kreunde hij. Ik hoorde hem diep inademen, zijn paal werd nog wat harder. Hij kreunde, stootte zijn paal nog wat dieper in mijn mond. Ik voelde zijn zaad in een paar stoten tegen mijn tong aan komen. Zijn lichaam ontspande en lag hijgend op zijn bed. Zuigend liet ik hem uit mijn mond glijden. Met zijn zaad nog in mijn mond kuste ik hem en stak mijn tong naar binnen. Hij gniffelde en liet me gretig toe. Terwijl we zoenden stroopte ik het condoom af en liet het naast het bed vallen.
‘Volgende keer jij mij,’ zei ik.
‘Eerst slapen,’ grinnikte hij.
Bezweet kropen we dicht tegen elkaar aan. Zijn neus raakte die van mij. Hij glimlachte. Ondertussen was het al aardig licht aan het worden buiten. Met een laatste zoen sloot hij zijn ogen, nestelde zich in mijn armen en begon langzamer te ademen.
Het was een stuk later toen we weer wakker werden. Hij eerst. Door zijn bewegen moest ik er ook aan geloven. Toen ik mijn ogen open deed zag ik als eerste zijn lachende ogen. Meteen kuste hij me, aaide mijn arm en mijn schouder.
‘Goeiemorgen,’ fluisterde ik met een kus terug.
‘Het is al bijna middag hoor.’
Ik draaide me op mijn rug en rekte me uit. Ik had als een blok geslapen, voelde me uitgerust, opgeruimd ook in mijn hoofd. Bij nader inzien; ik voelde me gelukkig. Nick zag de glimlach op mijn gezicht.
‘Wat denk je nu?’
Ik keek hem aan en glimlachte nog breder. ‘Niets eigenlijk. Ik voel me gewoon goed.’
‘Mooi.’
Ik draaide me weer op mijn zij en sloeg een arm om hem heen. Mijn voorhoofd tegen zijn schouder. Ik sloot mijn ogen weer en zuchtte.
‘Moet ik nu echt wakker worden,’ zeurde ik.
‘Niets moet.’
‘Ik wil zo nog even blijven liggen.’
‘Dan doe je dat toch?’
Hij hield me stevig tegen hem aan. Ik ontspande helemaal. Zijn vingers speelden met mijn huid. Kleine bewegingen, meer niet. Ik hoorde zijn ademhaling, op zijn gemak. Mijn gedachten dwaalden af. Lang geleden dat ik zo gelegen had. Jeroen. Jeroen zorgde altijd voor mij in bed als ik wakker werd. Meestal had hij zijn beschermende armen om me heen liggen. Als we gingen slapen was het andersom. Zijn rug tegen mijn borst, mijn arm om hem heen. Raar eigenlijk. Meestal was ik het die begon. Als ik wakker werd wilde ik altijd de nacht nog even bij me houden, de heldere dag buiten sluiten. Wegkruipen tegen zijn lichaam. Hij moest er altijd om lachen, nam me altijd in overdreven bescherming. Knuffelde me altijd. Nick zijn hand lag stil. Sliep hij nu weer? Ik opende mijn ogen en keek langs zijn borst naar beneden. Zijn kruis lag ontspannen, schuin naar zijn linker heup. Hij was mooi. Hij bewoog weer.
‘Ben je toch wakker?’ vroeg hij.
‘Half,’ mopperde ik gespeeld.
Hij lachte. ‘Zin om helemaal wakker te worden onder de douche?’
‘Het zal een keer moeten vandaag,’ grinnikte ik.
Hij lachte weer en liet me los. Langzaam ging ik zitten en liet me over mijn rug wrijven door hem. Hij kwam naast me zitten en schudde een keer mijn haar door de war, voor zover dat al niet het geval was.
‘Kom, slaapkop.’
Ik liet me van het bed trekken en volgde hem naar de badkamer. Even keek ik in de andere slaapkamer.
‘Je hebt gelijk, het is een fijn bed.’
Nick lachte en draaide de douche open. Hij stapte onder het water en keek uitnodigend naar me. Ik ging bij hem staan en trok de douchedeur achter me dicht. We stonden tegen elkaar, hielden elkaar vast, streelden elkaar. Zijn kruis groeide.
‘Onverzadigbaar?’
‘Zoiets,’ grinnikte hij.
Hij streelde mijn kruis die langzaam groeide in zijn hand. Zwijgend trokken we elkaar. Niets zeggen, af en toe een kus. Onze hoofden leunden tegen elkaar, zijn adem hijgde in mijn oor. Zijn lichaam spande zich wat, ik wist wat er ging komen. Dat bracht mij zelf ook naar mijn punt. Hijgend kwamen we kort na elkaar. Daarna een lange zoen, handen over elkaars lichaam. Zonder verder iets te zeggen om het moment niet te verstoren droogden we elkaar af en liepen terug naar de slaapkamer. Hij trok me op het bed en hield me even vast.
‘Je voelt goed,’ zei hij.
‘Jij ook,’ zei ik.
Even keek hij me aan. ‘Dank je,’ zei hij terwijl hij zijn ogen sloot.
Kort daarna liet hij me ineens los en sprong van het bed.
‘Ontbijt, kom op.’
Ik lachte en zag hoe hij zich aankleedde. Ik bleef nog even liggen, liet hem naar mijn naakte lichaam kijken. Hij pakte daarna mijn T-shirt van de grond en gooide dat in mijn gezicht. Ik hoorde hem lachen. Toen ik het even later van mijn gezicht trok was hij al verdwenen. Ik zocht mijn kleren bij elkaar en trok ze aan. Op mijn gemak liep ik de trap af naar de keuken. Die begon zich al te vullen met de geur van koffie en warme broodjes.
‘Toch blijft het een raar idee,’ zei Nick ineens.
‘Kan ook niet anders.’
‘Maar het voelt goed tegelijkertijd.’
Ik glimlachte en knikte. Zijn ogen keken glinsterend in die van mij.
‘Hoe moeten we nu verder?’
‘Volgend weekend kom jij naar mij, als je tenminste geen andere afspraken hebt. En tussendoor gaan we heel veel bellen vrees ik.’
Hij lachte maar keek meteen weer serieus. ‘Dat bedoelde ik niet.’
‘Wat dan?’ grijnsde ik.
‘Wat doen we met de rest?’
Ik haalde mijn schouders op. ‘Nog even niets vertellen denk ik. Eerst zelf aan het idee wennen, maar ik denk dat ik daar niet veel tijd voor nodig heb.’
‘Hoe zouden ze reageren?’
‘Goed, hoop ik.’
De deurbel ging, lang.
‘We kunnen het ze meteen vragen,’ zei hij.
Ik keek hem vragend aan.
‘Jack. Er is er maar één die zo absurd lang aan de bel hangt.’
Ik lachte en hoorde even later Jack en Suzanne binnen komen. Suzanne kwam als eerste de keuken in.
‘Zitten jullie te ontbijten?’
‘Net klaar,’ zei ik.
‘Lang geslapen dan?’
‘Behoorlijk,’ zei ik met een rood hoofd.
‘We zagen jouw auto nog staan, dus we kwamen maar even binnen,’ zei Jack.
Nick zette nog wat koffie en kwam bij ons aan de tafel zitten.
‘Mag ik?’ vroeg Jack, wijzend naar een overgebleven broodje.
‘Je helpt jezelf maar,’ zei Nick, ‘maar ik ga geen ei voor je bakken.’
We lachten.
‘Goed geslapen?’ vroeg Suzanne aan mij.
Ik voelde mijn hoofd rood worden. Even keek ik snel naar Nick, die kreeg het ook warm.
‘Ja, hoor,’ zei ik zo gewoon mogelijk.
Suzanne glimlachte op een rare manier. Ik ontweek haar blik. Ik wist genoeg. En zij volgens mij ook.
Jack had niets in de gaten.
© 2006 Oliver Kjelsson