Joep kroop meteen tegen me aan toen we op mijn kamer waren. Hij had me gebeld en gevraagd of ik thuis was. Ik hoorde meteen aan zijn stem: dat klonk dringend.
‘Hé,’ vroeg ik bezorgd. ‘Wat is er?’
‘Ze weten het thuis.’
Meteen zuchtte hij, duwde zijn gezicht in mijn nek.
‘Joep?’
Hij kreunde kort.
‘Ging het niet goed?’
‘Jawel. Ze vonden het te gek zelfs.’
‘Wat is er?’
Hij haalde zijn schouders op. Huilde hij nou?
‘Ik was zo nerveus,’ zei hij zachtjes. ‘Ik weet niet, we hadden het over dat weekend met jullie, dat ik twijfelde of ik mee zou gaan en toen vroegen ze hoe het nou eigenlijk zat tussen ons.’ Hij kneep me met zijn armen. ‘Ineens sloeg ik dicht. Alsof ik opnieuw moest vertellen dat ik een jongen was, een jongen wilde zijn. Heel gek. Echt zweten hé?’
Ik kuste hem.
‘Maar ze vonden het te gek. Leuk. Lief. Goed van jou, dat je dit gewoon doet. Goed voor mij en voor mijn zelfvertrouwen. Nou ja, dat dus eigenlijk.’
‘Mooi.’
Hij hield me weer stevig vast.
‘En dan besef ik weer hoe blij ik ben met alles. Met mijn ouders, met Eline. Met hoe iedereen reageert, Mo, Tessa, Adam. Met jou.’ Hij zuchtte, kreunde kort. ‘Ik hou zoveel van je Levy. Ik ben zo blij met jou. Echt.’
Ik kon niets meer zeggen, hield hem alleen maar vast.
‘Ik had nooit gedacht dat ik dit ooit kon bereiken. Niet nu al. Ik was nog met zoveel bezig, soms ging het zo kut allemaal. En dan ben jij er ineens. Ik was bijna weer gestopt met werken bij de supermarkt, weet je dat? Ik zag je, vond je meteen leuk. Vertelde je me ook nog dat je homo was. Ik werd gek. Ik moest eigenlijk gewoon weg. Ik wist zeker dat het niets kon worden door, nou ja, mijn situatie. Maar iets in me zei dat ik niet weer meteen moest opgeven. Maar iedere keer toen ik je zag wist ik dat het niets kon worden en dat alles kwam omdat ik dit kutlichaam heb en dat is veel te veel gedoe.’
Ik streelde zijn rug en luisterde naar zijn waterval van woorden. Ik moest even niets zeggen wist ik.
‘En toen oma ineens binnen kwam… Alles ging kapot. Ik zag alles weer instorten.’ Hij huilde zachtjes. ‘Ik had het je zelf een keer willen vertellen. Ik wilde dat zelf kunnen. Ik wist zeker dat het nog niet het goede moment was. We kenden elkaar nog niet goed genoeg. Ik wist zeker dat je zo zou schrikken dat je niets meer met me te maken wilde hebben. Afstand zou houden.’ Joep tilde zijn hoofd op en kuste mijn wang. ‘Maar je bleef.’
Hij klonk bijna verbaasd.
Ik glimlachte. ‘Maar ik bleef.’
‘Ik hou echt van je Levy.’
‘Ik ook van jou Joep.’
‘Je bent gek.’
‘Op jou ja.’
Hij kwam weer een beetje tot rust.
‘Hou me nog even vast,’ zuchtte hij.
‘Ik laat je niet meer los.’
Hij kuste mijn nek.
‘Gaat het?’
‘Jawel. Maar ik ging echt even kapot thuis. Ik weet niet waarom. Omdat het eigenlijk allemaal niet kan, wat er gebeurt met mij. Ineens gaat alles zo goed. Ik heb als een idioot zitten janken net thuis.’
Hij pakte me weer stevig vast, huilde weer zachtjes.
‘Komt Thijs ook nog net op dat moment binnen,’ mompelde hij tegen mijn schouder.
‘Wat zei hij?’
Joep grinnikte door zijn tranen heen. ‘Is het uit met Levy?’
Ik lachte, kuste zijn voorhoofd.
‘Mijn vader weer meteen super droog: “nee, hij heeft juist net verteld dat het aan is”.’
Ik trok hem dichter tegen me aan. ‘Joep, Joep, Joep.’
Hij ontspande weer een beetje, nestelde zich in mijn armen.
‘Ik wil zo blijven liggen.’
‘Dat doe je dat.’
‘O ja, en ik heb ze verboden iets tegen oma te zeggen.’
Ik grinnikte. ‘Gaat dat lukken?’
‘Nee, denk het niet.’
‘Dan komt ze er vanzelf achter.’
‘Weet wat je zegt Levy, dan moet je de volgende keer mee op bezoek.’
‘Dat moet dan maar.’
‘Ik dacht echt dat je iets met Melle zou hebben hé?’
‘Nee.’
‘Nou… Daar was toch even kans op?’
‘Misschien, maar nee.’
‘Zou wel veel makkelijker zijn. Hij heeft gewoon een lul, hij doet niet moeilijk. Met mij is het alleen maar gedoe.’
‘Kun je nagaan hoe leuk je bent,’ probeerde ik voorzichtig grappig te zijn.
‘Ik heb even gehoopt dat het echt zo zou zijn. Dat zou het allemaal makkelijker maken.’
‘Heb je me verteld toen.’
‘Weet ik. Damn, toen je me liet voelen die avond, daar heb ik nog vaak aan gedacht naderhand.’
Ik lachte. ‘Ik ook.’
‘Nee, echt. Toen schoot ook meteen door me heen “dit is het om een vriendje te hebben”. Ik wist toen meteen zeker dat je speciaal was. Meteen daarna sloeg ik weer dicht. Kon niet. Niet te doen.’
‘Het had tijd nodig Joep. Dat snapte ik wel. Terwijl ik zoveel meer wilde.’
Hij kuste me weer. ‘Ik ben zo blij dat je zoveel geduld had. En nog hebt.’
Hij keek me aan, nog een beetje rode ogen. Hij kuste me ineens wild, zoende me. Ik had nog nooit zo dicht tegen hem aan gelegen volgens mij. Hij duwde zijn hoofd weer in mijn nek.
‘Ben ik raar dat ik eigenlijk niet goed mee durf te gaan naar dat weekend?’
‘Nee.’
‘Maar ik wil mee. Voor jou. Ik wil dat jij gewoon jouw vriendje mee kunt nemen naar zo’n weekend.’
‘Joep…’ protesteerde ik.
‘Nee Levy. Ik baal daar van. Alsof ik jouw weekend verpest.’
‘Joep, hou op. Het is jouw keus of je mee gaat of niet. Ik zou het ook nogal wat vinden als ik in jouw schoenen stond. En als ik zie hoe je reageert op hoe jouw ouders omgaan met het nieuws dat wij wat hebben… Ik snap dat het allemaal veel is. En je gaat daar toch even in het middelpunt van de belangstelling staan, als “vriendje van”. Ik zou het leuk vinden als je meegaat, maar ik snap als je dat nog even teveel vindt.’
‘Maar…’
‘Joep, niet forceren. Doen waar jij je goed bij voelt. En ik zeg je eerlijk, ik vind het ook eng om bij die hele ploeg mijn vriendje voor te stellen. Ik ben de eerste van al de kinderen, zeg maar. Raar.’
‘En dan ook nog eentje die niet helemaal standaard is.’
‘Joep, hou op.’
‘Zo voel ik dat nou eenmaal Levy. Dat blijft knagen in mijn hoofd.’
‘Niet standaard misschien. Wel speciaal. Zijn er niet veel die kunnen zeggen dat ze een speciaal vriendje hebben.’
‘Jij vind me echt zo hé?’
‘Speciaal? Ja, dat ben je voor mij. Zou met niemand anders willen ruilen.’
Joep kroop weer dichter tegen me aan. Hij zuchtte tevreden.
‘Ik hou van je Levy.’
‘Wat is dat voor een grijns?’ vroeg ik de dag erna toen ik Tessa weer op school zag.
Ze glimlachte. ‘Gister de stad even in geweest. Terrasje gedaan.’
‘Met Adam?’
‘Uhu.’
‘Nice.’
‘Zeker nice. Was leuk.’
‘Was leuk?’ vroeg ik lachend terwijl ik met mijn vingers twee aanhalingstekens maakte.
‘Ja. Was leuk.’
‘Haal die grijns van je gezicht en details. Nu.’
‘Nee. Nou ja, het was leuk.’
‘Tes…’
‘En hij is leuk. En hij is grappig. En serieus. En hij zoent lekker.’
‘Nice.’
‘Ja,’ lachte ze. ‘Leuk.’
Ik grijnsde. ‘Mooi dit.’
‘Ja nou, rustig aan hé? We gaan niet meteen het kleffe stelletje uithangen.’
‘En hoe lang gaan jullie dat volhouden, dat rustig aan doen?’
Ze giechelde. ‘Ik hoop niet lang.’
We liepen samen naar binnen. Ik sloeg een arm om haar nek heen en kuste haar wang.
‘Gefeliciteerd Tes.’
Ze lachte.
In de pauze kwam ik Adam tegen.
‘Hey, loverboy.’
‘Hm, Tessa al gesproken?’
‘Tuurlijk.’
‘Wat weet je ondertussen van mij dat je nog niet wist?’
Ik lachte, keek daarna heel serieus. ‘Heb jij echt een lul van 21 centimeter?’
‘Wat?!’ Hij lachte. ‘Dat heeft ze niet gezegd!’
‘Nee,’ grinnikte ik.
‘Klopt wel trouwens.’
‘Tuurlijk, Adam.’
‘Je zou nog schrikken. Maar ey, Tessa en ik willen het gewoon rustig aan doen. Niet te snel.’
‘Niet meteen het kleffe stelletje uithangen.’
Hij lachte. ‘Jij hebt echt met haar gepraat.’
‘Yup. Maar leuk dit.’
‘Zeker weten Levy. Ze is echt leuk.’
‘Maar rustig aan.’
‘Precies.’
‘En hoe lang gaan jullie dat volhouden, dat rustig aan doen?’
Adam grinnikte. ‘Ik hoop niet lang.’
Ik glimlachte alleen maar. Mooi dit.
Ik liep alleen door de stad. Joep moest werken, ik de dag erna. In de verte zag ik Eline lopen, ze lachte al naar me.
‘Hey, Levy. Hoe is het?’
‘Goed. Met jou?’
‘Goed, druk. Met Joep ook alles goed?’
Ik lachte. ‘Alsof jij dat niet weet.’
‘Nee, is ook zo. Maar met jou en Joep bedoelde ik. Hij moest werken vandaag toch?’
Ik knikte. ‘Ik morgen.’
‘Mooi. Goed dat hij daar is gaan werken. Hij twijfelde heel erg, maar ik heb hem weten te overtuigen.’
‘Doet hem goed,’ zei ik.
Ze lachte. ‘Ja, duh. Hij heeft jou daar leren kennen.’
‘Ook.’
‘Jij weet niet half wat je met hem gedaan hebt hé? Voor hem gedaan hebt?’
Ik haalde mijn schouders op.
‘Volgens mij vertelt hij jou niet alles.’
‘Kan. Daar ben jij voor,’ glimlachte ik. ‘Hij heeft pas geleden nog wel alles eruit gegooid.’
‘Nadat hij het thuis van jullie had verteld? Ja, dat zei hij me. Goed dat hij dat doet, dat hij jou dat ook vertelt. Eindelijk zou ik bijna willen zeggen.’
‘Nou ja, hij vertelt en vraagt veel hoor, altijd al wel. Niet meteen helemaal vanaf het begin, maar dat deed hij wel. ”Jongensdingen” vooral, zoals hij dat noemde.’
Ze lachte. ‘Ja, dat vertelde hij me de dag dat we voor die packer op pad gingen.’
‘Heeft ie je dat verteld?’
‘Zeker, hij zei dat hij nu wist waar hij op moest letten.’ Ze keek me aan. ‘Dat was echt een ding voor hem hé? Het moest goed zijn, het moest kloppen. Ik was verbaasd dat je dat had laten doen.’
Ik haalde mijn schouders op. ‘Ik snapte het wel.’
‘Hallo, ik denk dat er maar weinig jongens zijn die zich in hun kruis laten knijpen door een transgender om te weten hoe dat nou eigenlijk voelt. Jij bent echt speciaal, weet je dat?’
Ik werd verlegen. ‘Nou ja, ik vond het ook niet erg…’
Ze lachte. ‘Nee, snap ik. Nu helemaal, nu jullie wat hebben samen.’ Ze keek even voor zich uit. ‘Hij is echt veranderd sinds hij jou kent. Helemaal nu jullie iets hebben. Hij durft veel meer. Net zoals die vriend van jou, dat hij dat zomaar vertelde. Dat had hij een half jaar geleden echt niet gedaan hé?’
‘Nee, denk het ook niet.’
‘Dus dat.’ Ze lachte, gaf me ineens een kus op mijn wang. ‘Hij was er echt superblij over. Mooi dit Levy, jullie zijn leuk samen.’
We namen afscheid, maar niet voordat we hadden beloofd binnenkort weer eens wat samen te gaan doen. Ik liep glimlachend door. Toffe meid. Zonder haar was Joep ook nooit zover geweest als nu. Had ik hem misschien wel nooit leren kennen.
Ik liet me zuchtend op mijn bed vallen.
‘Dat was apart.’
Joep lachte. ‘Zo is oma.’
‘Ze is wel lief.’
‘Maar een beetje raar. En aanwezig.’
‘Dat kun je wel stellen.’
‘Ik had je gewaarschuwd. Die ging je helemaal fileren.’
‘Maar ze bedoelde het goed, dat gevoel had ik meteen.’
Hij kuste me. ‘Ze vond je al leuk, had ik je gezegd.’
‘Het ergste was misschien wel die spottende blik van Thijs de hele tijd.’
‘Het was ook wel grappig.’
‘Hij zat me gewoon met zijn blik uit te lachen.’
Joep lachte. ‘Jouw blik op een gegeven moment terug ook naar hem. Dodelijk.’
‘Maar je heb een lieve oma. Raar, maar lief. Hoe ze ook meteen tegen ons deed. “Daar zijn mijn lieve jongens.” Echt lief. Welkom.’
Joep staarde voor zich uit. ‘Dat zei ze echt hé? Jongens.’
Ik knikte.
‘Eerste keer dat ze dat zonder na te moeten denken zo over mij zegt volgens mij.’
Ik glimlachte. Joep kroop tegen me aan.
‘Ik ben blij,’ fluisterde hij.
Ik kuste zijn voorhoofd. Hij keek me aan en kuste me terug. Zijn hand schoof achter op mijn rug onder mijn shirt.
‘Met jou. Met alles. Maar vooral met jou.’
Hij kuste me weer, duwde mijn shirt hoger. Die ging uit. Hij draaide met zijn vinger cirkeltjes om mijn tepels, maakte een driehoek op mijn borstbeen. Trok een lijn naar beneden, trok een halve cirkel onder mijn navel waardoor ik lachte.
‘Ben je nou een gezichtje aan het tekenen?’
Joep grinnikte. ‘Ja.’
Hij kuste mijn buik. Zijn hand peuterde aan de knoop van mijn broek. Hij keek me aan en glimlachte toen hij de rits open trok. Zijn hand verdween erin, ik voelde zijn hand zachtjes kneden. Ik zuchtte, glimlachte terug. Hij pakte hem vast. Lang bleef mijn broek niet meer aan. Hij kroop tegen me aan, mijn vingers gingen achter op zijn rug onder de rand van zijn broek. Hij maakte hem los, trok zijn broek uit. Hij trok aan het dekbed, wurmde het onder ons vandaan en gooide het over ons heen. Hij kroop tegen me aan.
‘Zo wil ik even blijven liggen. Jij. Ik. Dicht tegen elkaar aan.’
Hij kuste me. Wreef zijn neus langs mijn wang.
‘Ik voel me veilig bij jou.’
Ik glimlachte, kuste zijn voorhoofd. Hij grinnikte. Daarna keek hij serieus.
‘Ik wil iets uitproberen.’
‘Wat?’
Hij ging op de rand van het bed zitten, rug naar me toe, trok zijn shirt uit, zijn binder. Hij trok het dekbed weer over zich heen tot aan zijn nek en draaide zich toen pas om. Hij worstelde licht, daarna hoorde ik zijn boxer op de grond vallen.
‘Niet onder het dekbed kijken.’
‘Nee.’
‘Handen niet aan de voorkant… Hoef ik jou niet te zeggen.’
Ik kuste hem. Glimlachte. ‘Nee.’
Ik voelde zijn voet spelen met die van mij. Been tussen die van mij. Ik streelde zijn rug, zijn billen. Hij trok me dichter tegen zich aan, boven hield hij wat afstand, maar ik zat klem tegen zijn buik aan. Hij deed zijn hand er tussen, pakte me vast. Hij trilde.
‘Dit voelt goed, Levy.’
Ik glimlachte. Dat deed het zeker. Hij verraste me weer. Dit was speciaal. We zoenden traag, voorzichtig. Zijn hand ging langzaam op en neer. Ik kneep in zijn billen. Hij pakte mijn heup en trok. Langzaam draaide hij zich op zijn rug, mij bovenop hem. Hij kneep in mijn heupen, duwde me zachtjes naar boven en weer terug. Ik leunde licht op mijn armen, mijn handen in zijn haar. Ik duwde mezelf heen en weer.
‘Op mijn buik,’ fluisterde hij.
Het duurde niet lang. Hij kuste mijn schouder toen ik zachtjes kreunde en trilde. Langzaam kwamen we tot stilstand. Hij draaide ons op onze zij en glimlachte. Hij kroop weer tegen me aan, zijn hoofd half onder het dekbed. Kusjes op mijn borst.
‘Lekker?’
‘Ja,’ fluisterde ik.
Ik zweefde nog half. Voelde me tegen zijn buik. Ik duwde zijn hoofd tegen me aan, kuste hem boven op zijn hoofd.
‘Jij bent zo lief Levy.’
‘Jij ook.’
‘Dit wilde ik je geven.’
‘Joep, dit moet je niet alleen voor mij doen hé?’
Zijn hoofd verdween helemaal onder het dekbed, hij tilde het iets op. Ik voelde zijn hand die me vastpakte, ik wist dat hij keek. Hij grinnikte.
‘Nee, dit is ook gewoon mooi om te zien.’
Ik lachte, voelde zijn hand strelen en voelde dat ik nog lang niet zacht geworden was. Hij kuste me, nam me kort in zijn mond. Ik kreunde. Ik voelde zijn tong, daarna nog een kus. Hij kroop weer tegen me aan, tilde zijn hoofd op en kuste me. Korte zoen. Zo bleven we liggen, af toe doezelden we weg.
‘Moeten we zo niet eens opstaan?’ kuste hij me wakker.
‘Wil ik niet,’ mompelde ik.
‘Hoe laat komen jouw ouders thuis?’
‘Straks.’
‘Ogen dicht, dan ga ik een handdoek zoeken.’
‘Blijf maar liggen,’ zei ik en stond op.
Joep volgde me met zijn ogen. Ik ging naar de badkamer om een handdoek te pakken. Toen ik terug op mijn kamer kwam zat hij op de rand van het bed, dekbed voor zich. Hij keek hoe ik naar hem toe liep. Hij stak zijn hand uit naar de handdoek. Hij trok me naar zich toe, veegde met de handdoek over mijn buik. Hij boog voorover, kuste me op mijn buik en lager.
‘Je bent zo mooi,’ zei hij zachtjes.
Ik streek door zijn haar, kuste hem. Ik pakte mijn kleren bij elkaar en liep naar de deur.
‘Ik ga even naar de badkamer.’
Hij glimlachte. ‘Dit was fijn, Levy.’
© 2021 Oliver
Ik ben altijd nieuwsgierig naar jullie reacties. Klik op de link en laat eens een berichtje achter op het forum of facebook!