Tessa keek me met grote ogen aan. ‘Nee!’
Ik grijnsde. ‘O jawel.’
‘Jullie hebben…?’
‘Uhu.’
‘Heb je een foto?’
‘Tess, ik heb geen foto van zijn lul gemaakt.’
‘Nee gek, van hemzelf. Toen ik je belde zat hij wel heel ver weg.’
Ik besefte ineens dat ik geen foto van hem had. ‘Nee, heb ik niet.’
‘Maar jullie hebben echt…?’
‘Yup.’
‘Hoe dan?’
‘Gewoon, met de hand,’ grinnikte ik.
‘Ja, duh. Maar hoe kwam het?’
‘Het was raar allemaal. Joep stuurde me een appje met een foto van het magazijn, begint mijn moeder aan iedereen te vertellen dat hij transgender is. En later begon Melle vragen te stellen.’
‘Is hij ook…?’
‘Nee, maar… Laat maar.’
‘O nee, nou vertel je ook door.’
Ik zuchtte. ‘We kregen het over zwemmen, dat Joep dat lastig vindt, en dat hij sinds kort ook een packer heeft, en soort bult voor in zijn broek zeg maar.’
Ik zag Tessa’s wenkbrauwen omhoog gaan.
‘Dus we hadden het erover dat hij zo’n ding heeft en mij vooraf om advies had gevraagd, over hoe dat voelde en zo, dat Joep dat wilde weten en dat ik…’ Ik hield ineens op met praten.
‘En dat jij wat?’
‘Niks.’
‘Levy,’ zei ze bijna bestraffend, ‘heb je Joep toen laten voelen?’
Ik zei niets, maar ze kon het aan mijn gezicht wel zien.
‘Echt?’
Ik knikte. Tessa lachte.
‘Levy, Levy…’
‘Ja, sorry.’
‘Was het lekker?’
‘Zeker wel.’
‘En nu die Melle?’
‘Hij was jaloers, zei hij. Ik was verbaasd, Tessa. Maar het was lekker.’
‘En nu?’
‘Weet ik veel. Hij heeft me naderhand toen ik thuis was nog geappt. Verder niets.’
‘Zou je meer willen?’
‘Het is een leuke jongen Tess, maar hij woont wel een eindje weg.’
‘Nou en?’
‘Tess…. Laat gaan. Ik zie het wel. Ik weet niet wat ik wil denken.’
Ik wist het echt niet. Melle was leuk, mooie jongen om te zien. Prima piemel ook. Maar dat maakte allemaal niet uit. Geen idee wat hij verder van mij vond. Hij was nieuwsgierig, maar verder liet hij me niet echt merken dat hij me leuk vond. Voor meer dan. Ik wist het echt niet.
‘Wie weet, Levy.’
Ik haalde mijn schouders op.
‘Is Joep leuker?’
‘Tess… Ja. Die ken ik al langer, dus ja, die is leuker. Denk ik. Weet ik veel. Ik ken Melle amper.’
‘Volgens mij moet je daar nog eens mee afspreken.’
‘Als hij verhuisd is.’
Tessa keek me aan.
‘Hij woont nu tijdelijk in een vakantiehuis, over een maand is zijn huis pas klaar.’
‘Dan kun je toch wel blijven appen, een keer afspreken?’
‘Ja, Tessa. Ik zie wel.’
Mijn telefoon trilde. Ik keek en lachte. Melle had me een foto gestuurd van de slaapkamer, twee lege afgehaalde bedden.
“Netjes achter gelaten.”
Ik glimlachte en typte snel wat terug. “Goed bezig.”
“Alsof er niets gebeurd is.” Met een knipoog.
“Lol! Nooit sporen achterlaten.”
“Was gaaf weekend Levy.” Met een kus.
Ik bloosde, wat Tessa meteen zag.
‘Wat was dat?’
Ik liet de foto zien. ‘Een lege slaapkamer.’
‘Daar is het gebeurd?’
‘Uhu,’ grijnsde ik.
Joep was vrolijk toen ik hem weer zag.
‘Pak jij die maar,’ zei hij toen ik binnen kwam.
Ik keek, zag wat er in stond. ‘Hallo…’
‘Goedmaken voor afgelopen zaterdag. Doe je best.’
Hij keek me uitdagend aan, lachte.
‘Volgende keer dat jij eens een vrije dag neemt ben jij zo de lul hè?’
Joep lachte, pakte een andere kar en liep er mee de winkel in. Mo keek me aan en grijnsde. Ik lachte, pakte de volle kar en duwde hem naar de klapdeuren.
Toen ik halverwege het aanvullen uit die kar was kwam Joep voorbij met zijn lege kar.
‘Schiet eens op man.’
Ik lachte. Hij kwam zonder kar terug en hielp me.
‘Hoe was het weekend?’
‘Leuk.’
‘Toch wel?’
Ik lachte. ‘Het viel wel mee. Vertel ik je nog wel.’
Joep keek onderzoekend.
‘Ik had je verteld dat er vroeger altijd een jongen bij was die net zo oud was als ik?’
‘Uhu.’
‘Die was er weer, deze keer.’
‘En dat was gezellig?’
‘Ja, dat was gezellig,’ grijnsde ik.
‘Was het een lekker ding?’
‘Hij ziet er niet verkeerd uit.’
‘Nice.’
Ik trok een doos uit elkaar en vouwde hem plat.
‘Maar wat is de kans dat zo iemand ook homo is,’ ging hij verder.
‘Dat is hij wel, denk ik.’
‘Denk je?’
‘Weet ik wel zeker,’ grijnsde ik.
‘Is er nog wat gebeurd?’
Ik knikte, glimlachte.
‘Damn.’
Ik keek even rond, het was nog best druk.
‘Ik vertel het je nog wel een keer.’
Joep lachte. ‘Ik wil alles weten.’
Ik keek verder het gangpad in en schrok. Was dat Mitchel? Ja, dat was hem echt.
‘Wat kijk je?’
‘Ik zie iemand waar ik even helemaal geen zin in heb.’
Joep keek meteen rond. ‘Wie?’
‘Ja, ga kijken gek,’ grinnikte ik.
Joep lachte en keek nog een keer.
‘Die met die rode jas.’
‘Met die hippe schoenen?’
‘Ja, die.’
‘Waar ken je die van?’
‘Een keer mee gedate. Ik heb je toch ooit verteld over die jongen van de vele appjes?’
Joep lachte. ‘Oké, die. Is hij dat?’
‘Ja. Werd er een beetje gek van.’
‘Vijftig appjes op een dag en zo?’
‘Honderd.’
Hij zag me, kwam naar ons toe.
‘Hey, Levy, werk jij hier?’
“Nee, ik loop voor mijn lol in een jasje van de supermarkt rond en een kar,” dacht ik.
‘Ja,’ glimlachte ik.
‘Hoe is het?’
‘Goed. Aan het werk,’ lachte ik, ‘maar verder alles onder controle.’
Ik zag Joep kijken. Hij ruimde de laatste doos leeg.
‘Tijdje geleden. Zin om nog eens een keer wat af te spreken?’
‘Eh, ben een beetje druk,’ zei ik weifelend.
Joep pakte de kar. ‘Zie je zo in het magazijn.’
‘Is goed,’ zei ik.
Joep knipoogde zodat Mitchel het kon zien, kneep een keer zachtjes in mijn bil en liep weg, maar niet voordat hij Mitchel nog een keer strak aangekeken had.
‘Heel druk zie ik,’ zei Mitchel.
‘Ja, beetje wel.’ Ik kon het niet tegenhouden om te grijnzen.
‘Nou, zie je nog wel eens.’
‘Ja,’ zei ik.
Ik gebaarde naar de klapdeuren. ‘Ik moet weer naar het magazijn.’
‘Ja, oké. Nou, doei.’
‘Doei,’ zei ik en draaide om.
Meteen door de klapdeuren zag ik Joep staan, brede grijns op zijn gezicht.
‘Idioot,’ lachte ik.
‘Wat?’
‘Ik wist niet dat je zo snel jaloers was.’
Hij bloosde.
‘Kom, we gaan wat drinken,’ probeerde ik er omheen te praten.
Hij stond naast mijn kluisje, pakte er wat te eten uit. Ik keek, bijna zonder dat ik er erg in had. Hij rekte zich uit. Ik grijnsde.
‘Je kunt er ook mee werken, zie ik.’
Hij keek even snel naar beneden en bloosde toen weer.
‘Netjes,’ glimlachte ik.
Hij lachte. ‘Zeker.’
‘Waar heb je die gast eigenlijk leren kennen?’ vroeg hij toen we zaten.
‘Via internet. Daarna een keer mee afgesproken. Leuke gast wel hoor, maar hij bleef berichtjes sturen, bleef maar zeuren om heel snel een tweede date.’
‘Wel een compliment toch?’
‘Jawel, maar hij appte wel heel erg veel.’
‘Je keek net heel moeilijk, toen hij naar je toe kwam.’
‘Dank je voor de hulp net.’
Joep grijnsde. En bloosde weer.
Het was warm buiten toen we klaar waren met werken en gingen. Joep liep nog even de winkel in.
‘Ben zo terug.’
Niet veel later kwam hij terug met twee flesjes cola.
‘Hebben we wel verdiend.’
We reden samen weg, bij het park stuurde hij naar een bankje.
‘Kom, zitten.’ Hij gaf me een flesje. ‘En nu ga je me alles vertellen over die jongen afgelopen weekend.’
‘Wat wil je weten,’ zei ik na een slok.
‘Alles. Hoe heet ie?’
‘Melle.’
‘En? Wat is er gebeurd? En hoe?’
‘Na het zwemmen. We kwamen terug, hij sliep bij mij op de kamer. Ik had mijn zwembroek nog aan, ik ging naar boven om wat anders aan te trekken en hij liep mee. En dat werd kijken. En daarna voelen. En trekken.’
Joep grijnsde.
‘Het ging snel, en we werden gestoord door Noah.’
Joep lachte. ‘Hij heeft jullie betrapt?’
‘Net niet. Vlak voor de deur open ging had ik net weer een boxer aan en hij ook. Hij kon nog net zijn handdoek op de grond gooien waar… Nou ja, waar het op de grond gevallen was.’
‘Jullie zijn ook klaar gekomen?’
‘Uhu.’
‘Damn. Ik ben zo jaloers nu.’
‘Sorry.’
‘Nee gek, groot gelijk. Jij gaat even een weekendje weg, en zomaar uit het niets kun je ineens met een leuke jongen zoenen en rukken.’
‘We hebben niet gezoend.’
Joep lachte. ‘Gewoon meteen naar de piemel? Toe maar.’
‘Het was de situatie op een of andere manier.’
Joep nam een slok. ‘Zonder zoenen.’
‘Zonder zoenen. Was dat maar waar zeg.’
‘Ik ben zo jaloers.’
Dat zei hij zonder te lachen. Ik zag hem zuchten, hij hing tegen de leuning van het bankje, staarde voor zich uit.
‘Jij was eerder met het voelen aan een piemel dan ik hoor.’
‘Hallo, jij hebt hem helemaal vastgehad bij hem. Gezien. En je hebt met hem in één bed geslapen, of waren het twee aparte bedden?’
‘Eén.’
‘Is er toen niets meer gebeurd?’
‘Het was de laatste dag, daarna moest ik naar huis.’
‘Maar je hebt wel met hem geslapen.’
‘Dat was een hel. Zeker de tweede nacht. Ik heb nog een hele tijd naar hem liggen kijken toen hij al sliep. Dekbed half van hem af, alleen boxer aan…’
Joep kreunde lachend. ‘Dat lijkt me zo lekker.’
‘Was het ook wel, maar toen wist ik nog niet wat er daarna zou gebeuren die middag.’
‘Wanneer zie je hem weer?’
‘Geen idee. Hij woont nu tijdelijk in een vakantiehuisje, tot hun huis klaar is. Hij is net verhuisd vanuit Amerika.’
‘Je hebt toch wel zijn nummer?’
‘Jawel. Weet je, ik heb geen idee wat hij er verder van denkt. Hij baalde als een stekker dat hij verhuisd is, had daar net een jongen leren kennen wat misschien wel meer zou kunnen worden en toen ineens weg moest. Dit gebeurde ineens. Meer niet. En Noah kwam binnen, dus toen was het moment wel meteen over zeg maar.’
‘Bel hem. Appen, weet ik veel.’
‘Ik zie wel.’
‘Zou je meer met hem willen?’
‘Geen idee.’
‘Doe normaal, je hebt een leuk weekend gehad met hem, hij zag er leuk uit zei je. Dat moet je proberen Levy.’
Ik glimlachte. Hij had wel gelijk. Ik keek naar hem, naast me. Die uitdagende blik, pretoogjes.
‘Misschien wel.’
‘Zoenen, samen rukken als een idioot. Ik zou het wel weten.’
Ik grinnikte.
‘Nou ja, bij wijze van spreken dan,’ hoorde ik naast me.
Ik keek, hij zuchtte, leunde met zijn armen op zijn knieën, keek strak voor zich uit.
‘Als ik niet zo moeilijk zou doen altijd.’
‘Hey…’ zei ik.
‘Nee, ik kan het gewoon niet. Wil wel, maar ik sla meteen dicht.’ Hij ging weer recht zitten met een dreun van zijn rug tegen de leuning. ‘Af en toe baal ik van mezelf, weet je dat.’
‘Joep, kom op.’
‘Nee,’ zei hij fel. ‘Ik durf gewoon niet. Verkramp gewoon.’
‘Is het ook niet vertrouwen van die ander dan?’
Hij haalde zijn schouders op, staarde naar het flesje in zijn handen. Ik naar hem, aaide een keer door zijn haar. Hij trok kort met zijn hoofd, bleef toen weer rustig zitten. Ik boog me naar hem toe en kuste zijn wang. Hij glimlachte geforceerd, keek me aan. Die blik van hem. Ook hoe hij naar Mitchel keek toen die bij me stond. Hij lachte wel om wat er met Melle gebeurd was, maar die ondertoon… Ik zat vlak naast hem, hij bleef me aankijken. Die blik. Ging het vanzelf? Ik had geen idee, maar ik boog me voorover en kuste hem. Met grote ogen kuste hij me voorzichtig terug. We zoenden, kort. Zijn hand drukte tegen mijn borst, hield me een stukje van zich af.
‘Ik kom niet dichterbij,’ fluisterde ik.
Daarna zoenden we echt. Zijn schoen was het enige dat ik aanraakte, met mijn voet. En zijn wang met mijn hand. Hij duwde zijn hand door mijn haar, mijn hoofd dicht tegen zijn gezicht aan. Kort daarna keek hij me diep in mijn ogen aan. Hij ademde zwaar.
‘Hier ga jij die Melle helemaal mee inpakken,’ probeerde hij grappig te doen.
Ik grinnikte. ‘Goede leerschool dit.’
Hij glimlachte, kuste me. Hij had zijn hand weer tegen mijn achterhoofd en trok mijn hoofd weer naar zich toe. Hij kuste me, likte langs mijn lippen. Ik liet hem maar al te graag toe. Mijn hele been drukte tegen die van hem, mijn hand lang in zijn nek. Ik voelde zijn hand op mijn been, hij kneep. Ik kreunde zachtjes, hij kneep nog een keer en ging toen een stukje naar boven. Daar stopte hij, ruim op tijd. Hij kneep weer, zachtjes. Ik kneep in zijn nek, ik wilde hem nu helemaal niet meer loslaten. Zoenen werd een kus, werd weer zoenen. We hadden geen idee meer van onze omgeving. Ik voelde alleen nog maar Joep. Hij zuchtte, keek me weer aan. Strakke blik. Wat was dit? Ik voelde nu veel meer dan bij Melle.
‘Ik heb aan deze leerschool genoeg,’ glimlachte ik terwijl ik hem aankeek.
‘Melle kan je nog veel meer leren.’
‘Joep…’
‘Levy, nee. Ik kan dit niet. Ik moest eerst nog een hoop overwinnen voor ik ook maar aan zoiets als een relatie kan gaan denken.’
‘Ik heb geduld.’
‘Nee, ik kan dit niet.’
‘Je hoort mij niet klagen na dit.’
‘Levy, je bent heel speciaal, en ik vind dit te gek, maar het maakt me nerveus. Ik vind het tof dat ik dit met jou kan uitproberen, maar meer kan ik niet.’
‘Snap ik wel, maar…’
‘Ik kan het niet, Levy. Ligt niet aan jou, ligt helemaal aan mij. Ik ben er gewoon nog niet klaar voor. Ik hoop dat je dat snapt.’
‘Ik snap het wel.’
‘Dank je wel. Niet boos worden wat ik nu ga zeggen, maar…’ Hij zuchtte. ‘Stiekem hoop ik dat het echt iets wordt met jou en die Melle. Dat geeft me rust in mijn kop, dat ik daar niet over na hoef te denken.’
Ik staarde voor me uit.
‘Sorry.’
‘Nee, ik snap je wel,’ zei ik.
Hij gaf me een kus op mijn wang, stond daarna op. We reden zwijgend verder. Op de kruising stopten we.
‘Zie je zaterdag.’
Ik knikte. Joep keek even rond, kuste me daarna snel.
‘Dank je wel, Levy, echt.’
Daarna was hij weg.
© 2021 Oliver
Ik ben altijd nieuwsgierig naar jullie reacties. Klik op de link en laat eens een berichtje achter op het forum of facebook!