Ik wist dat ik hem niet kon bellen. Die zat nu waarschijnlijk ergens in een kroegje of op de fiets met haar terug naar huis. Maar ik was nieuwsgierig. Zelfs Auke viel het op, hij keek maar vroeg wijselijk niets. Iedereen ging laat in de middag weer terug naar huis. We spraken af om elkaar die avond weer te zien, bij Martijn en Auke thuis. Ik beloofde om Kjeld te bellen. Ik reed nog een stukje met Auke mee.
‘Wat was dat net met dat sms-je?’
‘Vertel ik je nog wel een keer,’ zei ik.
‘Was het van die Peter?’
Dat klonk jaloers. Ik schudde mijn hoofd.
‘Nee, van Kjeld,’ zei ik. ‘Laat maar zitten.’
Auke keek nog steeds een beetje argwanend.
‘Hoor je nog wel een keer van hem zelf,’ zei ik.
Dit werd ongemakkelijk, ik hoopte maar dat hij me vertrouwde. Man, wat was ik blij dat die vakantie naar Zwitserland niet doorging. Dat ging anders nog een hoop gedoe geven.
‘Waar ging het dan over?’
‘Mag ik niet zeggen. Laat nou maar, je hoort het nog wel.’
Auke keek mij grijnzend aan. ‘Was Kjeld echt met zijn konijnen weg of was hij ergens anders?’
Mijn gezicht verraadde me, Auke lachte.
‘Kjeld heeft een vriendin? Gaaf!’
‘Ik zeg niks, dat heb ik hem beloofd. Je hoort het nog wel. En je zegt niets, tegen niemand.’
‘Ik hou mijn mond wel.’ Hij lachte nog steeds. ‘Gaaf,’ zei hij nog een keer.
‘Ik bel Kjeld over vanavond, maar ik vraag me af waar hij is en of hij wel opneemt,’ grinnikte ik. ‘Je hoort het vanavond wel.’
Kjeld nam op en hij was al op weg naar huis. Hij was door het dolle heen, en dan druk ik me nog zacht uit. Hij vond het prima om vanavond mee te gaan, maar ik moest beloven eerst bij hem langs te komen. Die wilde zijn verhaal kwijt, dat was wel duidelijk. Ik kon niet wachten om zijn verhaal te horen en stond dan ook behoorlijk vroeg bij hem voor de deur. Hij deed open, ik had nog nooit zo’n brede grijns gezien. We verdwenen weer meteen naar zijn kamer.
‘Vertel op,’ zei ik terwijl we nog de trap op liepen.
‘Het was gewoon leuk,’ zei hij.
‘Gewoon leuk?’ onderbrak ik hem lachend.
‘We hebben gezellig zitten praten, op weg naar de stad, net zoals anders. Tijdens de film kwam ze tegen me aan hangen. Ik was ook niet nerveus of zo, het voelde gewoon goed. Ik had al snel haar hand vast. Het was echt gaaf, Mark.’
‘Wie is begonnen met zoenen?’
‘Zij,’ zei hij verliefd voor zich uit. ‘Toen we net uit de bioscoop waren, op de hoek van de straat.’
‘Midden op straat, toe maar.’
Hij lachte. ‘We liepen naast elkaar, ik pakte haar hand en toen draaide ze zich ineens voor me en kuste me.’
Ik glimlachte. ‘Gaaf.’
Kjeld knikte enthousiast.
‘Wanneer heb je dan eigenlijk dat berichtje gestuurd?’
‘We zijn nog wat gaan drinken. In een cafeetje, toen ze even naar het toilet was.’
Ik lachte, zag het helemaal voor me. ‘Ik zat hier in het dorp, met bijna iedereen om me heen. Ik heb de vragen kunnen ontwijken.’
Hij keek opgelucht.
‘Behalve Auke dan.’
‘Auke mag het weten,’ zei hij. ‘En de rest ook snel.’
Ik glimlachte, ging voor hem staan en kuste zijn voorhoofd. ‘Ben er zuinig op jongen, je verdient het.’
Hij stond ook op, om te gaan. Op de fiets praatte hij verder.
‘We hebben het over zoveel dingen gehad. Over het pesten vroeger, over de opmerkingen die we nog wel eens krijgen in het dorp. Over Hendrik…’
Ik keek hem even aan. ‘Wist ze dat?’
Hij knikte. ‘Dat weten haar ouders ook, dat was ook wel te merken aan me. Bovendien kennen ze mijn ouders ook. Ik heb over jou verteld…’
Weer keek ik.
‘Over hoe jij mij toen geholpen hebt. Ze wil jou snel een keer ontmoeten. Ze wist al wel dat je bestond hoor, maar ik heb haar veel meer verteld. Niet alleen over jou, maar ook over Auke en de rest. Ze moest lachen om dat shirt.’
‘Had je dat aan dan?’
Hij lachte. ‘Nee, maar ze wil jullie allemaal wel eens zien.’
‘Neem haar vrijdag mee naar de schuur zou ik zeggen.’
‘Ik heb zelfs aan vanavond zitten denken.’
Ik keek lachend naar hem.
‘Maar dat vond ik een beetje te snel eigenlijk. Maar ze kijkt er wel naar uit.’
‘Leuk.’
‘Zoveel vrienden heeft ze daar ook niet, Mark,’ zei hij serieus.
‘Ze is meer dan welkom.’
‘Ik stel haar eerst wel eens voor aan jou, daarna komt de rest wel een keer.’
‘Is goed,’ zei ik toen we bij Auke het pad op reden, ‘doen we snel een keer. Ik ben benieuwd hoe ze is.’
We waren de eerste. Auke keek onderzoekend naar ons, wat niet echt gek was. Kjeld glunderde, straalde, begroette hem overdreven vrolijk.
‘Wat heb jij?’ vroeg Auke lachend aan hem.
‘Vraag maar aan Mark,’ antwoordde hij nog steeds glimmend.
‘O nee,’ protesteerde ik, ‘dat vertel je zelf maar.’
Kjeld lachte naar me, keek toen weer naar Auke. ‘Ik ben naar de film geweest vanmiddag. Ze heet Lilian.’
‘Gaaf,’ zei Auke enthousiast, ‘gefeliciteerd man. Wanneer neem je haar een keer mee?’
‘Vast wel een keer binnenkort,’ zei Kjeld. Hij liep naar de gang om zijn jas op te hangen. ‘Zijn wij de eerste? Is Martijn nog boven?’ vroeg hij met zijn rug al naar ons toe.
‘Ja,’ zei Auke en keek lachend naar me. Hij knikte een keer met zijn hoofd naar Kjeld die de gang in liep en grijnsde.
‘Wou jij daarom niet naar de film vanmiddag, omdat je wist dat hij daar ook was?’
‘Uhu,’ zei ik betrapt.
Auke lachte en pakte me even vast. We zoenden kort. Hij wreef met zijn neus tegen die van mij, zijn armen losjes gestrekt op mijn schouders. Hij keek glimlachend in mijn ogen. Kjeld kwam terug de keuken in. Auke gaf me nog een laatste kus en liet me toen los. Ik keek naar Kjeld, die glimlachte breed naar ons. Daarna moest alles weer normaal, Martijn kwam naar beneden. Met nog snel het verzoek van Kjeld om nog even onze mond te houden.
Kjeld wist zich goed in te houden, de rest had niets in de gaten. Maar voor mij en Auke werkte het wel aanstekelijk. Af en toe keken we naar elkaar, hij, Kjeld en ik. Er werd veel geglimlacht heen en weer. Auke zat naast me, ik was op de grond gaan zitten, omdat ik wist dat hij dan bij me kwam zitten. Ik voelde zijn knie tegen mijn been. Iedere keer als ik Kjeld zag kijken met die glunderende blik van hem kreeg ik het warm. Wat er ook gebeurde, ik moest Auke nog even alleen hebben vanavond. De tv stond aan, we keken met zijn allen naar een film. Ik kon er mijn gedachten niet bij houden. Mijn hele concentratie was bij Auke die vlak naast me zat. Ik moest mezelf tegen houden om niet tegen hem aan te gaan hangen. Jelle zat in de bank, Linda zat onderuit, dicht tegen hem aan, zijn arm om haar schouders. Ik was jaloers. Ik had het zo nodig op dat moment. Ik keek, hij wreef met zijn vingers zachtjes over haar arm. In de andere bank was het ongeveer net zo erg, Marloes leunde met haar schouder tegen die van Martijn, haar hand lag op zijn been. Linda legde haar hand op Jelle’s buik. Zag ik nou iets groeien in zijn broek? Ik werd gek hier. Niet meer kijken, naar de tv staren. Auke leek nergens last van te hebben, die keek op zijn gemak naar de film. Kjeld zat in een luie stoel, met zijn gedachten overduidelijk bij de afgelopen middag. Ik glimlachte een keer. Hij voelde dat ik keek en grijnsde terug. Ik wou dat iedereen naar huis ging, dat Martijn Marloes naar huis ging brengen en er flink de tijd voor zou nemen. Dat gebeurde gelukkig rond een uur of twaalf. Eindelijk. Auke’s ouders waren nog niet thuis, Kjeld was als laatste weg gegaan. Auke en ik ruimden alles weer op. In de keuken pakte ik hem stevig vast en zoende hem, wild.
‘Wat heb jij ineens?’ vroeg hij lachend.
‘Dit wil ik de hele avond al,’ zuchtte ik, ‘ik werd gek vanavond. Jelle en Linda in de bank, Martijn en Marloes, het verhaal van Kjeld. Ik wil je even niet meer loslaten.’
Hij lachte, kuste me, kneep in mijn rug.
‘Ik hou van je, Auke,’ fluisterde ik.
Dat deed het bij hem. Ineens kuste hij me wild terug, hijgend zoenden we. Ik hing ver achterover tegen het aanrecht, hij duwde hard tegen me aan. Even keken we elkaar aan en als vanzelf gingen we de keuken uit, naar boven. Op zijn kamer trok hij me weer tegen zich aan, trok aan mijn trui.
‘Straks komt er iemand thuis,’ zei ik zacht.
‘Mijn ouders komen niet thuis voor een uur of twee, ik ken ze. En Martijn niet voor één uur.’
Ik keek op zijn wekker; kwart over twaalf. Ik liet hem mijn trui uit trekken, ik deed bij hem hetzelfde. Hij duwde me op zijn bed, drukte zijn heupen tegen die van mij. Hij was hard. Ik wurmde mijn hand tussen ons in, trok zijn riem los. Hij duwde zichzelf wat omhoog, bleef in mijn ogen kijken terwijl we onze broeken uit trokken. Ik ging half op hem liggen, schoof zijn boxershort naar zijn knieën. Hij bleef in mijn ogen kijken, zocht met zijn hand de rand van mijn boxer en deed hetzelfde. Zoenend trokken we ze verder uit. Ik lag op hem, zijn nagels drukten in mijn billen, ik duwde mee. Ik bewoog heen en weer, voelde ons voorvocht tegen mijn buik. Hij kreunde maar hield me niet tegen. Hij liet zich helemaal gaan. Even hield hij me tegen, staarde weer in zijn ogen.
‘Ik ook van jou, Mark.’
Daar was die warme goed weer. Ik greep tussen ons in en trok ons tegelijk in één hand. Hij keek even tussen ons in en grijnsde, daarna zoende hij me weer. Niet meer zo wild, maar rustig, met gevoel. Ik wilde hem op me hebben, sloeg mijn armen om hem heen en draaide me onder hem. Mijn benen sloegen om hem heen, mijn voeten op zijn onderrug. Ik trok mijn spieren samen, hield hem even stevig vast. Hij kuste me zachtjes, keek me aan en glimlachte. Hij begon te stoten, gleed over mijn buik en langs mijn erectie tot aan mijn ballen. Eén keer gleed hij te ver door, kwam met zijn harde paal tussen mijn billen terecht. Hij keek me met een ruk aan, ik kuste hem meteen. Hij herstelde zich weer, gleed weer over mijn buik.
‘Ooit wil ik dat ook een keer,’ hijgde ik in zijn oor.
Ik voelde een kus in mijn nek. ‘Ooit,’ fluisterde hij.
We keken elkaar weer aan, glunderend. Ik greep weer tussen ons in, keek naar mijn gevulde hand. Ik trok hem af, rustig, traag bijna. Ik liet zijn huid heen en weer gaan, hij ademde zwaar. Ik voelde hem harder worden in mijn hand en keek. Met kracht viel zijn witte zaad op mijn buik, zijn voorhoofd viel tegen die van mij. Hij hijgde zwaar, probeerde me te kussen. Ik pakte zijn hoofd tussen mijn handen, kuste zijn lippen voorzichtig waardoor hij weer wat rustiger werd. Hij grijnsde, greep naar beneden en trok me af, snel. Ik kreunde, graaide door zijn haar. Hij staarde even in mijn ogen en bukte toen. Een paar tellen later voelde ik zijn lippen er omheen, zijn tong draaide cirkels om mijn eikel. Ik gooide mijn hoofd achterover, staarde naar de muur schuin boven me. Ik kneep op zijn hoofd, hij ging snel heen en weer met zijn mond.
‘Auke…’
Hij zoog nog wat harder en liet me mijn gang gaan. Hij kreunde harder dan ik toen ik klaar kwam. Hijgend ontspande ik, voelde zijn tong voor een laatste keer langs mijn pik gaan. Ik had mijn ogen dicht, voelde zijn mond op mijn lippen. Ik likte langs zijn tanden en zoende hem, steeds langzamer. We werden rustiger, hij lag nog half op mij, streelde mijn lichaam. Naast me stond zijn wekker op kwart voor één. We kusten nog een keer en trokken toen onze kleren weer langzaam aan, maar niet voor we naast het bed elkaar nog even naakt hadden vastgehouden. Met kleren aan lagen we daarna weer op zijn bed, zoenden rustig. Beneden hoorde we een deur. Auke zuchtte. We stonden op, ik trok mijn schoenen weer aan. Auke pakte een doosje met een CD, en ging voor me naar beneden. Op de trap gaf hij me het doosje.
‘Anders vraagt Martijn zich misschien af wat je boven op mijn kamer deed.’
Martijn groette ons.
‘Gewoon installeren,’ zei Auke tegen mij met een knik naar het doosje in mijn hand, ‘ik zie het wel weer een keer terug.’
‘Is goed,’ zei ik zo gewoon mogelijk, ‘bedankt.’
‘Welterusten,’ zei Martijn toen ik naar buiten ging.
Ik stak mijn hand op, Auke liep nog even met me mee.
‘Welterusten,’ fluisterde hij vlak naast mijn oor.
Ik kuste hem, nadat ik zeker wist dat we uit het zicht van Martijn stonden. Hij glimlachte, wilde me duidelijk niet laten gaan.
‘Moet je die CD meteen terug, of een andere keer?’
‘D’r staat niets op, hij is leeg,’ grijnsde hij. ‘Het was het eerste waar ik aan dacht.’
‘Zie ik je morgen nog?’ vroeg hij.
‘Film?’ grijnsde ik.
Hij lachte. ‘Tenzij er niemand thuis is.’
‘Ik zal kijken of ik ze weg kan treiteren.’
‘Doe je best,’ kuste hij.
Ik trok hem weer tegen me aan, zoende hem. Een paar minuten later liet hij me langzaam los.
‘Ik hou van je,’ fluisterde hij.
Daarna liet hij me helemaal los en ging naar binnen.
Ik was op tijd wakker, lang geleden dat we allemaal samen aan de ontbijttafel zaten. Rustige sfeer, ik had ook een goed humeur. Gisteravond nog even met Auke alleen, en deze middag zag ik hem weer. Ik moest alleen nog even peilen of ze nog weg gingen.
‘Ik heb gisteren met mevrouw van Gelder staan praten,’ zei mijn vader.
Ik keek naar hem en glimlachte.
‘Je hebt je best gedaan bij dat gesprek over schuur bij de politie. Ze zei dat ik trots kon zijn op zo’n zoon.’
Ik lachte. Mijn vader lachte even mee.
‘Het was nog snel geregeld in de gemeenteraad,’ ging hij verder.
‘Ja,’ zei ik. ‘Gelukkig wel.’
‘Haar tweede plan was niet meer nodig.’
‘Haar tweede plan?’
Hij lachte. ‘Ze was van plan om een vrijdagavond de ruimte van de ouderenvereniging beschikbaar te stellen voor jullie. Om duidelijk te maken dat jullie geen onderdak hadden.’
‘Alsof wij een hele avond bij die oudjes zouden gaan zitten.’
‘Nee, alsof die oudjes bij dat gajes van jullie willen zitten.’
Ik keek hem aan, mijn vader knipoogde terug.
‘Dat zou mevrouw van Heumen niet leuk hebben gevonden.’
Mijn vader lachte nu voluit. ‘Nee, daarom juist.’
‘Leuk mens, die mevrouw van Gelder.’
Hij knikte. Mijn moeder lachte mee, keek even naar een stapeltje op de hoek van de tafel. Ik volgde haar blik en zag wat folders van campings in Engeland. Ze zag dat ik keek.
‘We hebben een camping geboekt voor de zomervakantie,’ zei ze.
‘Waar?’ vroeg ik.
‘Zuid Engeland.’
Mijn zusje keek op. ‘Gaan we toch naar Engeland?’
‘Ja,’ zei mijn moeder, ‘daar hebben we het toch al over gehad?’
‘Maar Mark en ik willen naar Zwitserland.’
‘Wij willen wel weer wat anders.’
‘Ik vind het niet eerlijk,’ mopperde Evelyn.
‘Dat snap ik,’ zei mijn moeder, ‘het was er ook heel leuk.’
‘Nou dan.’
Ik hield me er nog maar even buiten. Ik zag mijn moeder naar mijn vader kijken. Wat was dat voor rare glimlach?
‘Daarom,’ zei mijn moeder meer tegen mijn zusje dan tegen mij, ‘gaan we in de meivakantie naar Zwitserland.’
Het gezicht van Evelyn klaarde op. ‘Echt?’
‘We hebben overlegd met de ouders van Ulrike en Peter en we kunnen een caravan huren.’
Nu was ze echt enthousiast. ‘Gaaf mam!’
Ze keek lachend naar mij. Ik keek blij omdat dat moest. Deed enthousiast mee.
‘Blij Mark?’ vroeg mijn moeder.
‘Zeker,’ glunderde ik.
Paniek! Ik had stiekem in mijn hoofd al plannen zitten maken, veel dingen doen met Auke, net zoals in de vakantie in februari, maar dan met beter weer. Dat ging dus mooi niet door. En dan ging ik ook nog eens een week terug naar Peter. Hoe moest ik Auke dat uitleggen? Wisten mijn ouders veel hoe het in elkaar zat. Die dachten mij er alleen maar een groot plezier mee te doen. Jeumig.
Auke belde me een uur later op.
‘Ze gaan hier niet weg,’ zei ik. ‘Zullen we naar de film gaan?’
‘Is goed. Ik ben over een uurtje bij jou.’
‘Tot straks,’ kuste ik de telefoon.
Ik liet me achterover op bed vallen. Mooie jeumigzooi. Wat moest ik er mee? Stiekem had ik er ook wel zin in, het was er mooi, gezellig, gaaf. Maar Auke zat me dwars. Ik zou hem gaan missen, dat wist ik zeker. Maar hoe moest ik hem vertellen dat ik een week naar Peter terug zou gaan? Ik ging achter mijn computer zitten, toen ik msn aanzette kwam Peter meteen online.
‘Heb je het al gehoord?’ schreef hij meteen.
‘Net. Vanmorgen,’ glimlachte ik naar de webcam.
‘Super man, dat jullie weer komen.’
‘Ja,’ typte ik.
‘Wat is er? Vind je het niet leuk?’
‘Jawel, aan de ene kant wel. Maar aan de andere kant… Hoe moet ik dit Auke vertellen?’
Ik zag Peter kijken. ‘Dat lijkt me moeilijk.’
‘Hey, ik ga een weekje naar mijn ex, maak je geen zorgen?’
Peter grijnsde. ‘Ik zou het anders zeggen.’
‘Lach maar. Ik weet het even niet meer.’
Peter knipoogde. Waarom deed hij dat nou weer? Hij was toch niet van plan om me weer te versieren die week? Ik moest afsluiten, Auke zou zo komen. Ik zwaaide naar Peter, vertelde dat ik met Auke naar de film zou gaan. Hij wenste me succes en sloot daarna af. Met een zucht zette ik mijn computer uit. Meteen daarna ging de deurbel.
Bij de schuur gaf ik snel een kus. Daarna reed ik zwijgend naast hem naar de stad. In de bioscoop kroop ik dicht tegen hem aan toen de lichten uit gingen, achter in de zaal.
‘Wat is er?’ vroeg hij.
‘Ik heb vanmorgen te horen gekregen dat we in de meivakantie weg gaan.’
‘Geen zin in?’
‘Nee. Ik wil bij jou zijn.’
Ik kreeg een kus op mijn wang. ‘Ik ben er ook niet. Wij gaan ook weg waarschijnlijk.’
‘Ik wil leuke dingen met jou gaan doen,’ mokte ik.
Auke sloeg een arm om me heen en kuste me weer.
‘Maar je raad nooit waar we heen gaan,’ zuchtte ik.
Auke keek naar me. ‘Nee hè?’
Ik knikte. ‘Zwitserland. Doen ze speciaal voor Evelyn en mij. Zij heeft ze helemaal gek zitten zeuren om daar weer heen te gaan.’
Ik zag zijn gezicht vertrekken.
‘Sorry,’ zei ik, ‘ik kan er ook niet om lachen.’
Ik hoorde hem zuchten. Ik keek naar hem en kuste hem.
‘Ik ga je missen,’ kuste ik, ‘ik ga iedere minuut aan je denken.’
Auke kuste me flauw terug. Ik pakte hem vast, drukte mijn mond op die van hem en zoende. Zijn tong likte aan die van mij. Ik duwde met mijn hand tegen zijn achterhoofd, voelde mijn lippen tintelen. Hij kreunde. Het was niet druk in de zaal, de ingang splitste de achterste drie rijen doormidden, we hadden een hoek voor onszelf alleen. Ik trok hem naar me toe, zoende wild door. Auke gaf toe, kneep in mijn been en gleed hoger met zijn hand. Ik ging verder onderuit zitten, trok hem nog verder op me. Hij zoende nu ook wild terug, kneep zachtjes in mijn kruis en gleed toen door onder mijn trui. Ik trok aan de rand van zijn broek, gleed langzaam op mijn zij. Hij draaide mee, duwde zijn bekken tegen die van mij. Hij hijgde in mijn oor. Toen verloor ik mijn evenwicht. Met een doffe dreun vielen we op de grond. Ik hoorde Auke grinniken, ik keek hem lachend aan. Voorzichtig keken we over de rugleuningen van de stoelen voor ons, iedereen zat gewoon naar de film te kijken. Geen idee of ze iets gehoord hadden. We gingen weer zitten, leunden dicht tegen elkaar en staarden naar het scherm. Mijn hand lag op zijn been, met strelende vingers. Auke sloeg zijn arm om me heen, mijn hoofd lag tegen zijn borst. Ik deed mijn ogen dicht. Wat kon mij die film schelen.
Auke was stiller, ook toen we naderhand nog even wat gingen drinken na de film. Ik dronk snel, ik had beloofd voor het eten thuis te zijn en ik wilde nog even met Auke alleen zijn. Maar dan ook echt alleen. Dat ging uiteraard niet midden in een kroeg. Auke probeerde normaal te doen, maar ik zag dat het hem dwars zat. Ik kon het hem niet kwalijk nemen, ik zou hetzelfde hebben. Terug op de fiets keek ik naar hem.
‘Ben je boos?’ vroeg ik.
Hij haalde zijn schouders op. ‘Nee, jij kunt er ook niets aan doen.’
‘Helaas niet,’ zuchtte ik.
Auke zweeg.
‘Sorry,’ zei ik maar.
Hij zuchtte. ‘Ik ben alleen bang dat ik je kwijt raak,’ zei hij toen zacht.
‘Hoezo?’ vroeg ik verbaasd. ‘Waarom zou jij mij kwijt raken?’
‘Weet ik niet. Jij hebt zoveel met hem meegemaakt.’
‘Met jou toch ook?’
‘Jij hebt een hele week met hem geslapen daar.’
‘En jou heb ik nou al vaker gezien dan hem.’
‘Je snapt wel wat ik bedoel.’
‘Dat gaat die week echt niet gebeuren hoor. Ik slaap gewoon in een caravan bij mijn ouders.’
‘Jullie waren veel verder met… Nou je, je weet wel.’
‘Alsof dat het enige is. Hé Auke, je denkt toch niet dat ik hem weer terug wil?’
‘Hij jou misschien wel.’
‘Dan heeft hij pech.’
Auke zweeg weer, ook ik zat met mijn eigen gedachten. Het bleef stil tot we weer bij mij thuis waren. Het was al laat, hij moest ook terug naar huis. In de schuur kreeg ik nog snel een kus van hem.
‘Auke,’ zei ik toen hij zich al weer omdraaide. ‘Ik baal er ook van, maar maak je geen zorgen.’
Hij keek naar me, forceerde een glimlach. Ik zette een stap vooruit en gaf hem een laatste kus.
‘Ik hou van je, weet je nog? Daar komt niemand tussen.’
‘Ik ook van jou,’ zei hij zacht.
Hij maakte zich echt zorgen. Dat merkte ik aan hem. Hij stuurde weinig berichtjes meer, hij belde me ook niet meer. Toen ik hem belde was hij wel blij dat ik belde, maar hij bleef timide. Het zat me niet lekker en ik kon er niets aan veranderen. Ik bleef hem lieve sms-jes sturen, liet merken dat ik van hem hield, dat hij zich geen zorgen hoefde te maken. Maar het was op afstand, ik zou hem pas vrijdag weer zien, in de schuur. Jelle keek me op school al een paar keer aan met zijn onderzoekende blik. Gelijk had hij, ik baalde, was prikkelbaar. Kjeld keek ook al naar me en vroeg woensdag of ik met hem mee ging naar huis. Achter bij zijn konijnen begon hij er meteen over.
‘Wat is er met je? Heb je ruzie met Auke of zo?’
‘Valt het zo op?’ vroeg ik naar de bekende weg.
‘Jelle vroeg mij ook al of ik wist wat er was. Wat is er gebeurd dan?’
‘Niks eigenlijk. Ik heb te horen gekregen dat we met de meivakantie naar Zwitserland gaan. Auke maakt zich zorgen, dat ik een week naar Peter ga.’
‘Sinds wanneer weet je dat dan?’
‘Afgelopen weekend. Mijn ouders denken dat ze mij er een heel groot plezier mee doen.’
Kjeld keek grijnzend naar me. Dat zorgde er voor dat ik lachte. Waarom weet ik ook niet.
‘Lach niet,’ zei ik, ‘het is niet leuk.’
‘Het is lief van ze, dat ze dat voor je doen.’
‘Ja, maar ik heb er niets aan.’
‘Maar Auke vertrouwt je toch wel?’
‘Jawel…’ zei ik twijfelend, ‘maar hij vertrouwt Peter niet.’
‘En jij?’
‘Ik heb geen idee,’ grijnsde ik. ‘Het zou me niet verbazen als hij wat probeerde.’
Kjeld keek spottend naar me.
‘Wat lach je nou?’
‘Twee jongens die om jou vechten,’ grinnikte hij. ‘Mannenverslinder die je bent.’
‘Ze doen maar. Ik weet toch wel wie ik wil.’
‘Dat weet Auke toch ook wel?’
Ik haalde mijn schouders op. ‘Hij is bang dat als ik Peter weer zie dat ik omsla. Auke vind zichzelf saai.’
Kjeld keek me verbaasd aan.
‘Laat maar,’ zei ik, ‘we komen er wel uit. Ik laat hem wel zien hoeveel ik van hem hou.’
Kjeld kreeg een kleur toen ik dat zei, hij glimlachte.
‘Hoe is het met Lilian?’ draaide ik het onderwerp.
‘We bellen veel, en sms-en de hele dag.’
‘Kost handen vol geld.’
Kjeld haalde zijn schouders op. ‘Heb ik er wel voor over.’
Ik knikte, ik herkende het wel.
‘Zaterdag gaan we de stad in. Gaan jullie mee?’
‘Wie?’
‘Jij en Auke. Ik wil haar aan jullie voorstellen. Ze heeft al zoveel over jullie gehoord.’
‘Wat heb je allemaal verteld? Toch niet dat wij…’
‘Nee, dat niet. Maar over wat jij voor mij gedaan hebt toen.’
‘Doen we,’ glimlachte ik. ‘Ik wil haar ook wel eens zien.’
Op weg naar huis belde ik Auke.
‘Hey,’ zei ik, ‘hoe is het?’
‘Goed.’
‘Ik mis je.’
‘Ik jou ook.’
‘Kunnen we elkaar nog een keer zien voor vrijdag?’
‘Ik zou wel willen, maar ik stik van het huiswerk, dat lukt me vanavond of morgen niet meer.’
‘Jammer.’
‘Ik zie je in de schuur weer.’
‘Ja,’ zei ik teleurgesteld. ‘Kjeld vroeg of we zaterdag mee naar de stad gaan. Hij heeft afgesproken met Lilian, hij wil haar voorstellen aan ons.’
Ik hoorde hem glimlachen. ‘Is goed.’
‘Spreken we vrijdag wel verder af.’
‘Ja, is goed,’ sloot hij af.
‘Auke?’
‘Ja?’
‘Je raakt me niet kwijt.’
‘Ja,’ zei hij en hing toen op.
Ik had zin in de schuur, maar aan de andere kant voelde ik me ongemakkelijk. Auke deed raar, afstandelijk. Hij was koppig, ik kon niet echt tot hem doordringen. Hij keek met een strak gezicht, zei niet veel en daardoor ik ook niet. Hij ging ook weer vroeg. Ik ging meteen daarna. Hier kwam hij niet mee weg. Ik trapte wat ik waard was. Ik moest hem inhalen. Jelle had raar gekeken, Marloes helemaal. Kjeld keek alleen maar bezorgd, zei nog snel hoe laat we elkaar zouden zien de volgende dag in de stad. Ik zag hem rijden in de verte. Ik riep hem. Hij stopte met trappen, hijgend kwam ik naast hem rijden.
‘Jezus, wat rij jij hard.’
‘Hmm,’ mompelde hij.
‘Auke, wat is er?’
Hij zuchtte. ‘Weet ik niet.’
‘Gaat het over de vakantie?’
Hij bleef voor zich uit kijken terwijl hij doortrapte. Ik werd een beetje kwaad.
‘Hé, alsof ik het leuk vind. Ik blijf ook liever hier hoor.’
‘Weet ik ook wel.’
‘Nou dan. Jij vertrouwt me niet.’
‘Jou wel, maar hem niet.’
‘Wat is dan het probleem?’
Hij keek naar me, draaide het pad bij zijn huis op. Ik volgde hem, tot in de schuur.
‘Wat is dan het probleem,’ herhaalde ik.
‘Jij hebt met hem veel meer gedaan dan met mij,’ zuchtte hij. ‘Als hij daar weer wat wil, dan wordt het wel heel verleidelijk.’
‘Als hij dat probeert dan heeft hij pech,’ zei ik.
Ik pakte hem vast, kuste hem.
‘Niet hier,’ fluisterde hij.
‘Waarom niet? Martijn komt toch nog niet thuis.’
‘Weet je maar nooit.’
‘We horen hem vanzelf het pad op rijden,’ kuste ik zijn nek. ‘Tijd genoeg om elkaar los te laten.’
Hij liet mijn tong toe, zoende me, zijn lichaam ontspande, werd zacht in mijn armen.
‘Ik blijf bij jou, Auke,’ fluisterde ik, ‘Peter kan het mooi vergeten.’
‘Maar…’
Ik legde een vinger op zijn mond.
‘Niks maar, Auke,’ onderbrak ik hem. ‘Wat er toen ook allemaal gebeurd is, wat we ook allemaal gedaan hebben, dat kan met jou ook. Als jij daar de tijd voor wil hebben dan vind ik dat best.’
‘Ik ben te saai voor je.’
‘Nee, dat ben je niet. En jij woont hier, hem zie ik misschien twee keer per jaar. Denk je nou echt dat ik alles daarvoor zou opgeven, voor twee weekjes seks met elkaar? Doe normaal, Auke. Met jou kan ik veel meer leuke dingen doen. Het hele jaar door. Dat geef ik niet op.’
Hij glimlachte en kuste me.
‘Vertrouw je me?’
‘Ik vertrouw je,’ zei hij met een glimlach.
Ik zocht zijn mond weer, likte langs zijn lippen. We zoenden lang, tot het tijd werd om te gaan.
‘Morgen naar de stad,’ lachte ik.
‘Ik ben nieuwsgierig.’
‘Ik ook. Tot morgen,’ zei ik.
‘Tot morgen.’ Hij treuzelde, wilde duidelijk nog wat zeggen. ‘Kun je niet zeggen dat je niet mee wilt, naar Zwitserland?’ vroeg hij toen.
‘Dat krijg ik nooit voor elkaar,’ zuchtte ik, ‘hoe graag ik dat ook wil.’
Hij haalde zijn schouders op, snapte dat ook wel. Hij kuste me weer, hield me voor de laatste keer stevig vast.
‘Ik zie je morgen.’
‘Ja,’ zei ik. ‘Ik kom wel hierheen van te voren.’
‘Is goed,’ kuste hij me.
We gingen de schuur uit, ik fietste weg terwijl Auke me na keek. In gedachten zat ik op de fiets terug naar huis, zag Jelle niet die aan de overkant fietste. Hij zag mij wel. Ik hoorde hem ineens achter me, hij was omgedraaid en mij achterna gekomen.
‘Waar kom jij vandaan?’ vroeg hij een beetje bezorgd.
‘Op weg naar huis,’ ontweek ik.
‘Drink je nog wat even bij mij thuis?’
Ik keek hem even aan en knikte. ‘Is goed.’
Niet veel later zat ik bij hem aan de keukentafel, flesje bier voor mijn neus, Jelle tegenover me met een onderzoekende blik.
‘Wil je er over praten?’
‘Waarover?’
‘Weet ik niet. Over wat jou dwars zit.’
Ik zuchtte.
‘Heeft het met Auke te maken?’
Ik keek hem met een ruk aan.
‘Wat is dat tussen jullie? Jullie trokken ineens veel met elkaar op, vandaag leek het wel oorlog tussen jullie, jullie waren allebei vroeg weg en ik kom je veel later ineens tegen onderweg, uit de richting van zijn huis.’
‘Tsja…’
‘Ik heb zelfs even gedacht dat jullie verkering hadden,’ grinnikte hij.
Ik keek hem weer aan, er draaide van alles door mijn hoofd. Jelle was mijn beste vriend, al jaren. Eigenlijk had ik dit al veel eerder moeten vertellen.
‘Maar dat had je me dan wel eerder verteld,’ ging hij verder, ‘en jij had eerst iets met Ulrike, dus homo ben je niet.’
‘O nee?’ zei ik toen.
© 2007/2008 Oliver Kjelsson