Zwart (deel 11)
Sem kwam aanlopen de volgende ochtend, keek toch een beetje afwachtend. ‘Hey, Sem,’ zei ik toen hij dichterbij kwam, ‘goedemorgen.’ Hij kwam naar me toe. ‘Morgen,’ zei hij timide. Daphne glimlachte, Owen zei goedemorgen. Khalid knikte lachend. ‘Nog niet wakker Sem?’ ‘Beetje,’ antwoordde hij zachtjes. Khalid lachte. ‘Khalid,’ zei ik, ‘laat ons met rust. Niet iedereen is meteen zo wakker als jij.’ Ik keek naar Sem en knipoogde grijnzend. Hij glimlachte. Daphne sloeg haar arm om mijn nek en trok me bijna omver. ‘Wakker worden [ verder lezen ]