Aanvullen (deel 18)

Ik zat in gedachten achter in de auto. Op weg naar Melle. Onze ouders hadden afgesproken. Noah had zin in deze dag, hij ging Mirthe weer zien. Ik wist het nog niet. Ik had nog maar weinig contact met Melle. Heel af en toe appten we naar elkaar, maar dat was alweer een tijdje geleden. We hadden gisteren nog kort geappt over vandaag, maar verder niet veel. Ik had geen idee hoe het met hem ging eigenlijk. Hij ging wel vragen hebben over Joep denk ik. Alsof ik niet wilde weten wat hij allemaal uitspookte. Ik glimlachte. Ik was ook wel weer benieuwd. We reden de stad al in. Mijn vader zocht naar de parkeerplaats, dat kon niet direct bij hun huis. Ze keken de straat rond terwijl ik ze meenam naar het huis.

Melle had een brede grijns toen hij me zag. Nadat we samen even wat gedronken hadden en mijn ouders een rondleiding door het huis kregen bleven Melle en ik op zijn kamer hangen. Deur dicht.
‘Hoe is het?’
‘Goed,’ zei ik.
‘Met Joep?’
Ik grijnsde.
‘Dat gezicht zegt dat er genoeg verhalen zijn.’
‘We hebben verkering.’
‘Wat? Nice!’
‘Uhu.’
‘Hij durft het nu?’
‘Het is heel apart allemaal. Maar ik leer langzaam wat wel en wat niet kan. En hij ook.’
‘Lekker man.’
‘En jij?’
‘Ik ruk me suf.’
Ik lachte. ‘Die ene jongen?’
‘Levy, hou op. Die is zòò lekker. Maar hetero. Niks aan te doen. Maar wat een mooie jongen en wat een lekker lichaam en wat een prima piemel.’
‘Kwijlen?’
‘En de rest. Thimo is echt lekker.’
‘Maar hetero.’
‘Helaas.’
‘En verder?’
‘Mwoh. Ben wel een beetje aan het daten via Tinder en Grindr, maar dat schiet niet echt op.’
‘Niet?’
‘Veel ouderen ook, die het toch proberen. Eén leuke jongen, maar die woonde dan weer een stukje weg en die had geen zin om het vaster te laten worden.’
‘Dus die zie je niet meer?’
‘Twee keer mee afgesproken, maar verder niet.’
Hij zag mijn blik.
‘Wat mee gezoend, af en toe voelen, meer niet.’
‘En op school?’
‘Gaat wel. Leuke mensen, leuke sfeer. Beter dan in Amerika, echt. Maar daar loopt verder niets rond.’ Hij lachte. ‘Ja, op Thimo na dan. Maar jij dan! Ik had het niet verwacht eigenlijk, na al jouw verhalen.’
‘Ik ook niet. Maar het ging steeds verder. Zoenen, knuffelen, hij kwam steeds meer los. En hij was gewoon nieuwsgierig naar alles. En dat liep een beetje uit de hand.’
‘Details, Levy.’
‘Op een gegeven moment zat hij op me, ik had al geen kleren meer aan, deed ie net alsof het zijn lul was.’
‘Jullie hebben naakt in bed gelegen?’
‘Ik. Hij houdt zijn shirt aan, en zijn boxer. Maar toen was ie ineens weg, kwam terug met een handdoek om, ging op me zitten met zijn rug naar me toe en toen wreef hij hem tegen zijn buik aan.’
‘Raar?’
‘Spannend. En opwindend ook. Sindsdien hebben we een relatie. Noemen we het ook zo.’
‘Weten jouw ouders het?’
‘Nog niet. Maar hij komt best vaak bij mij thuis en ik bij hem.’
Melle glimlachte. We hoorden Noah en Mirthe lachen in de kamer naast ons.
‘Hoe is het met Mirthe? Nog een vriendje?’
‘Nee joh, dat duurde niet lang geloof ik. Geen idee wat ze allemaal doet. Volgens mij is er niks op dit moment.’
‘Zal Noah blij mee zijn.’
Melle lachte. ‘Ik ga niet checken hiernaast. Dat wil ik niet weten.’

Noah zat tevreden naast me in de auto. Ik deed mijn ogen dicht. Het was een leuke middag geweest met Melle. Ik draaide me verder in de hoek, voor zover de gordel dat toeliet. Leuke jongen, aardig ook. Als hij dichter in de buurt had gewoond had het er allemaal heel anders uitgezien, dat besefte ik ook wel. Maar dat was niet zo, en ik was meer dan blij met Joep. Ik dacht na. Zou het anders gelopen hebben? Misschien, ik was in het begin met Melle veel verder dan met Joep. Die hield afstand, wat ik helemaal snapte. Maar anders? Dan had ik denk ik toch voor Joep gekozen, als er al een keuze was geweest. Dan had ik waarschijnlijk ook al een relatie met Joep gehad voordat ik Melle opnieuw leerde kennen. Ik zuchtte, deed mijn ogen weer open. Ik keek naar Noah. Die zat flink te appen. Mirthe waarschijnlijk. Of met vrienden over Mirthe. Ik kon het niet zien. Hoefde ook niet. Als er iets was dan hoorde ik het waarschijnlijk vanzelf wel. Van Melle als hij wat hoorde van Mirthe. Noah zelf zou me niets laten merken. Ik appte naar Joep. Even laten weten dat ik alweer onderweg was. Ik ging hem dinsdag weer zien. Hij appte vrij snel terug, vroeg of ik me gedragen had, met een knipoog. Ik kon er om lachen, ik snapte hem wel. Gewoon als grap, hij vertrouwde me gewoon.
‘We hadden het nog over het volgende weekend,’ zei mijn moeder ineens.
‘Is dat alweer?’ vroeg Noah.
‘Nee, duurt nog even, maar we moeten wel weer gaan plannen zo langzamerhand. We hadden het er over om weer naar dezelfde plek te gaan.’
‘Saai,’ was de reactie naast me.
‘Het was wel een ideaal huis. Maar je hebt gelijk, dat vonden wij ook.’
‘Wanneer is het?’ vroeg ik.
‘Weten we nog niet precies.’ Ze keek even achterom naar mij. ‘Niet het exacte weekend in ieder geval.’
‘Als ik het maar op tijd weet voor het werk.’
‘Gaan we regelen jongen.’
Ik deed mijn ogen weer dicht. Nog ruim een uur rijden. Wat een afstand. Gelukkig woonde Joep dichterbij.

‘Weekend overleefd?’ vroeg Tessa.
Ik knikte. ‘Naar Melle geweest.’
‘Oe…’
Ik grijnsde. ‘Nee, Tes.’
Adam keek vragend. ‘Melle?’
‘Knappe jongen,’ zei Tessa.
‘En Joep dan?’
‘Geen problemen met Joep,’ zei ik.
‘Gelukkig.’
‘Dus niets gebeurd met Melle.’
‘Maar knappe jongen?’
‘Zeker.’
Tessa grijnsde. ‘Melle is even kort zijn rukbuddy geweest.’
‘Tes!’
Adam lachte. ‘Stiekem ben jij ook een slettebak hè?’
‘Ey! Dat was nog voor Joep.’
‘Ik ben zo blij dat je het uitgemaakt hebt met mij toen.’
‘Het was na jou, Adam, niet jaloers worden.’
Hij lachte. ‘Blijf maar bij Joep jij.’
‘Jij vindt hem echt oké hè?’
‘Ja, leuke gast. Apart.’
‘Apart?’
‘Ik weet niet. Af en toe rustig, verlegen bijna, maar aan de andere kant is hij ineens heel grappig en uitgelaten.’
Ik glimlachte. ‘Dat is Joep.’

‘Mo, Levy, hebben jullie even?’
We liepen met Martin mee naar zijn kantoor.
‘Komende week komt er nog een nieuwe.’
‘Nog eentje?’
‘Ja, kunnen we wel gebruiken. Zeker nu er iemand weg gaat.’
‘Weg?’ vroeg Mo. ‘Echt?’
‘Ja, David heeft nog eens nagedacht.’
Mo lachte. Ook ik was opgelucht.
‘Dus. Ik wil Anthony nu met jouw meesturen, volgens mij kan hij zijn draai wel vinden bij de vers. Daar kan ik hem wel gebruiken nu David weg is.’
‘Cool.’
‘Dat betekent dat jij volgende week een nieuwe krijgt Levy.’
‘Prima.’
Mo was verbaasd. ‘Is ie meteen weg? Geen uitwerktijd?’
‘Nee, dat leek me beter.’
‘Nice.’
‘Dat dacht ik al dat jullie dat zouden vinden.’
Mo lachte toen we de winkel in liepen.
‘Mooi man, eindelijk.’
‘Goed nieuws inderdaad. Ik denk dat je het wel gaat rooien met Anthony.’
‘Zeker weten.’
Ik glimlachte, liep naar Joep.
‘Volgende week weer een nieuwe.’
‘Alweer?’
Ik grijnsde. ‘David is weg.’
‘Echt? Lekker dan. Ik was altijd op mijn hoede met die gek.’
‘Wie niet? Anthony gaat meet met Mo mee, wij krijgen een nieuwe.’
Joep veerde een beetje op zijn voeten toen hij zijn kar verder duwde.

‘Levy,’ zei Joep toen hij op mijn kamer tegen me aan kroop, ‘mijn ouders beginnen vragen te stellen.’
‘Over?’
‘Over ons.’
‘Vermoeden ze wat?’
‘Ik denk het.’ Hij pakte me steviger vast. ‘Ik heb het ook wel heel erg vaak over jou, het gaat opvallen.’
Ik grinnikte. ‘Ik vraag me eerlijk gezegd ook af wat mijn ouders denken.’
‘Thijs heeft het allang door volgens mij.’
‘En oma?’
Levy lachte. ‘Je gaat dood als die het te weten komt.’
‘Maar wat doen we er mee?’
‘Ik heb geen zin om er een of ander speciaal ding van te maken. Geen datum prikken van “nu gaan we het officieel bekend maken” of zoiets.’
‘Nee. Maar ze mogen het weten van mij.’
Joep kuste me. ‘Van mij ook.’
Hij was knuffelig, bleef tegen me aan hangen tot we dicht tegen elkaar op bed lagen. Toen hij naar huis ging pakte hij me bij de deur weer vast. We zoenden. Tot we de deur van de keuken hoorden. We stonden net op tijd weer los van elkaar.
‘Tot ziens Joep,’ glimlachte mijn moeder vrolijk.

Alsof ze het wist, dat we het over haar hadden gehad. Joep’s oma kwam het gangpad in lopen waar ik stond te werken.
‘Hé hallo,’ zei ze vrolijk.
‘Hallo.’
‘Levy toch?’
‘Ja,’ lachte ik. Ik keek rond maar zag Joep nergens. ‘Hij is achter in het magazijn denk ik.’
‘Geeft niet, er moet gewerkt worden tenslotte.’
Ik glimlachte. ‘Ik zal zeggen dat u geweest bent.’
‘Ja, doe dat. Dag,’ zei ze vrolijk.
Ze duwde haar karretje weer verder terwijl ik haar na keek.
Ik kwam Joep weer tegen toen ik wat ging drinken.
‘je krijgt de groeten van je oma. Je hebt haar net gemist,’ lachte ik.
‘O nee, was ze er weer?’
‘Yup. Ik heb gezegd dat je achter was.’
Hij keek even of we alleen waren. ‘Hoe noemde ze me?’
‘Niet. Gaf ik haar de kans niet voor.’
Joep grijnsde. ‘Krijg ik wel weer te horen.’
‘Wat?’
‘Dat ze jou gesproken heeft. Laatst begon ze ook weer over jou. Dat je zo’n aardige leuke lieve jongen was.’
Ik lachte.
‘Lach maar. Je had die dubbelzinnige gezichten van mijn ouders moeten zien.’ Hij pakte wat te drinken en ging lachend tegenover me zitten. ‘Oma ziet je helemaal zitten.’
‘Gelukkig jij ook,’ grijnsde ik.
Joep staarde voor zich uit. ‘Als ze er thuis weer opmerkingen over maken dan ga ik het gewoon vertellen.’
Ik glimlachte. ‘De beste manier denk ik.’
Mo kwam binnen lopen. Ander onderwerp.

Ik kreeg een duw tegen mijn rug terwijl ik op mijn hurken zat. Ik keek om en keek in het lachende gezicht van Adam.
‘Nee hè?’ lachte ik. ‘Alsof ik jou al niet vaak genoeg op school zie.’
Ik ging ondertussen door met aanvullen. Joep stond vlakbij. Hij lachte, die had Adam waarschijnlijk aan zien komen.
‘Hey Joep.’ Hij stak zijn vuist uit, Joep stootte die van hem er tegenaan.
Adam keek naar beneden. ‘Hij werkt echt door.’
‘Ja,’ antwoordde Joep nuchter. ‘Het valt niet tegen.’
Ik stond op en rekte me uit. ‘Braaf boodschappen aan het doen?’
‘Even wat halen.’ Hij gaapte.
‘Nee, en dan ben ik lui,’ grijnsde ik. ‘Nou, aan de kant, ik moet er even bij.’
‘Haast?’
‘Nee, veel vandaag. En ik wil op tijd naar huis.’
‘Ik heb zin om naar de film te gaan.’
Ik keek naar Joep. Die glimlachte.
‘Met wie?’ vroeg ik.
‘Hebben jullie zin? Ik kan Jayden bellen.’
Joep haalde zijn schouders op. Ik merkte meteen dat hij dat niet zag zitten.
‘Ik denk die wil weer een double date met Tessa erbij,’ lachte ik.
Adam viel even stil.
‘Adam? Hallo?’
‘Ja… Kan ook.’
Ik zag Joep achter Adam staan, hij lachte en knikte.
‘App jij d’r even? Ik ben nog even druk.’
‘Ow. Ja. Is goed.’
‘Nice, laat maar even weten.’
Adam ging uit de weg staan, telefoon in de hand.
‘Ze kan niet. Of we volgende week kunnen.’
Ik keek naar Joep. ‘Kun jij volgende week?’
‘Ja hoor.’
‘Is goed,’ zei ik tegen Adam. ‘Doe haar de groeten van mij.’
Hij typte weer op zijn scherm. ‘Ze zegt hallo terug.’
‘We spreken het deze week wel verder af.’
‘Hoe lang moet je nog?’
‘Uurtje denk ik.’
‘Werk ze nog. Zie je maandag. Zie je volgende week Joep.’
We keken hem na en schoten tegelijk in de lach.
‘Zei het je toch?’ zei Joep spottend.

Joep zuchtte toen we naar buiten liepen.
‘Moe?’
‘Gaat wel.’
‘Als die nieuwe straks ingewerkt is hebben we het weer wat rustiger.’
Joep pakte zijn fiets en reed naast me weg.
‘Moet ik het Adam vertellen?’ vroeg hij ineens.
‘Jouw keus. Hoezo?’
‘Ik kwam hem laatst ook al een keer tegen. Jij hoefde niet te werken. Ik vind het echt een relaxte gast. Ik ben jouw vriendje, dus ben ik nu ook een vriend van hem. Dat gevoel geeft hij je echt. Ik voel me dan schuldig dat ik iets verborgen voor hem hou of zo.’
‘Kan ik me voorstellen. Maar dat is echt jouw keus of je het wil vertellen of niet.’
Hij zuchtte. ‘Af en toe heb ik er moeite mee om steeds maar weer geheimen te hebben. Net als onze ouders.’
‘Vertellen we vanzelf wel een keer.’
‘Jawel, maar dit ook met Adam. Alsof ik niet eerlijk ben tegen hem.’
‘Ik snap je.’
‘Als hij vragen gaat stellen dan mag jij het hem ook vertellen hoor.’
‘Die gaat geen vragen stellen, die heeft het echt niet door.’
‘Nou ja, ik zie wel.’
‘Net als onze ouders, als ze een opmerkingen of zoiets plaatsen, dan is het nog tijd genoeg.’
‘Ja.’
Hij remde af. Hij moest linksaf, ik nog iets verder. Hij stopte en keek me aan.
‘Ik wil nog een kus,’ grijnsde hij.
Die kon hij krijgen.
‘Zie je vanavond.’
Hij glimlachte. ‘Tot vanavond.’

‘Levy?’
Ik hing mijn jas op, keek de kamer in.
‘Hoe was het?’
‘Druk. Ik ga zo even douchen.’
‘Ik heb weer wat gevonden denk ik.’
‘Wat?’
‘Voor het studieweekend.’
Ze wees naar haar laptop.
‘Losse huisjes?’
‘Ja, zoiets groots kon ik niet vinden. Of het stond helemaal alleen, zonder verder faciliteiten erbij. Zwembad is toch wel een must.’
‘Leuk, zo te zien.’
‘Ze zijn zo te boeken dat ze een beetje bij elkaar staan, dus buiten kunnen we gewoon met zijn allen bij elkaar zitten.’
‘Moet het wel lekker weer zijn.’
‘Dan nog. Als we een paar grotere huisjes huren hebben we ruimte zat. Alsof Melle en Noah en jij nog bij de ouders willen blijven zitten de hele avond. Net als Mirthe, Bram en zo… Jullie zijn ondertussen wel oud genoeg.’
‘Ik ga niet babysitten.’
Ze lachte. ‘Hebben die nog een babysitter nodig dan? De kleintjes blijven bij ons. Komt wel goed.’
‘Is ook weer zo.’
‘Jij en Noah ieder een eigen kamer, ook wel ideaal toch?’
‘Afgelopen keer ging ook goed.’
Ze glimlachte en keek naar me.
‘Wat kijk je?’
‘Ik zat te denken, wil Joep niet mee?’
‘Joep?’
‘Levy…’ zei ze spottend.
‘Wat?’ vroeg ik onzeker, maar ik had allang door wat ze bedoelde.

© 2021 Oliver

Ik ben altijd nieuwsgierig naar jullie reacties. Klik op de link en laat eens een berichtje achter op het forum of facebook!