Ik lag nog lang na te denken toen ik in bed lag. Indrukwekkend. Ik bewonderde de manier waarop hij er mee omging. Knap van hem. We hebben nog best lang zitten praten, maar niet alleen daarover. Op een gegeven moment merkte ik dat hij het gesprek er van weg wilde draaien. Hij begon ook vragen over mij te stellen. Hoe ik bij mezelf ontdekte dat ik op jongens viel. Of mensen op school het wisten. Hoe mijn ouders hadden gereageerd en mijn broertje. We waren lachend tot de conclusie gekomen dat we allebei toffe ouders en broers hadden. Toen ik naar huis ging bedankte hij me nog een keer, waarna hij me een knuffel gaf. Handen tegen mijn zij, zijn voorhoofd tegen mijn schouder. En een voorzichtige snelle kus op mijn wang. En daar kon ik maar slecht van in slaap komen.
Het was veel te lekker weer om naar school te gaan. Ik had nog wel een jas aan, maar waarom eigenlijk? Aan het einde van de straat had ik die al half opengetrokken. Adam zat vlak bij de fietsenstalling op het muurtje, samen met Jayden. Ik ging er bij zitten. Adam sloeg even een arm om me heen.
‘Hay, vriendje van me.’
‘Schei uit,’ grinnikte ik.
Jayden keek naar ons. ‘Mis ik iets?’
‘Nee,’ zei ik.
Adam trok een pruillip. ‘Maak je het uit?’
‘Ja.’
Ik lachte, Jayden bleef ons vragend aankijken.
‘En toch mis ik iets.’
‘Je mist niets Jayden.’
‘Mag ik het vertellen Levy? Ik vind het eigenlijk best hilarisch.’
Ik grijnsde. ‘Je doet maar.’
‘Ik heb een jongen jaloers gekregen omdat die dacht dat ik iets met Levy had.’
‘Echt?’
Ik lachte. ‘Ja, rare gast. Hij had ons gezien toen we naar de film zijn geweest. Hij bombardeerde me bijna plat met appjes daarna.’
‘Echt jaloers?’
‘Daar leek het wel flink op ja. Ik werd er in ieder geval gek van.’
Tessa kwam aanlopen.
‘Hey jongens, alles goed?’
‘Niet echt, Levy heeft het net live uitgemaakt met Adam. Waar ik bij zat gewoon.’
Tessa keek met grote ogen naar ons. ‘Wat?’
Adam trok zijn pruillip weer. ‘Ja, zomaar, vanuit het niets. Zeg er eens iets van Tessa, dit kan hij niet maken. Hij komt aanlopen, doet écht héél afstandelijk en maakt het zomaar uit.’
Ik lachte.
‘Levy?’ vroeg Tessa bijna bestraffend.
‘Wat? Het is zo’n dramaqueen, om gek van te worden.’
Adam bleef in zijn rol. ‘Nou!’
‘Dit bedoel ik.’
Tessa lachte, maar snapte er nog steeds weinig van.
‘We hadden het over die Mitchel. Dat die dacht dat Adam mijn vriendje was.’
Ze lachte. ‘O, dat.’
‘Ja, en nou dacht Adam dat zelf ook, dus dat heb ik maar even rechtgezet.’
Adam mokte. ‘Bruut.’
Tessa lachte. ‘Jij? Homo? Laat je nakijken Adam. Echt niet.’
‘Waarom zou dat niet kunnen?’
‘Jij bent een billenman, Adam, ik zie je altijd kijken. En Levy heeft geen kont.’
‘Hé!’ protesteerde ik.
‘Nee Levy, sorry. En hij heeft een piemel Adam, dat vind jij helemaal niks.’
‘Hm, ja, dat is wel een nadeel ja.’
‘En andersom,’ lachte Jayden, ‘homo’s gaan voor de piemels, dus jij maakt weinig kans Adam. Met dat pinkje van je.’
‘Hé, hé, hey!’
‘Wat?’
‘Is het de landelijke “roast Adam” dag ofzo?’
Ik grijnsde naar Tessa. ‘Zie je? Dramaqueen eerste klas.’
Adam lachte, sloeg me tegen mijn hoofd. Ik staarde even voor me uit na die opmerking van Jayden. En dacht meteen aan Joep. Hoe zou hij deze grap beleefd hebben? We stonden op om naar binnen te gaan. Ik liep naast Tessa naar binnen en trok even aan haar arm.
‘Tessa? Heb jij vanmiddag tijd?’
‘Wat?’ Ze zag dat ik serieus keek. ‘Toch niet echt iets met Adam?’
Ik glimlachte. ‘Nee, gek. Nee, Joep.’
‘Is er iets gebeurd?’
‘Dat kun je wel zeggen ja. Maar niet wat je denkt.’
‘Vertel op,’ zei ze nieuwsgierig terwijl ze haar jas uittrok.
‘Nee, dit is echt even een ding. Dat ga ik je niet zomaar vertellen hier.’
‘Jezus, Levy, maak het nog spannender. Je weet dat ik hier niet tegen kan. Nou laat het me niet los. Nou kan ik me de hele dag niet concentreren.’
Ik grijnsde. ‘Je begint op Adam te lijken, dramaqueen.’
Ze lachte. ‘Zie je straks.’
Ik ging het haar toch gewoon vertellen. Ten eerste omdat ze te vertrouwen is, en ik moest ook gewoon mijn verhaal kwijt. Maar Joep had ook verteld dat hij het op school verteld had, dus echt een compleet geheim was het nou ook weer niet. Ze stond al klaar met haar jas aan toen ik naar mijn kluisje liep. Ik had niet anders verwacht. In de pauzes had ze nog wel gevraagd wat er nou was, maar er waren steeds anderen bij, of dicht in de buurt. Dit moest echt even apart.
‘Waar gaan we heen?’
‘Weet ik niet. Niet naar mijn huis in ieder geval, Ik denk dat Noah al thuis is.’
‘Hm, bij mij thuis gaat ook niet, het is mijn moeders part-time dag. Die gaat niet snappen dat wij ineens naar mijn kamer gaan met de deur dicht.’
Ik lachte. ‘De stad in?’
Tessa. ‘Daar, het winkelcentrum.’
Ik vond het best. We liepen samen door de supermarkt en kochten twee blikjes. We zochten een rustig bankje.
‘Vertel,’ was het eerste wat ze zei.
‘Ik zal maar gewoon met de deur in huis vallen denk ik,’ zei ik voor me uit.
‘Is het zo erg?’
‘Hij is transgender.’
‘Wat?’
‘Je hoorde me wel. Joep is transgender.’
‘Als in: hij voelt zich een meisje, of als in: geboren als meisje en is nu een jongen?’
‘Dat laatste.’
‘Jezus. Die zag ik niet aankomen. Had je een vermoeden?’
‘Absoluut niet. Ik viel om toen ik het hoorde.’
‘Knap dat hij je dat verteld heeft.’
‘Nou, zo is het niet gegaan. Zijn oma kwam in de winkel en die noemde hem bij zijn meisjesnaam. Ik schrok me rot, vooral omdat ik Joep helemaal zag verkrampen. Hij hield zich rustig, maar hij was ineens wel snel met opruimen en daarna was hij ook meteen weg. Nog een geluk dat we al bijna klaar waren.’
Tessa keek me met open mond aan. ‘Ook lekker handig en lomp van die oma…’
‘Joep heeft me nog wel uitgelegd hoe ze is. Ze is een beetje apart.’
‘Heb je hem nog gesproken naderhand?’
‘Ik ben hem achterna gegaan toen hij naar buiten ging een daarna ben ik ’s avonds nog bij hem thuis geweest. Veel gepraat.’
‘Nice. Ik kan er nog steeds niet over uit dat die oma het er blijkbaar niet mee eens is en dat ze gewoon stug blijft volhouden dat het een meisje is.’
‘Dat is het niet. Het is heel raar. Ze accepteert het helemaal, ze blijft alleen vergissingen maken met zijn naam. Verder is ze blijkbaar heel open minded, ze vind het dus ook gewoon oké dat hij nu homo is. Heel normaal allemaal.’
‘Raar.’
‘Lullig vooral. Dit was de eerste keer dat hij gewoon als jongen ergens voor het eerst binnenkwam, en dat vond hij wel te gek. Komt zijn oma ineens de zaak verraden.’
‘Hoe is het nu met hem?’
‘Goed wel, op zich. We hebben zaterdagavond ook wel gewoon zitten lachen.’
‘Mooi. Knap van hem.’
‘Zeker. Respect.’
‘En hoe sta jij nu?’
‘Gewoon. Hoezo?’
‘Nou ja, je vond hem leuk, er is toch wat veranderd. Zoals Jayden zei: “homo’s gaan voor de piemels”…’
‘Ik denk niet dat ik daar lang over na hoef te denken. We hadden het over zijn oma, dat ze wel eens bij zijn broer en hem zat te porren wanneer die broer eens met een vriendinnetje aan zou komen zetten en hij met een vriendje, maar toen zei hij wel dat ze daar nog wel even op kon wachten. Hij is nog helemaal niet toe aan een relatie. Nog teveel issues, zoals hij zei.’
‘Maar anders?’
Ik zuchtte. ‘Weet ik niet Tes. Het is nogal wat. Ik weet het niet. Jayden heeft op zich wel gelijk. Als ik een jongen leuk vind dan fantaseer ik toch vooral over wat hij… Nou ja…’ Ik gebaarde met mijn hand naar mijn kruis. ‘…wat hij daar heeft zeg maar. Maar toen hij zei dat hij homo was werd ik daar wel blij van, tot hij zei dat hij echt geen relatie wilde de komende tijd.’
‘Jammer?’
‘Behoorlijk,’ grijnsde ik.
Tessa sloeg een arm om me heen. Ze gaf me een kus.
‘Dus dat,’ zei ik. ‘Hij is niet toe aan een relatie. Daar hoef ik dus verder niet over na te denken.’
‘En dat lukt?’ vroeg ze spottend.
Ik keek balorig. ‘Nee. Zeker niet toen hij me bedankte voor alles toen ik weg ging en me even vast hield.’
Tessa grijnsde.
‘En me een kus op mijn wang gaf.’
Haar ogen werden groter. ‘Nice.’
‘Hij is gewoon leuk Tes,’ kreunde ik, ‘echt leuk. En ik heb gewoon met hem te doen. Hij is gewoon lief.’
Ik voelde haar hand op mijn schouder knijpen, ze trok me even tegen zich aan.
‘Levy, Levy… wat een verhaal dit.’
‘Ja.’
‘Wanneer zie je hem weer?’
‘Woensdag. Ik ben blij dat we elkaar zaterdag nog gezien hebben, anders was dat wel heel raar geweest denk ik.’
‘Snap ik.’
‘Ik val altijd wel op aparte types hè?’
‘Och…’
‘Eentje claimde me als een gek, en de ander wil absoluut geen relatie.’
Tessa lachte. ‘Jij komt de ware nog wel tegen. En Joep vindt jou heel speciaal, dat weet ik zeker. Als ie je knuffelt en een kus geeft… Je bent niet zomaar iemand voor hem, Levy.’
Ik dacht er over na en knikte.
‘Ja, dat denk ik ook.’
‘Hou dat vol.’
Ik kreeg het er warm van. Dit was misschien nou al waardevoller dan die hele date met Mitchel.
En toch was het raar toen ik Joep weer zag. Vooral ook omdat Joep deed alsof er niets gebeurd was. Hij dolde met Mo, maakte grappen met mij. Vrolijk, uitgelaten, alsof er niets gebeurd was. David bekeek het af en toe, maar Joep liet hem links liggen. Dat deed David ook helemaal zelf. Blijkbaar was hij nog steeds boos dat hij Joep niet mocht inwerken. Hij gaf hem weinig aandacht, bemoeide zich helemaal niet met hem. Joep merkte het en knipoogde naar mij toen David het magazijn uit liep. Mo grinnikte.
‘Mafketel.’
Joep haalde zijn schouders op en pakte een kar.
Ik zorgde toch dat ik in zijn buurt bleef. Gewoon omdat ik dat wilde, niet omdat hij nog begeleiding nodig had. We werkten apart, maar af en toe wisselden we blikken uit. Balorig, verstandhouding. Wij wisten wel waarom. Speciaal. Ik kreeg het er warm van. Zou hij me doorhebben, snappen wat ik voor hem voelde? Hij liet het in ieder geval niet merken. Gewoon maatjesgevoel. Maar er was iets. Af en toe die grijns van hem als hij naar me keek. Ging dat nog over zaterdag? Hij was blij hoe het gegaan was, nadat zijn oma die bom had laten vallen. Dat was me wel duidelijk, gewoon al de manier van zijn hand kort op mijn schouder blij de kluisjes toen hij binnen kwam. Hij was sneller klaar dan ik, hij hielp me met mijn kar voor we twee nieuwe gingen halen.
‘We nemen deze twee wel mee,’ zei hij met een knik van zijn hoofd.
Ik keek even verbaasd, maar ik vond het wel best. Met deze twee karren waren we in hetzelfde gangpad bezig, dus mij hoorde je niet klagen. Ik moest dat eens loslaten, hij was duidelijk genoeg geweest en ik kon aan alles merken deze dag dat hij er echt zo over dacht.
‘Hoe is het?’ vroeg ik toen we even alleen waren.
‘Goed hoor,’ antwoordde hij vrolijk.
Hij keek me aan nadat hij even heen en weer door de gang had gekeken.
‘Zondag bij oma was wel apart,’ zei hij toen. ‘Ze zei meteen sorry.’
‘Netjes.’
Hij glimlachte. ‘Ze was zo lief. En ze wist zeker dat jij er goed mee om zou gaan.’
‘Ik?’
‘Ja. Ze kent je zelfs bij naam.’ Hij lachte. ‘Je hebt indruk gemaakt.’
‘Ik merk het.’
‘Mag ik iets vragen?’ hoorde ik achter me.
Ik zag Joep grijnzen. Hij lachte naar haar. Ik snapte meteen wat er aan de hand was en voelde me daar erg ongemakkelijk bij. Ik keek hem spottend aan.
‘Dit is Eline, goede vriendin van mij.’
‘Hoi,’ zei ik.
‘Dit is Levy, heeft me ingewerkt hier.’
‘Hoi,’ zei ze vrolijk.
Wat een doorzichtige onzin was dit. “Hij heeft me ingewerkt hier”. Hij had me zelf verteld dat hij haar al gesproken had na wat er zaterdag gebeurde. Ik liet het zelfs aan mijn blik naar hem merken. Hij grijnsde alleen maar. Ik glimlachte een keer naar Eline, en pakte spullen van de kar.
‘Ouwehoeren doen we in onze eigen tijd toch?’ lachte ik.
Joep lachte, keek even naar Eline. ‘Ik moet weer verder.’
Ze knikte. ‘Ja, ik ook. Nou, eh… doei!’
Dat zei ze meer tegen mij dan tegen Joep. Ik keek op en lachte naar haar.
‘Doei.’
En weg was ze. Nadat ze nog twee keer omgekeken had.
‘Wat ben jij doorzichtig,’ grijnsde ik toen ze weg was.
‘Wat?’ vroeg hij overdreven.
‘Lul. En straks bellen wat ze van me vond?’
Hij grinnikte. ‘Denk het wel.’
Ik schudde lachend mijn hoofd, kon er ook niet boos om worden. Ongemakkelijk was het wel.
‘Kom we gaan wat drinken,’ zei ik maar.
Aan de tafel in het kantoor keek hij naar zijn telefoon. Hij glimlachte. Daarna keek hij naar mij.
‘Je bent oké’, zei hij terwijl hij zijn telefoon kort omhoog hield.
‘Gelukkig,’ lachte ik.
‘Leuke jongen.’
‘Ze zei dat?’
Joep knikte. ‘Staat hier.’
Ik schudde mijn hoofd.
‘Knap zelfs,’ las hij voor.
‘Ze weet dat ik…?’
‘Ja, dat weet ze.’ Meteen keek hij op. ‘Sorry, vind je dat erg, dat ik dat verteld heb?’
‘Nee.’
‘Gelukkig. Dus ze hoeft zich niets in haar hoofd te halen, dat weet ze.’
‘Dat scheelt.’
Joep keek me lachend aan, stopte zijn telefoon weg.
‘Ik heb haar zaterdag meteen gebeld nadat ik weg ging uit het park.’
‘Snap ik.’
‘Heb haar verteld hoe jij gereageerd had. Vond ze tof.’
‘Raar,’ zei ik voor me uit.
‘Wat?’
‘Dat ik op een of andere manier gekeurd word, jullie gaan nog bellen vanavond.’
Joep keek me uitdagend aan. ‘Alsof die vriendin van jou dat niet kwam doen.’
Of ik wilde of niet, ik bloosde. Betrapt.
‘Wat had je verteld, dat ze kwam kijken?’
‘Dat er een vrolijke nieuwe jongen bij ons werkte, en dat ik je aan het inwerken was.’
‘En? Wat vond ze van mij?’
‘Leuke vrolijke jongen.’
Hij grijnsde. Had hij me nou door?
‘Heb je haar ook over zaterdag verteld?’
Ik knikte. ‘Ja. Sorry. Je had verteld dat ze het bij jou op school allemaal weten, dus zo’n groot geheim was het nou ook weer niet. En ik moest ook mijn verhaal even kwijt.’
‘Je schrok echt hè?’
‘Niet eens zo van het feit dat je transgender bent. Meer van de manier waarop. Ik zag je zo, ik weet niet, verkrampen? Ik maakte me echt zorgen.’
Hij glimlachte verlegen.
‘Dus ja, ik moest het even kwijt. Ik weet niet, overleggen of ik het goed heb gedaan zaterdag.’
Nu glimlachte hij helemaal. Hij stond op, kneep even in mijn schouder.
‘Dat heb je. Echt. Kom, laatste karretjes.’
Ik keek in de kar en knikte. ‘Ik zou een trapje meenemen.’
‘Nee, lukt wel.’
Ik liep hoofdschuddend achter hem aan. Toen hij weer moeilijk stond te doen en te balanceren lachte ik hem hoofdschuddend uit. Hij grijnsde.
‘Papa en mama gaan een huisje boeken,’ zei Noah tegen mij toen ik thuis kwam.
‘Weet ik. Heb je het al gezien?’
‘Nee, ze zeiden alleen dat ze het huisje voor dat weekend gingen boeken.’
‘Huisje?’ Ik lachte. ‘Zeg maar huis.’
‘Is het zo groot?’
’12 slaapkamers. Wordt wel leuk denk ik. Zwembad erbij…’
‘Bij het huis?’
‘Nee gek, op dat park.’ Ik dacht even na. ‘Dat zou helemaal relaxed zijn geweest zeg, een eigen zwembad.’
Noah lachte. ‘Ben benieuwd.’
Het klonk sarcastisch.
‘Ey, Noah, relax. Mama heeft tegen de rest gezegd dat ik geen kinderoppas ben deze keer. Vandaar dat grote huis. Ik weet zeker dat dat dan ook voor jou geldt.’
‘Ik hoop het.’
‘Tuurlijk wel. Ze houden zichzelf maar bezig, en wij hoeven er niet op te letten.’
‘Was ik ook niet van plan.’
‘We trekken gewoon de deur van onze slaapkamer dicht als het moet. En Bram is er ook denk ik.’
‘Die is 11!’
Ik lachte. En jij één jaartje ouder.’
‘Anderhalf of zo.’
‘Die trekken we wel mee van de rest. Gaan we mountainbikes huren, dat houdt de helft toch niet bij op hun driewieler.’
Hij lachte toen ik dat grijnzend zei.
‘Gaat best leuk worden dat weekend.’
Hij zuchtte. ‘Ik wou dat we iemand mee konden nemen.’
Ik glimlachte. Dat zou wel relaxed zijn geweest ja.
© 2021 Oliver
Ik ben altijd nieuwsgierig naar jullie reacties. Klik op de link en laat eens een berichtje achter op het forum of facebook!