Perfect (deel 17, slot)
‘Ik heb honger.’Ik keek lachend naast me bij de kluisjes. Martin zei het ook wel heel erg zielig.‘Dan moet je eten,’ zei ik. ‘Lekkere boterhammetjes.’Hij keek me afkeurend aan. Daarna keek hij langs me af naar Ian, die aan de andere kant naast me stond.‘Is hij wel normaal?’‘Hij doet zijn best,’ zei Ian droog met een grijns.‘Vette hap, Valentijn. Gewoon lekker eten.’‘Straks de stad in?’ vroeg ik.Ik had er wel weer eens zin in. Tijdje geleden alweer.Martin lachte. ‘Kijk, zo ken ik je weer.’‘Dan gaan [ verder lezen ]